Czasem przychodzi taki moment, że…

Co ja?
Hmm…

Co ja miałem rzec?

Czasem przychodzi taki moment, że…

Ach! I znowu mi w myśl wchodzisz!

Czasem przychodzi taki momemt, że…

cicho!

…że zaczynam analizować każde…

Ć!

…najmniejsze słówko.

Czasem przychodzi taki moment, że…

Ach…

Gubię się w sobie, w mej osobie i Twej osobie. Tyle sprzeczności, tyle niejasności, tu niedomówienie, tam opaczne zrozumienie. Tyle informacji, aż głowa pęka, zbyt dużo w niej atrakcji, nawet bez mojej narracji. Nie potrafię tego poukładać, ale to jeszcze nic! Bo jedno pleść głupoty i nie żałować, a drugie to ze wstydu aż się chować. Człowiek, biedny człowiek, słowa nie cofnie. Bredzę, bo mam bajzel w głowie, a później ze wstydu łzę uronię.

I mów człowieku?

Ach…

Człowiek, biedny człowiek, słowa nie cofnie.