A/N: Paabutin niyo na 'ko WANKI FOLLOWERS. SHAHAHAHAHA! Kimmy! Salamat sa walang sawang pag-suporta at sa paghihintay ng UD, hays, hindi pa ako ready bitawan ang story na i2! Pero, gusto ko na rin mag-UD kina Lynn at Achilles. SHAHAHAHAHA! Anyway, mag-almost 50K reads na tayo kina Lili and Knight! Maraming maraming salamuch sa supporn! Lahams na lahams ko kayoo! :))

---

NAPATITIG ako sa malaking entrada ng magarbong mansiyon sa harap ko. It's been years already since my last visit into this house. Parang kahapon lang noong tumapak ako sa mansiyon na ito. Sinong mag-aakala na makababalik ako rito makalipas ang ilang taon, hindi na bilang mahinhin at lalambot-lambot na si, Lili, kundi isang negosyante at gaganda-gandahang si, Liliénné Amoré Grecco na?

I heaved a deep breathe. I actully don't know what to do right now. Tutuloy ba ako at magdo-doorbell, o huwag nang sundin pa ang nais ni, Knight, na mai-deliver sa bahay niya ang mga papeles at i-off na lang ang deal nila ni, L.A.?

Napabuga ako ng hangin at naglakad-lakad, paurong-sulong papalapit sa gate. What should I do? What now? I don't want to be the reason if the deal between the Fulgencio and the Grecco will not be push through, because it will be very beneficial for both of us, being partners. On the other hand, ayaw ko namang i-meet mag-isa si, Knight Andrius, 'no. Goodness. Masiyado kasing pa-VIP.

Ano ba talagang gagawin ko?

I silently cursed when, Xalvienne, texted me.

Ninong Pogi, the greenflag
'Goodluck.'

"Lord, give me a sign--" My sentence were cut off when I heard a familiar women's voice getting near in the gate of the mansion.

"WALA KA TALAGANG SILBING MATANDA KA! WALA KANG KUWENTA! USELESS!"

"Queen Diana, hindi ko nga po alam kung nasaan si, Sir Knight--"

Isinuksok ko sa bulsa ang cellphone ko at taimtim na nakinig sa mga boses na papalapit sa gate.

"ANONG KLASENG YAYA KA, HA?! DON'T YOU DARE LIE TO ME, TANDA! GUSTO MO BANG MALINTIKAN SA 'KIN, HA!"

"Queen D, pasensiya na po talaga kayo, pero hindi ko po talaga alam kung nasaan si, Sir--"

"FVCK IT! HUWAG KANG MAG-SINUNGALING SA 'KIN, TANDA!"

"Nagsasabi po ako ng totoo, Queen D. Hindi ko po talaga alam... ba't hindi niyo po siya subukang tawag--"

"HE'S NOT ANSWERING MY CALL! DAMN IT!"

"Sorry po--"

"I DON'T NEED YOUR APOLOGY, OLD HAG! I NEED HIM! I NEED KNIGHT ANDRIUS FULGENCIO!"

"E, wala nga po siya--"

"SHUT THE FVCK UP, IF YOU'LL JUST LIE TO ME!"

I shook my head when I saw how Diana shouted at Manang Iray's face. Bastos! Doesn't she have manners? Naturingang may pera't pinag-aralan, pero ang bastos ng ugali. Siguro hindi niya inaral ang Good Manners and Right Conduct noon.

"Hindi po ako nagsisi-nungaling, Queen--"

"I SAID, SHUT. THE. FVCK. UP!" Gigil na gigil si, Diana. Her body's shaking with anger. Akma sanang sasampalin niya si, Manang Iray, nang mabilis akong naglakad papalapit at marahas na inalog-alog ang malaking gate ng mansiyon.

It caught their attention because of it's noise.

"Stop. That..." Mariin kong sambit. Nakita ko kung paanong unti-unting matigilan si, Diana at Manang Iray nang marahan nilang iikot ang kanilang mga ulo sa direksiyon ko.

"L-L-Lili?" Unti-unting napaawang ang labi ni, Manang, at tila nanigas ito sa kinatatayuan habang nanlalaki ang mga matang nakatingin sa akin.

"N-n-no. . ." Para namang nakakita ng multo si, Diana, dahil sa biglang pamumutla ng mukha niya kahit na natatakpan ng makapal na cheek-tint iyon.

"Don't hurt Manang--" I suddenly held a paused. "I mean, don't hurt the maid... she's old, she's fragile."

"Lili..." I heard, Manang Iray, whispered.

