Noc zalana granatową cieczą,
Którą przełamuje blask księżycowy.

Jestem.

A niczyje spojrzenia mnie mierzą.
Kto zobaczy me pytanie bez mowy?

Widzę.

Powoli kroczy ku mnie nieznajomy.
Ma on czarny płaszcz, kapelusz, włosy.

Szukam.

Jego twarzy niewyraźniej i w cieniu.
Kim on może być? Może należeć do wielu.

Myślę.

A on jakby znając moje pytania podnosi dłoń.
Co on chce? Ciemnico, proszę, broń.

Nie rozumiem.

On zdjął kapelusz i płaszcz zrzucił,
A obraz mężczyzny mój umysł porzucił.

Pytam.

Niepewność moje myśli dopadła.
Teraz tworzy się zagadka.

Kim jesteś? Czym jesteś?

Czekam na odpowiedź.