Tajna Baza Rebeliantów Na Garel

- Sssppiiieeerrddaaalllaajjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjj! - Wrzasnęła Hera na całe gardło na  Kannana przy okazji z całej siły uderzając go pięścią wywalając go przy tym ze swojej kajuty z takim impetem że ten zrobił niewielkie wgniecenie w ścianie statku

Kannan poszedł do niej z chęcią pogodzenia się... ale ona tych chęci nie miała. Początkowo rozmowa przebiegała spokojnie ale szybko przerodziła się w kłótnie pomiędzy nimi. No nie do końca. W zasadzie to wyglądało tak że to Hera na niego wrzeszczała a ren słuchał jej z twarzą zbitego szczeniaka.

Kannan leżał tak sobie twarzą skierowaną w sufit i rozmyślał sobie nad czymś. Nagle właz prowadzący do kajut otworzył się i wszedł przez nie X15. Kannan spojrzał na niego i cos mu w nim nie pasowało. A konkretnie hełm. Co prawda ciągle go miał na głowie ale założył go tak wy widać było usta. Po co. A bo jadł sobie paluszki które trzymał w prawej ręce. Ale jak on widział cokolwiek?

- Ej, jak ty cokolwiek widzisz? - Spytał się

- Nie widzę, zdaje się na instynkt

- Aha - W sumie to nic nie rozumiał

- A ty czemu leżysz na podłodze?

- A tak się relaksuje - Kannan wysilił się na uśmiech ale po wyrazie warg stwierdził że X15 to nie rozbawiło

- Hera cię z kajuty wywaliła

- Łał, brawo po czym poznałeś

- Po wrzaskach, twojej twarzy i tym guzie a także po tym wgnieceniu w ścianie - Kannan teraz wyglądał jak by miał się załamać

- Proszę powiedz mi co ja mam zrobić, ona nigdy mi nie wybaczy - Głos mu się załamywał a były Szturmowiec stał dalej w miejscu nie wzruszony

- Nie załamuj mi się tutaj - X15 uklękną przed Kannanem i wyciągną prawa dłoń - Wstań - Nakazał i tak też Jedi zrobił po czym wspólnie wstali - No, o teraz zapraszam za mną - Wspólnie ruszyli do Salonu. Tam usiedli ale wcześniej nalali sobie soku do picia - Więc, jak TYM razem starałeś się ją udobruchać - Kannan westchną

- Poszedłem po prostu się rozmówić

- Tak po prostu?

- Tak 

- Człowieku, może i jestem odarty z uczuć ale nawet ja wiem że żadnej kobiecie by się to nie spodobało

- Co masz na myśli?

- Ty tak na serio czy tylko udajesz - Kannan patrzył na niego pytająco na co X15 głęboko westchną - Kobiety Kannan są takie że długo chowają urazę, mogą zapamiętać nawet najmniejszą krzywdę i zniewagę

- Ta, o tym akurat się przed chwilą przekonałem - Pomasował swojego guza

- No właśnie, i od razu mówię ona ci to będzie wypominać do końca życia, nawet jeśli się pogodzicie

- Jeśli?

- A czy ty byś wybaczył komuś kto przegrał by cię w karty? - Skruszony spuścił głowę 

- Byłem pijany

- To żadne usprawiedliwienie

- A właśnie, ty też tam byłeś i piłeś tyle samo co my

- No i?

- Jesteś więc tak samo odpowiedzialny

- Ale ja wyszedłem akurat w tedy do toalety

- Tania wymówka

- Mój kask ma kamerę która rejestruje wszystko więc jak chcesz to mogę ci pokazać nagranie - Kannan wyszczerzył oczy i podskoczył przerażony wymachując rękami

- Jezu! Nie!

- Tak też myślałem

- Ale zaraz, ja po tych wszystkich kieliszkach w ogóle nie myślałem więc jakim cudem ty dałeś rade dojść do toalety?

- Mam mocną głowę

- Te drinki miały po 60%

- Mam BARDZO mocną głowę - Na te słowa Kannan przywalił głową w stół

- Zmieńmy temat, to jak ja mam ją obłaskawić?

