Memories

"Uy Art san ka na?"

Art texted me one hour ago that he wants to come here at my house. Pero isang oras na ang nakakaraan ay wala pa sya. Naiinip na akong magintay. Edi sana kung nagtext syang malelate sya, hindi ako mag aalala.

Then someone scream, more like a laugh, sa labas ng bahay. I know those voices. It's Amber and Yuri who are laughing so hard. Lumabas ako para salubungin sila. Now I know kung bakit sila tumatawa ng wagas. Kinukwento ni Art yung nangyari nung isang araw. Yung nangyaring pagkakadulas ko sa hagdananan dahil tumatakbo ako para salubungin si Kuya.

"Pake nyo, ganun ako bumaba eh" was all I said after that embarrassing moment.

"Art pupunta ka ba dito?"

I don't know kung anong pumasok sa isip ko at itinext sya ng ganon. Nasanay lang siguro akong lagi syang nasa bahay. He's kinda busy this past few days at hindi ko sya ganong nakikita.

*riinng ringg*

It's Art. Ang bilis nya naman yatang makita message ko. Madalas kasi tumatagal ng halos 2 hours bago sya magreply sakin. Minsan naman nagtetext sya sa umaga tapos sa gabi na ulit ang response. I answer his call without hesitant.

"I miss you so damn much, Sapphire"

"Pupunta ka na naman dito?"

Kapag di ko sya nakikita, gusto kong tawagan sya at magmakaawang puntahan ako dito sa bahay. Pero pag hindi sya busy at maraming oras para sakin ay araw araw syang pumupunta para lang mambwisit. Halos dun na sya tumira samin. Parang walang ibang bahay na inuuwian yung lalaki na yun eh. Sabagay, lumipad papuntang Thailand ang parents nya. They'll be there for like a month. Kung anong dahilan ay hindi namin alam. Big brother doesn't mind, siguro dahil nasanay na rin sya and i know he trust Art.

"Ano nakain mo at ang sipag mong bumisita?"

Yan ang araw araw kong pambungad sa kanya sa tuwing makakarinig ako ng doorbell at makikita ang pagmumukha nya sa labas na kumakaway kaway at may malapad na ngiti. He always have a surprise for me. Kung hindi bulaklak ay chocolate or sushi or kung ano mang pagkain ang bitbit nya para sakin.

But the best one is the one I could never forget.

"Surprise!" napatingin ako sa hawak hawak nyang maliit na kulay pulang cage sa kanang kamay." I know you love cats. So I brought you a kitten to always remember me. Because look--" ibinaba nya sa floor ang cage at binuksan ito. Lumabas ang isang maliit na kulay puting kuting na may itim na kulay sa bandang bibig. Oh my! Ang cute mygad! I can't contain my happiness at agad syang binuhat ng dahan dahan. "--he looks like me. We're both cute. He's a siamese by the way."

The cat meow at me. O to the M to the G. Napaka cute to the highest level!

"Thank you Art! I'll name him Hobi!"

"Ayain ko sila Amber at Yuri teka" "Mall tayo dali tawagan mo yung dalawa"

Kapag naiisipan naming dalawa ni Art na mag sleep over dito sa bahay every weekends or mag foodtrip or mag mall ay hindi pwedeng missing in action sila Amber at Yuri dahil hindi kumpleto ang barkada pag wala ang mga baliw, right? Minsan ay nagseselos at nagtatampo si Art dahil gusto nya akong masolo minsan, yung kaming dalawa lang. Pero lagi kong sinasabi sa kanya na--

"Hoseok, you know that even we are with them, my eyes and my attention will still be focus on you--ay putcha!" napabitaw ako sa mukha nya ng may bumato sakin ng bag. Lumingon ako at tinignan ng masama sila Amber at Yuri. Tinuro ni Amber si Yuri na ngayon ay nakatalikod at naglalakad na palayo. Pinulot ko ang bag na binato nya sakin at binato ko pabalik sa kanya.

"Headshot!"

"Yung bag ko kawawa Sap!"

