Κεφάλαιο 9
Erasmos pov
Πάντα αχάριστος, αδύναμος και το μόνο που του αρέσει να κάνει είναι να διασκεδάζει με τους άχρηστους, λεχρίτες φίλους του και με τις πουτάνες που τον περιτριγυρίζουν
Erasmos: Αν τον είχα μπροστά μου, θα μαθαινε ότι ποτέ δεν πρέπει να με νευριάζει για κανέναν λόγο και αλλά θα πρέπει να κάθεται σούζα μπροστά μου.
Arleta: Αρκετά! Μιλάς για τον γιο σου, όχι για κανέναν τσιράκι σου! Πώς έγινες τοσο υποχόνδριος, μέσα στα νεύρα και αλαζόνας. Σε....
Erasmos: Οι άνθρωποι αλλάζουν, όπως και εσύ. Αγάπησα μια υπακούει κοπέλα, με όνειρα για την πατρίδα της, αλλά τώρα έγινες μια άλλη που υπερασπίζεται τα θέλω του γιου της.
Arleta: Προσπαθείς τόσο σκληρά να τον κάνεις ίδιο με εσένα, για να ακολουθήσει τα βήματα σου, αλλά δεν ξέρεις ότι ο γιός σου έχει την δική του προσωπικότητα και τα δικά του όνειρα. Επίσης προσπαθεί με κάθε τρόπο να σε ευχαριστήσει....
Erasmos: Χαχα.... Μην με κάνεις να γελάω! Ο γιος σου είναι ένας ανίκανος και άχρηστος, που το μόνο που τον νοιάζει είναι να τρέχει πίσω από τις πουτάνες του.
Arleta: Απλά τον κατηγορείς γιατί έχει άλλες βλέψεις από αυτές που επιθυμείς για αυτόν. Όσο εσύ είσαι υποχόνδριος απέναντι του, εγώ θα είμαι το στήριγμα του...
Erasmos: Αρκετά! ( Χτύπος από χαστούκι). Με την στάση σου, μου τον καταστρέφεις.
Arleta pov
Δεν είπα τίποτα. Το μόνο που έκανα ήταν να φύγω από μπροστά του. Για ακόμα μια φορά άπλωσε χέρι πάνω μου, για ακόμα μια φορά κλαίω εξαιτιας του. Όμως γιατί δεν μπορώ να τον μισήσω?! Γιατί πιστεύω ότι μέσα του είναι ο ίδιος άνδρας που ερωτεύτηκα στο δάσος της μοναξιάς?
Τότε μέσα στο δωμάτιο μου μπήκε ο γιος μου, ο οποίος με είδε για πρώτη φορά με κόκκινο το μάγουλο, χωρίς να μπορέσω να προλάβω να το κρύψω.
Orfeas pov
Για ακόμα μια φορά είχα πάει στο δάσος για να την δω, μιας που για μια εβδομάδα αντιστεκομουν. Εκεί την είδα μέσα στο δάσος να ψάχνει να με δεί.
Βρισκόμουν σε ένα δέντρο πάνω στα κλαριά του και την παρακολουθούσα από μακριά. Ήθελα να πάω κοντά της, να της δείξω το πρόσωπο μου, όμως τότε που πήγα να κάνω βήμα, εμφανίστηκε εκείνη.
Χωρίς δεύτερη σκέψη η αγαπημένη μου γυναίκα, προσφώνησε την γυναίκα δίπλα της με το όνομα μητέρα. Ήταν σαν ένα δίκοπο μαχαίρι στην καρδιά μου.
Εκείνη που είχε κλέψει την καρδιά μου ήταν η μάγισσα που εγώ πρέπει να αποφύγω, που ο πατέρας μου θέλει να σκοτώσει όσο τίποτα άλλο στην ζωή του.
Έφυγα από εκεί για το κάστρο κατευθυνόμενος για το δωμάτιο μου, όμως δεν μπορούσα να αντέξω κάτι τέτοιο και πήγα να πιω στο μπαρ του δωματίου που είχε την βιβλιοθήκη.
Ύστερα από ώρα που είχα πιει 8 ποτήρια ουίσκι, άκουσα την φωνή του πατέρα μου και αν με έβλεπε έτσι θα τα άκουγα για τα καλά. Τότε ήταν που έφυγα από το παράθυρο κατευθυνόμενος σε ένα μέρος, στο σπίτι της Ekasti.
Μόλις με είδε με έπιασε και με φίλησε με πάθος κάτι που μας οδήγησε στην κρεβατοκάμαρα της. Μόλις τελειώσαμε και οι δύο ταυτόχρονα, άρχισε αν με ρωτάει για το ποίο λόγο ήμουν ταραγμένος, καθώς δεν είχα και πολύ διάθεση να την ικανοποιήσω.