"N-no... It can't be..." Nakita ko kung paano manginig ang mga labi ni, Diana. "Y-you're d-dead, right?"

"Yes..." Nakita ko kung paano siya humigit ng hininga. "...and I am here to take you to the gate of..." I paused and let out a smirked. "Hell." I saw her eyes widen in fear.

"N-n-no. Y-you're already dead! Y-you're supposed to be r-rotten--"

"Oh, yes. At bumangon ako sa hukay para sunduin ka at para mahatulan na sa impiyerno. Hinihintay ka na ng mga kapatid mo ro'n."

"S-shit... fvck... n-no... this ca-cant be." Halos mabulol siya at hindi malaman ang sasabihin. Psh, this woman is funny and pathetic at the same time.

"Pfft. You look scared, girl." Hindi na ako nakapag-pigil at napahagalpak ako ng tawa dahil sa reaksiyon niya. "Relax. I'm just kidding." I raised my both hands as if surrendering. "I am alive, I am breathing." I grimaced and looked at her seriously.

"W-who are you?" She asked in a whisper manner. "S-sino k-ka?" Napiyok siya. Kung kanina ay para siyang tigre na animo'y papatay ano mang oras dahil sa galit, ngayon naman, ay mukha siyang aso--asong nabahag bigla ang buntot nang makaharap ang kaniyang amo.

I smiled at her. "My name is, Liliénné." I tried to emphasize my name. "Liliénné Amoré Grecco." Hindi na ako nagbalang ilahad pa ang kamay ko, bahala na siya riyan, nandito ako sa labas ng gate, e.

Napakurapkurap siya. "W-what did you just say? What's your name?" Mukhang nabingi siya't nagulat nang malaman kung sino ako. "D-did I heard it, right?"

I slowly nod my head. I composed myself and remained serious. "You heard it right. I am Liliénné Grecco." I repeated.

"Y-you do l-look like h-him..." Napatitig siya sa mukha ko.

"Who? The Lili boy?" I arched a brow. "Mister Fulgencio did tell me that I do look someone he knows from the past... and Mister Evan told me also that I look like, Lili..." I remarked. "I... know they're the same person though."

"S-so, you already met my husband." Palihim akong ngumiwi sa narinig. "It's really true. The Grecco and the Fulgencio will become business partners..."

"Hindi tayo sure diyan." I sighed. "Your husband is giving us a hard time. He even asked me to deliver the papers here in his house." Nagpanggap akong na-s-stress sa harap niya. Kumapit pa ako sa gate, para feel na feel ko ang moment.

"Ugh. Sorry, about that Mister Grecco. Don't worry I'll talk to him later." Muli niyang sinamaan ng tingin si, Manang Iray. "NOW, OLD HAG, WE REALLY NEED TO KNOW WHERE'S--!"

"Where's Mister Knight Fulgencio, by the way?" I cut her off. Mukhang si Manang Iray na naman kasi ang puntirya niya, baka masampal ko na siya kapag 'di ako nakapag-pigil.

"He's not here, and this old hag didn't want to tell me where he is."

"Ma'am, and Sir." Napapalunok si, Manang, habang nakatingin sa akin, nagtatanong ang kaniyang mga mata. She sighed at last. "Hindi ko nga po alam kung nasaan si, Knight--este si Sir Knight." Takot itong sumulyap kay, Diana, pagkatapos.

"Tsk! Stop lying, tanda--"

"Is that so?" I cut Diana's sentence, again. "Then, paano ko kaya mapapa-pirma itong mga papeles kay, Mister Fulgencio... hmm." Kunwari akong nag-isip. Maya-maya lang, ngumiti ako ng matamis kay, Diana. "Can you give this papers to, Mister Fulgencio, Misis Diana Fulgencio?" I emphasized her name and the word 'misis'at my question.

I silently grimaced.

"Huh?" Her forehead knitted. "Inuutusan mo ba 'ko?"

"No..." I tilted my head. "But... as per instruction from your... husband." Pwe! "He wants these papers immediately, or else..." I shrugged. "Hindi matutuloy ang deal, between the Greccos and the Fulgencios."

She suddenly smirked at me. Hmp. 'Di naman kagandahan. "If Knight really wanted to have a partnership with the family of yours, well, he'll definitely tell you where he is so you can deliver those papers... he'll do everything for the things he wants... E, mukhang hindi naman siya interesado sa inyo."