"Bili ka non dali food trip tayo"

"Ano want nyo guys? Oh ito order kayo oh" ipinaubaya ko na sa kanila ang pag oorder ng kakainin namin for today's food trip. Last time kasi kaming dalawa na ni Art ang namili. Ano pa bang pipiliin, eh di sushi!

But then, the door swing open and the person I want to cook for our food trip appear.

"Kuya!! Sakto ka!" sigaw ko ng makapsok sya ng tuluyan sa bahay. "Pagluto mo kami please?" i show him my cute and nagmamakaawang face para hindi sya makatanggi. He smiled and nod. Naglakad na sya padiretso sa kusina habang nagtatangal ng butones sa may braso nya sa suot nyang suit. Tinanggal nya rin ang pagkakahigpit ng necktie sa leeg nya at nagsuot ng apron. Sumunod ako sa kanya.

I tiptoed to reach his face and kiss his cheeks. "Thank you kuya" nagulat sya sa ginawa ko.

"Yehey! Thank you kuya Jarred!" sigaw ni Amber na sumunod na rin kasabay sina Yuri at Art dito sa kusina para panoorin magluto si kuya at para makipagkwentuhan sa kanya.

"Sleep over? Teka paalam ko lang kay kuya"

Sumalubong sakin ang mukha ni Amber ng bumaba ako mula sa kwarto. It seems kararating nya lang dito dahil nakatayo pa sya. Bitbit ang paborito nyang kumot ay sinigaw nya ang pangalan ko ng makita ako.

"Sleep over!" dagdag nya.

Tuluyan na akong bumaba at hinarap sya. "Talagang walang pasabi no?" natatawa kong sambit.

"Di nga ako ready eh. Naisipan ko lang makitulog" wow eto pala yung di ready? Eh bitbit na nya yung kumot na lagi nyang dinadala dito sa bahay.

"Teka tawagan ko si kuya, wala pa eh"

"Okay! I'll call the two boys. Marathon tayo ha!"

"ANO NA NAMAN BA! DON'T COME HERE, GABING GABI NA EH"

*riingg riing*

"Sappppp! I'll come there!" napa irap na lang ako at bumuntong hininga.

"Gabing gabi na Hoseok! Pumirmi ka nga dyan sa bahay nyo."

"I'm so bored because I'm alone"

"Okay then. Don't hang up. I'll talk to you hanggang sa makatulog ka. Gabi na hoseok, delikado na sa labas."

"Wala ka bang trabaho ngayon o gagawin?"

"Hoseok! Why are you here? Nakakagulat ka naman, bigla bigla kang sumusulpot" ibinaba ko ang bitbit kong bag sa couch at umupo kaagad sa tabi nya. Sumandal ako sa balikat nya and he hug me. "Wala ka bang gagawin ngayon?"

"No. That's why I'm here. I didn't informed you because I want to surprise you." he kiss my head.

"Hindi na ako masusurprise dahil lagi ka namang andito. I'm so tired right now. Ang daming ginawa! Nakakainis pa kasi nagugutom na ko." tinawanan nya lang ako sa pagrereklamo ko.

"Come on, I'll cook for you." umalis ako mula sa pagkakasandal sa kanya para makatayo sya. Then tuluyan na kong humiga sa couch pag ka alis nya. "Gusto mo pala binubuhat ka eh" he said na ikinadilat ng mata ko. The next thing I knew is that nasa mga braso na nya ako at buhat buhat.

Hinahampas ko sya sa braso para makawala ako. "Art!! Ibaba mo ko" napatawa na lang ako ng iupo nya ako sa isang stool sa kusina.

"Watch and learn" he said while tying the apron on his back.

"Watch and learn ka dyan. Pagbubuhol na lang di mo pa magawa. Lapit dito" natatawa ko pa ring sabi habang tinatali ang apron nya.

"You have work, right? Okay then don't come here and get busy there"

I told him that several times but the first one was when he called me saying that he wants to fetch me from school. Alam kong busy sya that day dahil mag peperform silang magkakagrupo sa Nueva Ecija. Ayokong sobra syang mapagod to the point na magkakasakit sya at bibigay ang katawan nya. Susunduin nya ako sa school tas babalik sya sa studio then luluwas na ng Nueva Ecija. Ayokong magpabalik balik pa sya, magkikita naman kami pagbalik nya. Besides, kasama ko naman umuuwi palagi sila Amber at Yuri so there's nothing to worry about.

