"Wacht!" hoorde ik Ronan zeggen. "Ik weet nog steeds niet hoe je heet!"

Ik stopte niet.

Ik sprintte verder onder het maanlicht terwijl mijn voeten protesteerde. Hoe dom kon een burger zijn om weg te rennen van zijn prins? Op dat moment dacht ik nog steeds dat ik veilig thuis zou komen.

Tot ik besefte dat ik één van mijn leren schoenen was verloren.