14. Potwór
Zrzuć łańcuchy.
Otwórz oczy.
Czy ty to widzisz?
Naprawdę,
chcę być wolny,
a boję się najmniejszego.
Boję się wyrazić.
Tak,
boję się być sobą.
Ten potwór,
prześladujący mnie od dawna,
ten potwór,
który z dnia na dzień wzrasta,
ten potwór,
którego imię Copomyśląinni,
Zżera mnie w samotności.
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro