Κεφάλαιο 12
Orfeas pov
Βρισκόμουν στην εκπαίδευση όπως κάθε απόγευμα την ίδια ώρα, αλλά αυτα τα 4 χρόνια υπήρχε μια διαφορά, εγώ πλέον ήμουν ο καθηγητής των νεοσυλλέκτων και διδάσκω ανάλογα στο τι πρέπει να προσέχουν οι νέοι στην μεταμόρφωση τους και κυρίως στην μάχη σώμα με σώμα.
Εφόσον βρισκόμουν στην μάχη πάνω δείχνοντας κάποια σκληρή και τεταμένη μάχη στους νεαρούς λύκους μου, τότε με διέκοψε ο δικός μου καθηγητής, ο οποίος είχε έρθει για να μου αναφέρει ότι ο βασιλιάς με ήθελε στην αίθουσα του θρόνου.
Αμέσως εκείνος πήρε την θέση μου στην μάχη και εγώ έτρεξα στην αίθουσα του θρόνου, όπου εκεί έμεινα άφωνος καθώς εκείνος μετά από χρόνια ήταν στο κάστρο. Είχα να τον δω από την αιματηρή μέρα που επιτέθηκαμε στην χώρα των μάγων.
Πραγματικά όλο αυτό μου απέσπασε την προσοχή κάτι που ο ίδιος ο πατέρας μου κατάλαβε. Τότε μου φώναξε για να επανέλθω και ενώ βρισκόμουν χαμένος, το μόνο που με έβγαλε από τίς σκέψεις μου ήταν η ίδια η μητέρα μου που προσπαθούσε να συγκράτηση τον πατέρα μου.
Arleta: Πραγματικά ηρεμησε λίγο Erasme!
Erasmos: μα κοίτα, του μιλάω και με γράφει, ποιον τον πατέρα του, τον βασιλιά του!
Arleta: Orfea αγόρι μου παρουσιά σου στον βασιλιά σου!
Orfeas: Ναι! Εδώ είμαι βασιλιά μου! Τι θα ήθελες?!
Erasmos: Πραγματικά είχα σκοπό να σε στείλω σε και αποστολή, αλλά είσαι άρχρηστος.
Orfeas: Συγνώμη αν σας απογοήτευσα, αλλά εμοιασα στον πατέρα μου!
Erasmos: ΠΏΣ ΤΟΛΜΆΣ ΝΑ ΜΟΥ ΑΠΕΥΘΎΝΕΣΑΙ ΕΤΣΙ ΣΚΟΥΛΗΚΙ!!! ΘΈΛΕΙΣ ΝΑ ΣΟΥ ΜΆΘΩ ΓΙΑ ΑΚΌΜΑ ΜΙΣ ΦΟΡΆ ΠΟΙΟΣ ΕΊΜΑΙ ΚΑΙ ΤΙ ΜΠΟΡΏ ΝΑ ΣΟΥ ΚΆΝΩ?! (σηκώθηκε για να μου δείξει την δύναμη του, αλλά μπήκε η μητέρα μου στην μέση).
Arleta: ΣΕ ΠΑΡΑΚΑΛΏ!!! ΔΕΊΞΕ ΈΛΕΟΣ ΓΙΑ ΜΈΝΑ!
Erasmos: ΕΙΧΕ ΧΆΡΗ ΠΟΥ ΠΑΡΑΚΑΛΆΕΙ Η ΜΗΤΈΡΑ ΣΟΥ ΓΙΑ ΕΝΑ ΠΑΙΔΊ ΣΑΝ ΕΣΈΝΑ, ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΞΊΖΕΙ ΤΊΠΟΤΑ!
Orfeas: ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΆ ΕΊΣΑΙ ΕΛ...
Arleta: ΑΡΚΕΤΆ ORFEA!!!
Orfeas: Πολύ καλά! Τι θα ήθελες πατέρα?!
Erasmos: Ο βασιλιάς σου θα ήθελε να πας σε μια εκπαιδευτική εκδρομή τους νεοσύλλεκτους και θα ήθελα να διαλυσετε ένα μικρό χώριο μέσα στο δάσος της μοναξιάς.
Orfeas: Στο κόσμο των μάγων?!
Erasmos:Ναι! Και θα ήθελα να αιγχμαλωτισετε την Πορφήρη μάγισσα.
Orfeas: Πατέρα....( Μου έκανε νόημα η μητέρα μου να μην φέρω αντίρρηση και αυτό έκανα).
Orfeas pov
Έφυγα από την αίθουσα του θρόνου για να πάω να ενημερώσω τους φίλους μου και φυσικά τους μαθητές μου.
Εκείνοι το μόνο που κάναν ήταν να χαροποιηθουν και να αρχίσουν να ετοιμάζονται για εκείνη την μέρα σαν να ήταν κάτι χαρμόσυνο. Ύστερα πήγα να το πω στους μαθητές μου και το ίδιο χαρμόσυνο γιορταστικό περιβάλλον είχαν και εκείνοι. Πραγματικά ήμουν ο μόνος που είχα την θλίψη στα μάτια μου.
