Elke keer wanneer ik Ronan door de gang zag lopen, spookte vreselijke flashbacks door mijn hoofd.

Soms sliep ik zelfs met de geest van de beantwoorde liefde naast me. Doodsangst sierde door mijn lichaam en deed de littekens op mijn gewonde hart tintelen. Misschien waren mijn gedachten van 11:00 uur waar, maar Ronan verdween vlak voor ik mijn ware liefde had gevonden.

Reed Keelmi was mijn ware liefde.

🌻🌻🌻

Nog maar drie hoofdstukken te gaan! Wie is er benieuwd naar het einde? 😆✨💕🌈