"Ah, is that so?" Umarte akong naglulungkot-lungkutan. "Well, if you say so... looks like he's not interested to us at all..." I shook my head. "Sayang naman 'yong 5 billion--"

"5 BILLION?!" Diana suddenly shouted, eyes widening. "D-don't you mean, 5 billion 'yong worth ng deal niyo ni, Knight Andrius?" Hindi siya makapaniwala.

I opened the papers and shoved it, almost, on her face. "Look... 5 billion... euros." Literal na nalaglag ang panga niya sa nakita. Hindi talaga siya makapaniwala.

"I-is that real?" I slowly nod my head. "So, it's true..." I heard her whispered and stared at me. "The Greccos are rich... richer than I thought."

"Well, well?" Mabilis kong inilayo sa kaniya ang papel at inayos-ayos 'yon. "Will you give this and make him sign these papers?" I asked with a small smile plastered on my face.

"Oh, gosh. Of course!" Pinigilan kong mapangiwi nang bigla niya na lang agawin sa aking kamay ang mga papel na hawak ko. "I'll find him immediately and make him sign this contract. I'll ask his close friends, brothers, and business partners! I will find him!"

"Good... dog." I silently remarked.

"What?" Diana asked with her suddenly knitted forehead.

"Nothing." I smiled at her. "Please, contact my secretary, if he already sign those papers."

"Yeah, sure." I just shook my head because of Diana's mood rapid changes, from anger earlier, shock, to excitement.

What a bipolar woman.

Tumabi ako sa isang gilid nang lumapit siya at binuksan ang gate.

"Baliw." I whispered while staring at her back slowly getting near to her pink car. Mabilis niyang pinaandar ang sariling sasakyan at pinaharurot nang makapasok siya sa loob.

At last, she vanished from our sight. Mabuti naman at nawala na ang bruha.

"L-lili...? I-Ikaw ba 'yan?" Marahan akong umikot at bumaling kay, Manang Iray, nang magsalita siya sa aking likuran.

"Hello... maid." I stared at her face with a blank expression on my face.

"L-lili..." Napatitig ako sa kaniyang pigura. She's really getting old, no doubt, lalong kumulubot ang kaniyang balat simula nung huli ko siyang nakita, mababatid na rin ang panghihina sa kaniyang pangangatawan, she's also having a short breathing.

What just happened to her when I left this mansion?

"Don't you really--" Unti-unting namilog ang mga mata ko nang makita kong biglang mawalan ng balanse si, Manang Iray. I immediately wrapped my arms around her and aid her so she can properly stood up.

"Lili... n-nakabalik ka na..." I heard her whispered before she slowly close her eyes and passed out in between my arms.

Yes, Manang Iray. I'm here now... I'm back...

Hold on...

I DIDN'T bring her to the hospital because I cannot hold her weight up to my car, medyo malayo kasi ang pinagparking-an ko ng sasakyan, baka parehas pa kaming matumba at maisugod sa hospital kung sakali. Pinapunta ko na lang ang kakilala kong doktor dito sa mansiyon nila, Knight, para ma-check siya.

"She's fine, Sir Liliénné." Nakahinga ako ng maluwag dahil sa narinig mula kay, Kevin. "She just needs to rest, mukhang pagod si, Nanay. May lagnat din siya, she needs someone who'll take care of her... sino bang kasama niya rito sa bahay? I need to talk to that person, para maiwan ko sa kaniya itong mga gamot."

Napaisip ako. "Knight's not here..." I heaved a deep breathe. Shit naman, oh. "Give it to me." Umangat ang kilay ni, Kevin, dahil sa narinig mula sa 'kin. "Sa akin mo iwan 'yong gamot, I'll take care of her habang wala pa 'yong amo niya." Patukoy ko kay, Knight.

"We? You sure?"

Kumunot ang noo ko. "Oo naman." Inilahad ko ang palad ko. "Akin na 'yong gamot." Iniabot niya sa 'kin ang hinihingi ko, ilang saglit pa ay inabutan niya rin ako ng papel kung saan nakalagay ang interval per hour kung kailan ko na puwedeng painumin ulit ng medicine si, Manang Iray.

"So, pa'no, Sir? I'll go now." I nodded my head when Kevin fixed himself and his things before bid a goodbye to me.

"Sure. Thanks, Doc Kev." Sinsero kong pasasalamat sa kaniya. "I owe you one." I smiled at him.

"No worries. Anytime, Sir." He also smiled at me before turned his back and walked towards the door to leave. Pinanood ko ang pigura niyang mawala sa paningin ko bago ako tumayo at nagtungo sa kusina para magluto sana ng lugaw para kay, Manang Iray, pero agad akong nanlumo nang makitang halos walang laman ang refrigerator sa kitchen area.