"Gala tayo lodi"

"Lodi?" nagtatakang tanong ni Art.

"It means Idol. Oh ayan may natutunan ka na naman sakin" sagot ni Yuri sa tanong niya ng mag aya siyang (Yuri) mag mall kami.

"So lodi mo pala ko?" Art ask with a grin.

"N-no. Bakit? Masama na bang tawagin kang ganon?"

"YIEEE YURIII" sabay naming pang aasar sa kanya. Yuri gave us a glare.

"Get lost!"

Yuri likes to tease the three of us. He will do pranks and stuffs like that. For all we know, naghihiganti lang yun dahil kami ang laging nauunang mambwisit sa kanya. I remember when we were in Art's studio, nagdala sya ng torotot. I didn't know na meron syang dala dahil galing kami nun sa school at may bitbit na bag. He blowed that exactly when art was rapping. Art didn't hear anything because of the loud music coming from his headphones that he was wearing. Tinakpan ko ang bunganga ng torotot na hinihipan nya at sinipa sya. Tumawa lang sya ng malakas.

"What? Ayaw nyo nun? May torotot sa background"

"Seriously? Nakakabwisit talaga to. Palayasin mo to Amber"

"Okay okay I'll stop. If only you saw your face Sapphire" pangiinis nya pa habang umiiyak na kakatawa.

"Arghh get lost!"

Yan ang araw araw na scenario naming apat. Madalas na silang nagpupunta sa bahay para makitulog, makikopya ng homework, makikain, makipagdaldalan at makipagkulitan. Hindi mawawala ang bwisitan at kabaliwan. kahit san kami makarating ay may kalokohang nagaganap, mapa bahay man o sa kung saan kapag kaming apat ang magkakasama. Yuri's been a great friend, that's why he's always welcome at home at laging kasama, yun nga lang may pagka pervert at pagka baliw talaga ang loko.

"Who's undergarments is this?" Sigaw ni Yuri na nasa loob ng bathroom ko one day ng pumunta sila ni Amber sa bahay para gumawa ng homework. Nanlaki ang mata ko ng iangat nya ang isang kulay pink na bra. Hawak nya ito sa strap at nakakaloko ang tingin.

"Yuri! Akina nga yan leche ka talaga" kasabay ng paghablot ko sa aking gamit ay ang pagbatok ko ng malakas sa ulo nya.

He maybe a pervert guy but he's also a protective one.

I remember when we were crossing the street nung pauwi na kami galing school. Walang sali salita ay hinigit nya ang palapulsuhan ko at nakipag switch sya ng pwesto sakin which is nasa gilid ng kalsada. He didn't bother to look at me when he did that, nagulat na lang talaga ako ng ginawa nya yon. Itinabi nya ako kay Amber at sya ang nasa dulo ng crossing. I look at him with an innocent eyes.

"Don't ask anything. I did what I think is right" he said, his eyes still looking forward.

A lot of memories has been formed na hindi mangyayari kung hindi kami nag kaayos ni Yuri at kung hindi dumating si Art sa buhay namin ni Amber. I can't even believe na nagkasundo sina Yuri at Art. I can clearly remember na may tensyong namagitan sa dalawa na to when they first met. And oh by the way, Kuya bought me a new phone that day matapos nyang malaman ang nangyari. 

One year has passed and I know na marami pa kaming pagsasamahang magkakaibigan.

Art's debut is fast approaching and even our graduation.

But Art already received my gift for him.

"Art, Hoseok or whatever they call you. It's been a year. I admit, I fell for you the first day I met you. And I continue to fall for you everyday. Sasaluhin mo naman ako diba? Thank you for always cheering me up when I'm down. Thank you for bringing more sunshine in my life. your existence alone is a blessing."

"Art De Cuevas, I am giving you now my answer. It's a yes. My childhood friend and my boyfriend. I am yours now."

______________
A/N: Yuri on the multimedia!