Całe życie jak zbiór pusty byłoby bez mej królowej.

Jesteśmy parzyści! Przystający! Prostopadli!

E-nty raz już powtarzam, że do nieskónczoności kocham.

Dla niej nawet funkcję wielowartościową stworzę!

Ciąg mych myśli przyporządkowany do jej odforemnych wierzchołków.

Parabole tańczą, a dziedzina nie wyklucza nikogo.

Delta jej zawsze od zera większa, a pod pierwiastkiem naturalna potęga.

Ach, ta potęga – pierwsza zasada, jak ładna to i w odpowiedzi wspaniała.

Me wszystkie szukane jakby od niej pochodne.

Wzorów skróconego mnożenia codziennie dla niej będę używać.

I nawet jeśli parametr z m lub logarytmy staną mi na drodze

Ja na oś drugą dla niej się przedostatnę.

Dowód mam na to, że π nam okręgi przybliży.

Nie musisz mnie odbijać, ja 360° z nią wolę.

Ale ostrzegam…!

Wtedy i tylko wtedy, gdy Pitagoras pobłogosławi na trójkąt

…pozwolę.