Anong klasemg bahay ba 'to? Psh. Hindi ba nag-go-grocery 'yong damuhong amo na nakatira rito?

"Anong lulutuin ko nito? Manang needs to eat..." Unti-unting sumilay ang ngiti sa labi ko nang makakita ako ng mga ingredients para sa nakasanayan kong soup na lutuin.

Change of plans. I'll cook, Manang Iray, the italian soup rather than lugaw. I'm pretty sure, gagaan ang pakiramdam niya kapag natikman niya ang specialty ko.

I smiled at myself before starting to cook. "Ayos." Paulit-ulit akong nagpasalamat sa langit nang makitang kumpleto ang ingredients para sa italian soup na lulutuin ko.

Nang matapos akong magluto ng soup ay agad ko 'yong isinalin sa mangkok at hinila ang tray para ro'n ilagay ang pagkain ni, Manang Iray, nagbalat din ako ng oranges and mangoes bago ako nagtungo sa kinaroroonan ni, Manang.

"Kamusta na ho ang pakiramdam niyo?" Marahan kong tanong sa kaniya nang makita kong unti-unting dumilat ang kaniyang mga mata. Ibinaba ko ang tray sa gilid niya at naupo sa tabi niya.

"A-ayos naman na a-ako, 'Li..." She let out a forced smile on her face. "I-Ikinagagalak kong muli k-kang makita..."

I shrugged. "Everyone who are connected to Mister Fulgencio, always thought that I am him..." I sighed and stared at Manang Iray blankly. "You're mistaken, maid. I am not him, I am not Lili, my name is LILIÉNNÉ." I emphasized my name. "Liliénné Amoré Grecco."

Hindi mawala ang ngiti niya sa labi. "Hindi... sigurado ako... i-ikaw 'yan bata... ba't mo naman ako tutulungan kung hindi mo naman ako kaano-ano--ni kilala man lang, hindi ba?"

"Hindi ba puwedeng, nagmamagandang loob lang?" I arched a brow and picked up the soup I made. "Aside from that, hindi mo naman siguro na-i-imagine si, Misis Diana Fulgencio ang tutulong at mag-aalaga sa 'yo, right?" Naningkit ang mga mata ko.

She immediately shook her head. "Napaka-imposible. Baka mamamatay na lang ako't lahat, mala-lucifer pa rin ang ugali ng babaeng 'yon, ewan ko ba ba't 'yon pa ang napili ng alaga ko..." She sighed.

"Gano'n talaga ang love..." I silently grimaced because of what I've said. Hinalo ko ang soup na ginawa ko at naghintay ng minuto para palamigin 'yon ng kaunti at makain ni, Manang.

"Tsk. Love, love ka diyan. Ang bobo naman ng pagmamahalan nila kung gano'n." Nagpigil ako ng hagikgik sa narinig. "Hays, ok na ako ro'n sa pabebe, painosente, at pilosopong si, Lili, e."

Pinigilan kong mapa-ubo dahil sa sinabi niya. "Gusto niyo hong magkatuluyan iyong si, Lili at si Mister Fulgencio? 'Di ba... patay na si, Lili... isa pa, parehas silang lalaki, right?"

"Tama ka..." Napatitig sa akin si, Manang. "Alam mo noon, parang may namamagitan talaga sa alaga ko pati na ro'n kay, Lili... kakaiba kasi kung tumingin sa kaniya ang alaga ko, e..."

Napatango-tango ako pero hindi sumagot. Ibinaling ko sa hinahalong soup ang atensiyon ko.

"Hindi ko alam kung totoo ba ang sinasabi nila na wala na si, Lili... sayang. Utusan ko pa naman ang batang 'yon... masipag." Napabuntong-hininga siya. "Teka... hindi ba talaga ikaw si... Lili, Mister?"

Natigilan ako saglit bago unti-unting iniangat ang tingin sa mukha niya. "Kapag sinabi kong ako si, Lili... anong gagawin niyo?" Seryosong tanong ko.

Nakita ko kung pa'no siya matigilan, hindi kaagad siya nakasagot at nakapag-react sa sinabi ko.

I laughed after a seconds of silence. "Kidding aside, Maid. I am not that, Lili, you--everyone are talking about." Tatawa-tawa akong umiling. Iniabot ko sa kaniya ang mangkok ng soup sa kamay ko. "Take this soup. It'll make you feel better." I stood up from my seat when she accepted it in her hand.

"Teka, sa'n ka pupunta?" Takang tanong niya nang makaupo siya ng maayos at maiangat ng kaunti ang katawan.

"Office. I still have a lot of paper works to do." Inayos-ayos ko ang suit na suot ko. Napaayos din ako ng tindig. "I bet, I can leave you here now?"

She heaved a deep sighed and slowly nod her head. "O-oo. Kaya ko na. Salamat sa pag-alaga't pag-asikaso sa 'kin, S-sir Li--Grecco..."

Napatango-tango ako. Dumukot ako ng calling card at iniabot 'yon sa kaniya. "This is my contact number, in case na wala pa si, Knight... and if you need help or anything, just call me." Tinanggap niya 'yon at nakangiting tumango.

"Ang bait mo naman."

I grimaced. "Hindi rin, matulungin lang." I shook my head. "Paano ho? Mauuna na ho ako."

"Ihahatid na kita sa labas--"

"No need, maid. I can take care of myself. Just stay here and rest, habang wala pa 'yong magaling amo." Wala na siyang nagawa pa nang mag-simula akong maglakad patungo sa gate para lumabas.

"Salamat... Lili--" Iyon na ang huli kong narinig mula kay, Manang Iray, dahil nagtuloy-tuloy na ako sa paglabas ng malaking mansiyon.

Ilang saglit pa ay nakarating ako sa lugar kung saan ko pinark ang kotse ko. Mabilis kong binuksan ang pintuan no'n at napasandal sa upuan.

Napapikit ako ng mariin.

Sa totoo lang, nag-aalala ako para kay, Manang Iray. Pakiramdam ko ay minamaltrato siya nung Diana ganda-gandahan na 'yon. Alam kaya ni, Knight 'to? How come na hinahayaan niya lang kawawain ang taong nag-alaga sa kaniya simula pagkabata?

God, I hate them both.

I sighed and suddenly picked-up my phone on my pant's pocket when I feel it vibrated, someone texted me, but before I open the message, my phone rang and I saw Cress name on top of it.

I tap the green button and place it on my ear. "Hello, Cress--"

"TNGINA MO, BAKLA! NASAAN KA BA, HA?!"

My forehead creased when I heard's Cress panicked voice on the other line. "Why? What's wrong?"

"GAGO, BADING, NANDITO SIYA! NANDITO SIYA! PUMUNTA KA RITO NGAYON NA!"

Lalong nangunot ang noo ko. "Sino? Sinong nandiyan?" Naguguluhang tanong ko.

"HIM! OF COURSE! 'YONG TATAY NG ANAK MO! SI, KNIGHT ANDRIUS FULGENCIO!"

Naramdaman ko ang unti-unting pagbagal ng tibok ng puso ko. "H-huh? A-anong sabi mo?"

"HE'S HERE! THE FATHER OF YOUR SON--KNIGHT ANDRIUS FULGENCIO!"

Pakiramdam ko ay malalagutan ako ng hininga sa narinig. Knight Andrius is there... at my restaurant and... so Knick Liam... my son.

Damn it. No... NO!

"W-what's he doing there?" Humugot ako ng hangin at marahan 'yong pinakawalan. "Where's Knick Liam? Where's my son?"

"He ordered an italian high class soup here, Liliénné... and your son... your son i-is... is playing in front of him, he's playing in front of Knight Andrius, his father. Hindi rin ako makalabas dito sa kusina, hindi ako puwedeng magpakita--"

"Shit." Mabilis kong ibinaba ang tawag at pinaharurot ang sasakyan ko papunta sa Mí Amoré Dining Restaurant dahil sa ibinalita ni, Cress.

Goodness, no... Hindi sila puwedeng magkita ng anak ko... this can't be happening... hindi ako makakapayag! I'm not ready for this!  Damn it.

Muli akong napatingin sa cellphone ko nang mag-vibrate 'yon. It was a text from, Cress.

Ninang Ravi the sun, ang pinakamakinang na ninang
'OMG, Girl. Bilisan mo! 'Yong anakis mo chumi-chismis na sa daddy niya! Siguro, tinatanong niya kung pa'no niyo siya ginawa?! Duh, bilisan mo, sis!'

Mas lalo kong binilisan ang pagmamaneho dahil sa nabasa. Muling nag-vibrate ang cellphone ko, may nag-text na naman.

But it's not from Cress, it's from Xalvienne.

Ninong Pogi, the greenflag
'How's your meeting with Knight Andrius?'

Napabuga ako ng hangin at napalunok. "Ba't lahat na lang ng mga nangyayari, patungkol kay, Knight Andrius?" I shook my head. "That guy is really a pain in the ass."

To be Continued...