Ik dacht terug aan m'n verleden en herinnerde me de donkerste periode in mijn leven toen ik dertien was. Ik was opzoek naar mijn ware identiteit. Ik was aan het onderzoeken wat seksualiteit betekende. 

De kast was te klein voor mij. Ik wist dat ik er vroeg of laat uit moest komen, maar de demonen buiten stonden me al op te wachten met zwepen in hun handen.

Ze zeiden dat ik een vernietigende granaat was voor de samenleving, een aanstichter van toekomstige fouten in het systeem der voortplantingen, een stuk afval die een schande vormde voor alle religies.

Met medelijden in zijn ogen keek de kast van ver af toe. Het fluisterde; vind je geluk.

Ronan Chase was mijn geluk.