Το μόνο που της είπα ήταν ότι τελικά έμαθα που κρυβόταν εκείνη που ο πατέρας μου είχε τρελαθεί να σκοτώσει τόσα χρόνια. Φυσικά της είπα αν μιλήσει σε κανέναν θα της ξερίζωνα την γλώσσα για να μην ξανά μιλήσει ποτέ ξανά.
Έτσι έφυγα από εκεί για να πάω να παλέψω με τον δάσκαλο μου, μιας που ήταν η ώρα για την εκπαίδευση μου. Τότε καθώς σκεφτόμουν εκείνη, Κατέληξα να χάσω την συγκέντρωση μου και έτσι έχασα.
Αμέσως τότε ο πατέρας μου έβγαλε την μπλούζα και ήρθε για να μου μάθει πως να παλεύω, αλλά ήθελε να ξεσπάσει τα νεύρα του πάνω μου, μιας που είχα εξαφανιστεί σχεδόν όλη την μέρα.
Το μόνο που έκανα ήταν να υποκλιθω και να σηκωθώ να φύγω, μίας που δεν ήθελα να παλέψω με τον πατέρα μου, ώστε να μην το κάνω ρεζίλι μπροστά σε όλους, καθώς αν τα πάρω σοβαρα τα πράγματα θα καταλήξουν να ξεφτυλιζουν τον πατέρα μου.
Τότε ο πατέρας μου φωνάζει σε όλους ότι είμαι ένας δειλός, ξυπασμενος, άχρηστος και ότι και να ήθελα ποτέ δεν θα γίνω ο βασιλιάς που πρέπει για τον λαό μου.
Έφυγα από εκεί για το παλάτι όπου κατέληξα στο δωμάτιο της μητέρας μου για να της πω ότι επιτέλους βρήκα την μάγισσα. Όμως όταν την αντίκρισα την είδα με ένα κόκκινο σημάδι στο πρόσωπο της από τα χέρια του πατέρα μου.
Αμέσως πήγα να φύγω για να γυρίσω πίσω να πλακωσω στον ξύλο τον άχρηστο και δειλό πατέρα μου που τόλμησε να χτυπήσει για ακόμα μια φορά την μητέρα μου. Όμως η μητερα μου με σταμάτησε για να μην γίνει κάποια τραγωδία και καταλήξω από τα νεύρα μου να κάνω τον πατέρα μου ένα πτώμα.
Φυσικά δεν μπορούσα να της πω για εκείνη γιατί μπορούσε ανά πάσα στιγμή να το πει στον μπασταρδο πατέρα μου. Οπότε κράτησα το στόμα μου κλειστό. Έτσι κατέληξα μετά από λίγη ώρα που έβαλα την μητέρα μου να κοιμηθεί πήγα στο δωμάτιο μου για να ξεκουραστώ.
Την ημέρα των γενεθλίων της Alina.
Christina pov
Άρχισα να ετοιμάζομαι από το πρωί για το πάρτι των γενεθλίων της αδερφής μου, καθώς και για το καλωσόρισμα για τον έρχομαι της στο κόσμο μας. Για κάποιο λόγο ήθελα να είμαι μια θεά και να εντυπωσιάσω τους πάντες.
Όμως στο μυαλό μου είχα το βλέμμα εκείνου του λύκου από το πάρκο στο στον ανθρώπινο κόσμο. Ήθελα να τον ξαναδώ, όμως μάταια καθώς εδώ που είμαι ποτέ δεν θα τον ξανά έβλεπα.
Έτσι μετά από ώρες που ετοιμαζομουν, τώρα ήμουν έτοιμη να πάω στο δωμάτιο της αδερφής μου ώστε να κατέβω μαζί της για το πάρτι της. Μόλις χτύπησα και μπήκα μέσα την είδα να είναι ντυμένη σαν νύφη από τα παραμύθια. Όμως για κάποιο λόγο ένιωθα ότι κάτι της έλειπε, καθώς ήταν αδιάθετη.
Alina pov
Η ημέρα των γενεθλίων μου είχε φτάσει και εγώ βρισκόμουν στο δωμάτιο μου για να κάνω τα βασικά. Τότε εκεί που ήμουν στο κρεβάτι η πόρτα χτύπησε και ενώ είπα "Περάστε" μέσα μπήκε ο αδελφός μου και ενώ ήρθε και με αγκάλιασε, μου έβαλε στο λαιμό μου ένα κολιέ από διαμάντια.
Όταν με άφησε από την αγκαλιά του με φίλησε στο μέτωπο και έφυγε λέγοντας μου χρόνια πολλά. Είχα μείνει κόκκαλο που ήμουν τόσο καλός μαζί μου, μιας και με ήξερε λίγες μέρες.
Γειά αγάπες μου ❤️
Τι κάνατε? Ευχαριστώ για τα αστεράκια και τα σχόλια σας.
Τι λέτε να γίνει παρακάτω με τον Orfea και την Alina μας?
Στο επόμενο το πάρτι η αγάπη δύο νεαρων κορίτσιων ❤️
Τα λέμε στο επόμενο ❤️
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro