Zastanawiam się, myślę i myślę. Nic nie wymyślę. Coś innego zaprząta moją głowę, lecz co takiego określić nie mogę. Trudno jest czasem opisać człowieka, albowiem on jest jak rzeka, ciągle się zmienia, sam przed sobą ucieka. Trudno jest czasem ciszę odnaleźć, choć, rzeczywistości przecież ją dajesz. Trudno jest czasem pozbierać słowa, które rozrzucone są po podłodze. Trudno jest czasem wykrzeszać iskierkę, by rozpalić ognisko – mowę.