Το προηγούμενο πρωί
Βρισκόμουν στα σύνορα του βασιλείου των Μάγων και παρακολουθούσα την κίνηση στο μικρό χωριό που έμενε στο δάσος της μοναξιάς. Εκεί ζούσε και η κόρη του φίλου μου Holmes Baron όπου είχε αρκετά καλές σχέσεις με την μικρή αδερφή του νεαρού βασιλιά των μάγων, που προσπαθεί να κρύψει από τα νύχια του βασιλιά των λυκανθρώπων.
Έτσι μετά από χρόνια ο βασιλιάς των λυκανθρώπων ήθελε να τον ενημερώσω για το τι γίνετε σε αυτό το χώριο. Είτε έτσι, είτε αλλιώς εκείνος θα αποκτήσει κάποιο από τα δύο πολύτιμα διαμάντια του βασιλιά Antinor.
Φυσικά χωρίς πολλά, πολλά τηλεμεταφερθηκα στην αίθουσα του βασιλιά των λυκανθρώπων ο ποιός με υποδέχτηκε με θερμές αγκαλες και φιλια. Εγώ αφού εκείνος με έβαλε να φάμε στο μεγάλο πολυτελές τραπέζι, άρχισε να με ρωτάει για τα σχετικά.
Αμέσως του είπα τα πάντα με κάθε λεπτομέρεια για το χωριό και την κόρη του φίλου μου την προφήρη Μάγισσα. Όπου είχε καλές σχέσεις με την εκλεκτή μάγισσα που κυνηγάει τόσα χρόνια ο βασιλιάς μου.
Erasmos: Σε ευχαριστώ πολύ παλιό φίλε για τις λεπτομέρειες που μου είπες για αυτό το μικρό χωριό.
? Δεν χρειάζεται να ευχαριστήσεις, το κάνω γιατί το θέλω!
Erasmos: Θα ήθελα να σε ρωτήσω κάτι όμως!
? Ότι θέλεις βασιλιά μου!!!
Erasmos: Έχουν περάσει τόσα χρόνια, αλλά έχω την απορία γιατί γύρισες την πλάτη σου στην φυλή σου?!
? Γιατί αν χαθούν οι περισσότεροι και κύριε η βασιλική οικογένεια, ίσως με την καλή καρδιά σου γίνω εγώ ο επόμενος ακόλουθος του στέμματος που θα περνει μόνο διαταγές από εσένα και μόνο!
Erasmos: Μμμ....κάτι θα κάνω πάλιο φίλε! ( Μου είπε με ένα πονηρό χαμόγελο στα χείλη του).
Έτσι και αναπαύθηκα ήσυχα στην θέση μου και ενώ εκεινος φώναξε τον γιο του, εμένα μου είπε να πήγενω και ενώ έφεγα εκείνος ερχόταν. Πραγματικά χάρηκα που του προκάλεσα αναστάτωση, καθώς με είδε μετά από τόσα χρόνια.
Alina pov
Εφόσον φόρεσα το καθημερινό φόρεμα και έκανα τα μαλλιά μου ένα χαμηλό σινιόν κότσο και ενώ βάφτηκα, ήμουν έτοιμη για να πάω να δω με την αδελφή μου την Πορφήρη Μάγισσα.
Φυσικά η ιδέα της αδερφής μου ήταν να πάμε με άλογα και να απολαύσουμε την πορεία μας ως στο σπίτι της Eleanor και να δούμε για πρώτη φορά το δάσος της μοναξιάς.
Έτσι ήμασταν έτοιμες να ξεκινήσουμε, όμως ο αδελφός μου δεν μας αφήνε να φύγουμε αν δεν περνάμε μαζί μας τους 2 φίλους του, καθώς ήξερε ότι δεν ήθελα να με φορτώσει με ένα λόχο στρατού από πίσω μου. Οπότε δέχτηκα να πάρω μαζί μου τους δύο φίλους του.
Έτσι καθώς ξεκινήσαμε εγώ και η αδερφή μου γελάγε και χαζεύαμε το δάσος με τα ωραία φυλλώματα, το γρασίδι που μοίριζε από την πρωινή πάχνη και τα υπέροχα λουλούδια που παίζανε με το δροσερό αεράκι.
Πριν φτάσουμε κοντά στο χωριό είδα δύο κορίτσια να μιλάνε και να μαζεύουν λουλούδια καθώς κοίταζαν οι μία την άλλη, ενώ γελούσαν με τα δυνατά τούς χαχανιτα. Έτσι όταν όταν μας αντλήθηκαν αμέσως σταμάτησαν και μας υποκληθικαν......
( Alina).
Γειά αγάπες μου ❤️
Τι κάνετε?
Έχω καιρό να ανεβάσω το ξέρω, αλλά δεν ήμουν καλά είχα γρίπη.
Άραγε τι θα γίνει στην μάχη που θα γίνει στο χωριό που ζει η προφήρη Μάγισσα?
Τα λέμε στο επόμενο ❤️
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro