Czy ktoś z was miał kiedyś tak, że długo coś robił, włożył w to swoje serce, przelał uczcia... skończone.
Idziesz odpocząć.
Potem wracasz.
Patrzysz na swoje dzieło znowu.
To jest wtoje zadanie domowe.
Jest beznadziejne.
Rozpaczasz jaki to z ciebie nieudacznik życiowy.
Płaczesz z tego powodu.

Czytopodchodzipoddepresjębojaniewiem.

»I'M OUT«

Btw. Help me bo muszę zachęcić Małego Księcia do odwiedzenia Ziemi.
Jak ktoś ma jakieś pomysły to pisać.