29. Powinienem Się Bawić.
Czasem żałuję,
że nie żyłem, lecz umierałem.
Niby nie miałem wpływu,
jednak sam to wybrałem.
Wszystkie imprezy i spotkania,
zawsze mnie omijały.
Powinienem się bawić,
a samotnie płakałem.
Teraz też chcę się bawić,
choć wiem, że już za późno.
Tamte chwile minęły,
i nigdy nie wrócą.
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro