*Jimin*

Opierał się o lade.

Uśmiechał się do każdego nowego klienta.

Jak co dzień.

Zawsze taki pozytywny.

Taki radosny i pełen życia.

Był piękny.

Autentycznie piękny.

Zwłaszcza gdy się uśmiechał.

Nigdy nie widziałem takich cudnych, malinowych ust.

Takich.. które chce się wycałować..

Oczy.. Małe ale pełne blasku i determinacji..

Był pewny siebie.

Czułem to całym sobą.

Szedł w moją stronę.

Myślałem, że się pomylił.

Po co miałby do mnie podchodzić.

Spostrzgłem kawę którą niósł.

Czyli jednak nie chodzi o mnie.

Tylko o kawę.

Postawił ją przede mną.

Spojrzał mi w oczy.

Podziękowałem mu.

Lekko się uśmiechnął.

I odszedł.

Nie byłoby w tym nic dziwnego gdyby nie to, że w tej kawiarni kawa jest do odbioru osobistego.