De in rood geklede man gaf op de één of andere manier een kalmerende uitstraling af die ik nog nooit eerder had gezien.

Hij wees naar het huis tegenover hem en vertelde me dat zijn Assepoester een verlosser nodig had, maar dat de bewakers hem uit het huis hadden geschopt voor hij haar had kunnen redden. Hij barstte in tranen uit dus ik troostte hem met mijn verhaal.

Hij knoopte zijn rode smoking los, deed zijn leren schoenen uit, en gaf ze aan mij. Eerst twijfelde ik, maar door zijn oprechtheid smolt mijn hart. Hij gaf me ook nog een appelrood masker dat ik kon dragen op het bal.

Hij eindigde ons gesprek met een prachtige zin die eigenlijk op een tegeltje gedrukt moest worden:

"Laat je angsten niet overwinnen. Grijp je kans en maak je eigen sprookje."