Veronica Franco (1546–1591)

Swoją działalność prowadziła w Wenecji, ale oprócz kontrowersyjnej kariery była poetką
a nawet kilka jej tomów poezji zostało opublikowanych. Ponad to posiadała zdolności muzyczne i posługiwała się kilkoma językami. Mało tego - udzielała się dobroczynnie. 

W ówczesnych czasach w Wenecji miała sobie nie mieć równych, co potrafiła dobrze spieniężyć. Dla innych prostytutek stanowiła swego rodzaju wzór i źródło zazdrości. Sam jej pocałunek miał kosztować 5 koron (półroczna pensja osoby średniozamożnej) a noc ponad 50.  

Jej najpopularniejszymi klientami był m.in. Król Francji Henryk III.

W wyniku epidemii dżumy a później oskarżenia o czary straciła praktycznie cały swój majątek
i umarła w biedzie.

Cora Pearl (1835 – 1886)

Stała się rozpoznawalna głównie ze względu na swój krzykliwy, ekstrawagancki styl i nienaturalnie żółte włosy. Otrzymała jednak staranne wykształcenie, godne klas zamożnych, co również było docenione przez jej klientów.

Oficjalnie została prostytutką po tym, gdy została zgwałcona. Nad ranem odkryła, że owy gwałciciel za jej dziewictwo zostawił jej 5 funtów, czyli więcej pieniędzy niż kiedykolwiek posiadała.

Miała po tym incydencie zacząć pracować w jednym z domów publicznych, który nie miał dobrej sławy. 

Nie pracowała jednak tam długo i postanowiła się przenieść do Paryża, tam przyjęła swój przydomek Cora Pearl, ponieważ urodziła się pod imieniem Emma Elizabeth Crouch. 

W Paryżu zaczęła zdobywać więcej umiejętności i doświadczenia aż zaczęła być znana jako kurtyzana dla bogatych mężczyzn. W łóżku miała niezwykle rozpalać zmysły a podczas samego seksu „była milsza dla koni niż kochanków".

Z jej usług korzystał Duc de Grammont-Caderousse czyli spadkobierca tronu Holandii oraz przyrodni brat Napoleona III- Charles de Morny.

Zmarła na raka jelita niedługo po opublikowaniu autobiografii. Miała nawet szantażować swoich klientów, że jeżeli jej nie zapłacą, to ich nazwiska pojawią się w publikacji. Pod koniec życia popadła w liczne skandale i długi.

Tullia d'Aragona (1505-1556)

Jej matka także była prostytutką a ojciec piastował stanowisko kardynała (i uwaga) który ją uznał oraz zadbał o jej staranne wykształcenie - muzyki, języków, manier.

Co w rodzinie to nie zginie. Przepraszam, musiałam. Usunę to później. 

Tullia miała odziedziczyć po swojej matce nieprzeciętną urodę. Jej piękno było doceniane do tego stopnia, że była często przyrównywana do samej Kleopatry, stanowiła muzę dla artystów i była powodem zazdrości obu płci do tego stopnia, że jeden z odrzuconych zalotników pchnął ją w pierś sztyletem. Rana ta nie była jednak śmiertelna.

Jej sława zaczęła stopniowo spadać, gdy do swojego łoża przyjęła nieurodziwego mężczyznę. Włosi ten akt odczytali jako zdradę pięknej kurtyzany i zaczęli w jej stronę mówić niepochlebne słowa. Prawdopodobnie z tego powodu w 1542 roku wyszła za mężczyznę o niskim statusie społecznym i udowodniła ludziom, że jest mężatką z zasadami, przynajmniej w teorii. 

W 1556 zapadła na ciężką chorobę. W swoim testamencie znaczną część majątku przypisała kościołowi i wasalowi Pietra Chiocca. Możliwe, że chłopiec był jej synem.

John Saul (1857 - 1904)

Znany również jako Jack Saul i Dublin Jack , pochodził z Irlandii. Wystąpił w dwóch głównych skandalach homoseksualnych oraz był bohaterem literatury pornograficznej z tamtych lat.

Jako biedny dzieciak jego możliwości zostały ograniczone i musiał szukać jakichkolwiek sposobów zarobku. 

W wieku osiemnastu lat został oskarżony o popełnienie nieprzyzwoitego przestępstwa. Składając zeznania stwierdził: „Straciłem charakter i nie mogę inaczej . Od czasu do czasu wykonuję dziwne prace dla różnych gejów ".

W 1878 r. Saul pracował jako sługa w domu w Dublinie bogatego i wybitnego młodego doktora Johna Josepha Crannego. W październiku tego roku Saul i jego przyjaciel William Clarke zostali aresztowani za włamanie i kradzież płaszcza, laski, rękawiczek i piwnicy solnej z domu doktora. Oboje jednak zostali uniewinnieni, bo John do tych przedmiotów się nie przyznał.

Zanim sprawa trafiła do sądu, Saul został na krótko uwięziony, gdzie opisano go jako jasnowłosego i niebieskookiego o jasnej karnacji, czyli jedyny znany nam opis Saula.

W 1879 r. Przeprowadził się do Londynu i stamtąd wspomagał matkę finansowo.

Zmarł na gruźlicę w wieku 46 lat.