Chodzi mi o usprawiedliwianie swoich błędów tym, że porusza się tematy tabu, jest się tolerancyjnym czy ma się problemy z psychiką? Kradzież to kradzież, kłamstwo nim zostanie zawsze.

Czy nie prościej jest przeprosić zamiast brnąć w coś dalej próbując się usprawiedliwiać? Jeszcze gdzie te argumenty ciągle zaprzeczają samym sobie to w ogóle śmiesznie.