- Przez następny tydzień nic nie rób, ignoruj ją, oboje sobie wszystko w spokoju przemyślcie, potem zacznij z nią normalnie rozmawiać, na zwykłe tematy, że tak to ujmę  "bezpieczne", następnie wysyłaj jej podarunki, ale nie wręczaj ich osobiście a potem to już sam będziesz musiał wymyśleć - Kannan patrzył na niego jak na siódmy cud świata

- A ty w ogóle skąd wiesz takie rzeczy?

- Przez całe życie w Imperium nie służyłem - Skwitował

- A właśnie, w sumie to nic o tobie nie wiemy, kim byłeś przed wstąpieniem do Imperium? - X15 zrzedła mina. Już chciał coś powiedzieć ale w tym momencie do pomieszczenia wpadł Zeb  z Alexsem

- Kannan, Huks prosi cię na mostek, mówi że to ważne

- Zaraz tam będę - Spojrzał na X15 który korzystając z okazji poprawił swój hełm który teraz zakrywał mu całą twarz - Mam nadziej że kiedyś wrócimy do tej rozmowy - Powiedział i wyszedł

- A ja mam nadzieje że nie - Powiedział do siebie X15

Lothal

Kallus wracał właśnie z kolejnego przesłuchania. Tych rebeliantów cały czas przybywało. Zaczęło się od kadeta a teraz miał wrażenie że przesłuchał już pół populacji planety. Szedł w stronę swoich kwater by wypocząć ale nagle z za zakrętu wyszła Minister Tua

- Agencie Kallus - Ruszyła w jego stronę a Kallus cicho westchną 

- Tak pani Minister

- Chodzi o ostatnie incydenty na powierzchni planety

- Pracujemy nad tym

- A efektów nie widać. Co jest powodem tego stanu rzeczy?

- Och, dosyć zabawny, muszę powiedzieć

- Mi nie jest do śmiechu agencie

- Oczywiście przepraszam. Czy słyszała pani o Ezrze Bridgerze?

- O tym buntowniku? Co nieco, ale co to ma do rzeczy?

- Jego pojmanie okazało się mieć efekt katalizatora, był zwykłym dzieckiem ulicy ale bardzo lubianym przez mieszkańców, dlatego jego pojmanie wzbudziło ich niezadowolenie

- A więc proponuje go pan uwolnić

- Nic z tych rzeczy, tym bardziej że nie jest on więziony

- Co proszę?!

-  Spokojnie pani Minister. Ezra Bridger od zawsze był naszym człowiekiem

- Słucham? - Minister była w szoku

- Tak, dobrze pani usłyszała, jest on moim najlepszym człowiekiem, i od dawna działał na korzyść Imperium, choć ostatnie wydarzenia zmusiły go do ujawnienia się

- Czyli... co teraz? - Spytała Minister ciągle w szoku

- Teraz pani Minister należy poczekać, wyłapiemy jak najwięcej buntowników po czym Cień osobiście im pokarze po czyjej jest stronie

- Cień?

- To jego pseudonim, który traktuję jak imię

- Rozumiem, czyli mam rozumieć że do Dnia Imperium wszystko już ucichnie?

- To będzie najspokojniejszy dzień w całym roku pani Minister choć zdławienie buntu muszę pozostawić już po Dniu Imperium

- Dlaczego?

- Cień jest na urlopie i nie sposób go z niego ściągnąć

- Że co proszę?! Pan raczy żartować! 

- Oj nie, i naprawdę radze pani mu w odpoczynku nie przeszkadzać, raz to zrobiłem i do dziś mam koszmary - Oznajmił Kallus z zażenowaniem na twarzy a Tua wydawała się być zdezorientowana

- Wie pan co może przełóżmy tę rozmowę na jutro

- Zgadzam się z panią

-Niech pan do mnie przyjdzie po południu

- Oczywiście pani Minister a teraz żegnam - Powiedział Kallus a Minister mu tylko skinęła i wyminęli się idąc każde w swoją stronę