Gdy znajdę wśród pastelowych niebios
wysepkę
Wysepkę Czasu,
to wtedy dopiero się stanę
prawdziwie szczęśliwą istotą,

której nikt nie każe się chamować,
która nikogo nie będzie irytować,
która w końcu będzie nieskrempowaną sobą

i się ucieszy,

ponieważ tam nikogo nie będzie,
kto jej skrzydła podetnie.

°

Wysepka ta jest z truskawkową trawą,
a za plecami zawsze jest lasek,
tuż przede mną byłby uskok,
a pod nim chmurkowa wata
i wszystko było by piękne i wspaniałe.

Z wolna strumyczki by się zbliżały,
by wodospad powstał,
a gdyby mi się nudziło
to wianek z kwiatków może uplotę
i wszystko było by miłe i przyjemne.

°

O tak!
Wysepka mi się marzy,
Wysepka Czasu,
miejsce idealne,
mój sen,
Utopia!,
która niestety nie istnieje.

A niech to!
czyli muszę pożyć tutaj.