Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

Chapter 24: Demon

.

Trigger warning: Rape, violence, abuse, torture. 

Read at your own risk.

"Mababaliw ang mga Lee."

"Grabe, I'm so excited to see Archaius' reaction."

"Bakit?"

"Duhh Kuya. Ang daming chat oh. Nakipagbreak ako gamit account ni Shana. Pero siyempre yung makatotohan."

I woke up. Nagising ako nang walang nakikita kung mga pulang ilaw. I'm in a room with dim lights. Kahit may ilaw sobrang dilim parin. It was like, my feelings and the environment are with me. Walang kasama kundi ang kadiliman.

"Gising na siya," rinig kong sabi ng isang lalaki habang natatawa ito. I tried to moved. Nakatayo ako pero nakakadena ang mga kamay ko at paa. Kahit ang leeg ko ay may kadena rin.

"Hi princess," bati ni Suniz. I didn't speak.

Puno ng tanong ang isip ko. Puno ng pag-aalala para sa pamilya ko. Puno ng kaba dahil sa narinig kong sinabi ni Suniz kay Archie. At puno ng takot dahil sa kalagayan ko.

I don't know what their reason is. Bakit ako nandito? Wala akong kasalanan sa kanila. And to think that the two guys who are infront of me while looking at me with disgusting faces, mas nalilito ako. They were the guys I met in the convenience store and the guys who almost killed me. Hindi ako makapaniwala na ang kambal na walang mukha sa sinasabi ni Kuya ay sila.

Walang akong ginawang masama. Dati pa man mula nang dumating si Suniz sa paaralan ng GLHS, galit na siya sakin. Na para bang sa nakaraan kong buhay kilala niya ko. Na parang may marami akong kasalanan na hindi ko alam kung ano.

"Pakawalan niyo 'ko," utos ko. They all laugh.

Gusto kong sumigaw. Gusto kong umiyak at humingi ng tulong. Pero wala akong lakas. Parang may kung ano sa bibig ko na pumipigil sakin na gawin yun. Dagdag pa ang gulo sa utak ko.

What are their reasons?

"Ano bang kailangan niyo sa'kin? A-Ano bang ginawa ko?" tanong ko. They all look at each other as if I said something funny. Kianiqi walked towards me with a whip on his hand hitting on his palms.

He winked. "Your parents killed our Mom."

Unti-unti ay gusto ko nalang umiyak. Natatakot ako. Sobra ang takot ko na halos gustuhin ko nalang na pumikit habang buhay. What did my parents did? Anong ginawa ng parents ko para ganito sila magalit? They will kill me for a compensation?

Namuo ang luha ko sa takot, pag-aalala, sa dami ng tanong at pagod. Ako ang pangalawang babae sa mga Lee. Kapag sinabing Lee para sa amin ay malakas. Pero sa likod noon, ang totoo ako ang pinaka mahina. I always depend myself to my boys. Hindi ko naisip na magiging ganito. O naisip ko nga pero huli na.

"Sorry," sambit ko nalang saka sunod-sunod na tumulo ang luha ko. They laugh at me again.

"Alisha, hindi mababalik ng sorry ang Mommy namin. Do you know the pain I felt? Seeing my Mom being chased by police ng dahil sa Nanay mo?!" sigaw ni Suniz. Napapikit ko ako nang sampalin niya 'ko nang malakas. "You. You will pay for them. Nanay mo naman talaga ang puntirya naming eh. Kayalang...why don't we hit the mother's heart right?" nakangising sabi niya.

I tried removing cuffs. Pero imposible dahil mga bakal ang mga iyon. "Palayiin niyo ko. Hindi ako magsusumbong please?" pakiusap ko. Natawa muli sila.

"Ang daming satsat. Gawin mo na yung gusto mo Suniz. I want your plan."

I swallowed when I saw Samjik starte removing his clothes. Kahit madilim ay kita ko ang pagngisi ni Kianiqi habang naghahalo ng tubig. "Ayoko na! Tanggalin niyo 'to!" sigaw ko.

Hindi ko na alam ang gagawin ko. I'm too exhaust. Pagod na 'ko sa puso at sa pisikal. Mas lalo lang akong nanghihina nang dahil dito. Base on their eyes, they are so mad. Galit sila at tingin ko...mawawala nalang ako bigla.

"Drink this." Tumingin ako sa tubig na hawak ni Kian at umiling. It has an unconscious substance. "Aba...tumatanggi 'to. Pagurin muna ay na-

"Ahh!" I shouted in pain when Suniz whipped me on arms. Nangilid ang maiinit kong luha habang tinignan ang dumudugo at nanginginig na braso.

"Grabe ka naman. Sasabihin ko palang," natatawang sabi ng lalaki.

Suniz hold me on my jaw with a firing eyes. Kung nakakamatay lang ang tingin siguradong bumulagta na 'ko. "We won't kill you. I promised," saad niya. "Because...we will torture you. Like what your Mom made us feel when our Mom died. Hindi ka mamatay. Dahil ikaw mismo ang papatay sa sarili mo."

I continued crying out loud when they started whipping my skin. Halos mahubad na sakin ang damit ko kakahampas nila. The feeling of excuriating pain on my skin. Parang mahihiwa ang katawan ko sa lakas. I keep on shouting. Wala akong magawa kundi ang sumigaw lang.

"That's enough."

Natumba nalang ako sa panghihina. But of course, hindi ako tuluyan na bumagsak dahil sa nakatali ang kamay ko. Hubad narin ang halos ang katawan ko. They removed my clothes and left me with my undies and top.

"Ayoko na...s-stop this," umiiyak na sabi ko.

"Kayo na Kuya. Ayusin niyo ha."

Lumapit ang dalawang lalaki sakin at tinanggal ako sa pagkakakadena. If they hadn't just whipped me, for sure I will have the strength to fight them. Pero ito ako, nakadapa lang sa sahig at sumisigaw na naman ng buhosan nila ko ng tubig.

"Gumapang ka dali. Tumakas ka na."

Napatingin ako kay Kianiqi sa sinabi niya. Kahit hinang-hina ay inipon ko ang lakas para tumayo. I can't moved my legs and arms but I did my best. Nasa tapat ko ang pinto at bubuksan na iyon nang biglang may humapas sa likod ko para bumulagta sa sahig.

"You looked like a virgin. Let me see."

"Umalis ka! Lumayo kayo!" sigaw ko nang subukan nila kong hawakan sa hita. Inupo ko ang sarili habang patalikod na umaatras. They are just staring at me while walking towards me. "Umalis na kayo. Itigil niyo na 'to," nagmamakaawang sabi ko.

I want so bad to ask for help. Para akong humihiling ng araw sa gitna ng gabing ito nang maisip na sana pumunta si Rayd o kaya sina Mommy. O kaya naman sina Kuya ngunit alam kong may ginagawa sila kasama na si Ian.

"Bitiwan niyo ko pakiusap!" sigaw ko nang hawakan ako ni Kian sa braso. He placed himself at my back and hold me on arms. Sinipa ko sa ere ang paa ko nang si Sam na ang lumapit sakin. "Lumayo ka!" I shouted when he placed himself on the top of me.

"Ikaw lang ang nandito. Kasama kami. Ngunit walang makakarinig sayo."

They lay me down on a table. Pilit akong nagpumiglas ngunit hindi ko na napigilan sila para ikadena muli ako.

Gusto kong magsisi sa lahat ng nagawa ko. I want so bad to say sorry for what I've done to my family. Pakiramdam ko kasalanan ko kahit hindi. Pakiramdam ko parusa 'to sakin.

Paano si Hace? Magaling na kaya siya? Si Rayd? Who's with him? How about my Kuya? Hinanahanap na ba nila ko? Si Archie? Anon a bang iniisip niya? Galit ba siya sakin? Nagaalala ba siya sakin? Hinahanap niya kaya ako?

"Tama na..." I begged, feeling the painful feeling in my center.

Patuloy ako sa pag iyak habang binaboy nila ako. They were laughing. Laughing with their own pleasure. The pleasure I only wanted to feel with the man i love was now devastated. Yung pangarap ko sa lahat parang nasira.

"Itigil niyo na..." nanghihinang sabi ko habang patuloy sila sa paggalaw sa katawan ko.

I did my best to stop them even though it's impossible. Hawak ng lalaki ang braso ko habang ang isa naman ay nagpapaksaya sa katawan ko. Dinudumihan nila ko. Unti-unti tinatanong ko sa sarili kung bakit nga ba 'ko nandito? Iniisip ko ko kung paano kung ibang tao ako. Masaya ba ko ngayon? Natutulog lang ba ngayon? Mararansan ko parin ba yung ganito kasakit na pangyayari na kasing dilim ng kalangitan ngayon?

Kung pwede ko lang ibalik ang nanay nila. Gusto kong matigil 'to. Kasi alam ko...unti-unti parang ayoko ng mabuhay. Parang dapat hindi na lang. Kasi...alam ko maraming masasaktan. Madaming madidismaya. Madaming magagalit at siguradong madaming malulungkot kapag nalaman ang ginawa sakin.

I failed them. Because I failed in my life.

"Lumayo ka," nanghihinang sabi ko habang naiiyak na naman sakit.

I woke up on this dark placed again. Nagising ako nang maramdam na parang may tumutulong kung ano sa balat ko. It's a liquid from a candle. Ang balat ko sa dibdib...bukod sa ang daming tama ng latigo ay mga nakakadiring kagat ng mga hayop na gumawa nito ay may mga itim at kaunting sugat narin nang dahil sa mainit na likido na mula sa kandila.

"Did you enjoy?" tanong ni Suniz.

Nasa sahig na ko ngayon. Umatras ako kahit na nakaupo at ramdam ang matinding sakit. I crawled and found myself on the corner of this dark room. Tumatawa sila. Yun na naman yung tawa nila. Their laughs are making me crazy. Alam kong kapag tumatawa sila may naiisip na naman silang gawin.

"Your boyfriend is mad at you when he saw you on porn videos Alisha. Lahat ng kaklase natin...nandidiri na sayo."

I covered my ear to stop listening at her. Hindi galit si Archie. Hindi siya magagalit sakin. He loves me. Matalino siya. For sure he's worried right now. Sigurado naghahanap na siya ng paraan para hanapin ako.

"Alis!" I shouted when Suniz tried to reach for my hand. Tumawa siya muli. Pinagdikit ko ang tuhod ko habang takip ang tainga nang sabutan niya ko at hilaiin patungo sa lamesa. They tied me on the chair. Nakaluhod ako sa sahig habang nakatali ang kamay sa paa ng mabigat na upuan.

"Let's play a game Kuya. Kung sinong manalo...siya ang maglalagay nitong ammonia sa likod niya."

"Too boring baby. Why don't we just...kung sino manalo...siya ang magpapatak ng ammonia sa iba't ibang katawan." Fear devoured me again when Suniz laughed. Naramdam ko nalang na naglalagay sila ng likido sa paa ko at braso.

If I have a sin in my past life, ito na ba ang parusa ko? To feel the unrecognizable feeling. Pinilit ko ang sarili n hindi huminga. While them, playing their own games with protection themselves.

"Gising!"

I woke again in hell due to that shout. Napasinghap ako nang maramdamang nakaupo ako sa upuan na nakalutang dahil nakatali ito sa may kahoy sa bubong. Pagtingin ko sa baba ay dumagundong na naman ang puso ko sa kaba nang makita ang plastic pool ng alcohol sa ibaba ko.

"Don't worry. I won't let you fall to that if you will answer me what's your dream."

Mapungay akong tumingin kay Suniz dahil sa hilo. I just remembered I didn't eat for almost three days since they kidnapped me. Sa loob ng tatlong araw na iyon ay napaka bagal na ng sobra sakin. It was like...sun is endless. While the moon is just a seconds. But at the same time...both are hellish, dark, and painful like where I am.

'A-architect," utal kong sagot dahil sa sugat sa bibig ko.

She pouted while her hands were at the back. Her brothers are not with him. Probably at work to destroy my Kuya's work again. "To be with your boyfriend?"

I threw a dagger eyes at her when she laughed again. Yung tawa na naman niya ay tila ba may ginawa siya ikakasiya niya dahil sa tindi noon. She even tried to stop herself from laughing but it seems what's on her mind is making her so happy that she even pursed her lips to stop.

"Your boyfriend is very mad that he even rejected your cousin's offer. But...mukhang galit rin ang mga Kuya mo dahil alam na nilang nawawala ka."

Napatingin ako sa kanya dahil sa sinabi niya. Ano na? What they are going to do? Hahanapin ba nila ako? Si Archie? Hindi yun galit. For sure Suniz is playing at me. Siguradong isa na si Archie sa humahanap sakin ngayon.

"T-That's not...t-true."

A bark of laughter filled the whole room. Tawa lang siya nang tawa habang ibinababa na ako. She hold me tightly on wrist when I punched her on her face. Nagulat ako dahil buong lakas ko ang ginamit ko ngunit natawa lang siya.

"You hurt my sister." I swallowed hard when I felt a knife in my neck. Napapikit ako nang makaramdam ng hapdi sa leeg ko.

"You hurt the wrong demon, Alisha."

To be continued...😘

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro