20. Idę na przystanek
Czuję smród, który drażni mój węch
Widzę światła, które oślepiają mój wzrok
Słyszę dźwięki, które tępią mój słuch
Stąpam po ziemi, która męczy mój dotyk
Tyle zmysłów zubożałych od tego miejsca
Teraz tylko czekam by pokonać drogę
Nie pytam czy ta droga będzie wieczna
Tylko czy na końcu posmakować domu mogę
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro