Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

Chapter 6

Chapter 6 - The Song He Sang

Ari

"Are you sure you're okay?" Tanong ko habang hinhintay si Lucy sa labas ng cubicle. Nasa girl's comfort room kasi kami ngayon. Nagpalit si Lucy ng P.E. Naligo na din siya kasi ang maligkit talaga ng katawan niya dahil sa shake.

"Yeah, I'm good," Sagot niya sa loob tsyaka lumabas wearing the SSA's Physical Education Uniform, "Never felt good like this before, ahhh, finally nakapaglaban lang din sa butangero na yun." She fisted her hands and look at mirror dito sa cr.

"Hindi kaya malala lang ang pagbubully niya sa iyo," Alalang sabi ko sakanya, holding her wet uniform on my arms.

Ngumiti siya sa akin at kinuha ang basa niyang uniforme sa kamay ko, "No worries, Ari this time lalaban ako, hmp," Sabay fist bump sa ere na parang ready na talaga sa laban nilang dalawa.

Napa-facepalm naman ako sa isip ko. Kung tutuusin walang kalaban-laban si Lucy, for pete's sake, she's challenging a gangster, who knew what crimes he did or how many fights he did, nag-alala lang ako para sa kanya.

And Zack has a connection on this school, he can easily threat Lucy to get suspended if he wants to pero kung ganoon nga, kanina lang niya ginawa yun at bat shake pa talaga.

If I were Zack and I'm bullying this person, I could just get her suspended easily but he didn't. It's not like I'm tolerating pero eh kasi kung isa kang gangster, that's what you think, no hassle.

It feels like he's toying Lucy around before actually doing it. Hmm.

Pagkatapos niyang umayos sa cr dumeritso na kami sa classroom kasi late na kami sa isang subject buti nalang mabait yung teach namin, pinapasok niya kami agad.

...

Lunch nang pinagisipan kong lumibot sa school, I've already been to Starry Elem and Mid kasi doon ako nag-aaral noon, ang sa Starry High hindi ko pa masyadong nalibot noon kaya sulutin kona ngayon, marami paman ding oras bago magsimula ang afternoon classes namin.

Habang naglalakad sa campus at tumitingin, tinitingnan parin ako sa mga estyudyante dito at nagbulong-bulangan. Siguro kasi na spread na may bagong transferees sa SSA. Ang rare kasi mag-accept ng transferee ang SSA kaya big deal sa kanila.

As I said before, Starry Sky Academy is one of the prestigious school in this country. One of the things I love in this school is because of its aesthetic scenery-the beautiful ivy green that surrounded the buildings and different kind of flowers and not just because it's home of intelligent and talented students, It is also a school of artistic. You can't find a student here who's either not smart or don't have abilities.

SSA is known for its activeness in any event that includes; quizzes, survey, festival, arts and music. Oh how I love this school but this perfect school lack something, the guidance of its students knowing the princes is the source of this academy, they can just do whatever they want as they're titled by the headmaster himself, that is not right but I can't complain.

Although of this, it's a great school. A great school for a brand new memories to make.

Nalibot kona lahat ng Starry High, may isang building sila dito na puno ng mga clubs-ang Aster Building. I've been thinking about entering a club as I can't my previous school because of some condition. Gusto ko talaga sumali ng isang banda, yes a band.

Hindi lang puros libro ang gusto ko, I also love music, any kind of music that can gave me groove and chills. Kaya gusto ko sumali ng isang music club. Mamaya titingnan ko kung meron ba.

Lumipot pa ako sa campus hanggang hindi ko na alam sa'ang parte ito ng academy. Hmm, asan na bah ako? Wala na akong makitang masyadong estyudyante. Patay, wag' mong sabihin na nawawala ako sa sarili kong paaralan. Eh bat kasi ang laki ng school na ito.

Lumalakad pa ako sa parang park ng school. Parte paba ito ng academy? Eh sa alam ko hindi ko pa nalagpasan ang wall nito. So nasa loob pa ako ng school. Now that I think about it may park pala ang SSA-Etoile Park ang tawag nito so nangdito lang pala. May mga benches dito at ang hawan pa na pwede ka mag picnic at may stage sa harap nito.

Ang sapagkaalam ko dito gaganapin ang ilang events ng academy gaya ng foundation day, valentine's week, family day at iba pa kaya walang masyadong estyudyante ang nangdito during class days kasi siguro ang layo nito sa ibang building ng section.

Babalik na sana ako sa main campus ng may narinig akong guitara. Napatigil ako at nakinig sa magandang familiar na boses nito.

"I want to write you a song, One that's beautiful as you are sweet"

Nakinig ako sa noto nito at paano ito kumanta, ang ganda ng malimig nitong boses para itong may kinakantahan, the way he brings the emotion out on this song.

"With just a hint of pain, For the feeling that I get when you are gone," Sinundan ko ang musica, "I want to write you a song."

At napadpad sa garden ng parke na ito, napahanga naman ako sa kagandahan nito, may garden pala ang school. Bakit hindi ko ito nakita noon?

"I want to lend you my coat, One that's as soft as your cheek"

Nagpatuloy naman ang lalaking kumanta na kay ganda at familiar talaga sa akin.

"So when the world is cold, You'll have a hiding place you can go"

Sinusundan ko parin ang musica kung saan ito galing, napaliko ako sa isang malaking bush habang kumakanta parin ito.

"I want to lend you my coat" Saan ko ba narinig ang boses na ito? Habang tumtingin sa mga bulaklak dito at kumikinig sa kanta nito

"Ohh, ohh," Napatigil nalang ako sa tinatayuan nang makita siyang mapayapang umupo doon, "Everything I need I get from you," at hindi makapaniwalang tumitig, "Ohh, ohh."

I was shock to see him there under that tree in the middle of the garden, the leaves shadow hiding his handsome face, "And givin' back is all I wanna do," nakapikit itong kumakanta habang pagkala-kalabit sa guitara nito.

I was gazing at him, trying not to disturb him or anything. Gusto kong makinig sa kanyang malimig na magandang boses, ang boses na matagal ko nang hindi narinig. Oh how I've missed his wonderful voice.

"I want to build you a boat, One that's strong as you are free," Mala-emotion nitong kanta, "So any time you think that your heart is gonna sink,"

"You know it won't," The gently breeze sway his bangs away from his forehead while mine flew away from my face, standing there listening to every word he sang, "I want to build you a boat."

"Ohh, ohh," He gently sang as if not hurting the wind, "Everything I need I get from you,"

"Ohh, ohh," He continued, "And givin' back is all I wanna do,"

Bakit kapag kumakanta ito may emotion habang kausap ay emotionless ang pagtrato nito, I've never understood Zen at all.

He slowly open his eyes and watch his fingers slowly strum the guitar on his lap.

I smiled softly and close my eyes, feeling the notes on my ear as he strum and continue to sang the bridge.

"Ohh, ohh, Everything I need I get from you," Still looking at the guitar as he sang, "Ohh, ohh, And givin' back is all I wanna do,"

I can't help but sang along with it, "I want to write you a song, One to make your heart remember me,"

Bigla siyang tumigil sa pagkanta at ako nalang ang kumakanta but he still strumming the guitar, "So any time I'm gone, You can listen to my voice and sing along," Binuksan ko ang aking mga mata at nakita siyang tumitig sa akin, "I want to write you a song,"

He seemingly gaze at me with longing eyes singing the last part, "I want to write you a song," I flustered and he strum the guitar away.

As the wind was playing with our hairs and us staring at each other's eyes, walang umimik sa aming dalawa hanggang na basag ang katahimikan nang sumalita siya, "What are you doing here?"

"I-I, ah," Nauutal kong sagot, bigla siyang tumayo daladala ang guitara at lumakad patungo sa akin, napaatras naman ako sa pagkalapit niya hanggang ang malaking bush nasa likod ko na, I gulp.

He examined me with those grey eyes of his, waiting for me to answer. Anong sasabihin ko? That narinig ko siyang kumanta at sinundan ko? I sound like a stalker. Sasagot na sana ako ng tumunog ang school bell.

Napatingin naman ako sa main building. Patay! Malalate talaga kami nito pero save by the bell phew. Napatingin ako sakanya at nahihiyang ngumiti, "Ah, w-we should get going," Sabi ko habang tinuturo ang building namin.

Napatingin din siya doon, this is my chance to slip through him. Aalis na sana ako ng hinagit niya bigla ang kamay ko dahilan para mapatingin ako sakanya, "Where are you going?" Tanong nito.

"Uhm going back to class?" Sagot ko. Avoiding his gaze.

"Remind you to never tell anyone about this," Tugon nito, "Or else," Pagbabanta niya. I bit my lips at tumango nalang bago pa ito umalis. Sumunod naman ako sakanya.

Pagkarating namin sa classroom, tama hinala ko late na kami, nauna akong pumasok, "Ms. Adair, why are you late?" Tanong ni Mrs. Veronica, ang strick naming teacher sa science.

"I-I'm sorry, ma'am, it's because-" Napatigil ako sa pagsalita nang sumulpot si Zen sa gilid ko.

"Oh, our prince mysterious is also late, you may come in," Ngiting tugon ni Mrs. Veronica, hindi naman ako makapaniwalang tumingin sakanya.

Seriously? Porke prinsepe? Pinapasok agad tapos ako nito?

Hindi pumasok si Zen, "It's my fault she's late," Walang ganang sabi nito sabay turo sa akin. Napatingin naman ako sa kanya, he took a glance on me and give me a face of what.

Napatingin silang lahat sa amin at nagbulongbulongan naman ang ilang kaklasi namin. "Is that right, Ms. Adair?" Napatango ako sa ilang segundo, "Then, you may come in," Naunang pumasok si Zen habang ang mga kamay nasa bulsa, "I let it off this time as Mr. Channing said som"

"Thank you po," Pagpasalamat ko sa aming science teacher at sumunod na sa upuan. Nasalubong ko ang naguguluhang tingin ni Lucy, ngumiti lang ako sakanya at pumunta na sa upuan ko.

Walang ganang umupo si Zen sakanyang upuan at nilagay ang elbow sa desk nito at nag halukipkip tumingin sa tanawin sa labas, umupo na din ako.

How many times did Zen save me again? Ughhh. I've lost count. I really, really need to say thank you. Mamaya na talaga swear.

"You really have a chika for us later," Bulong ni Van sa akin na katabi ko lang nang upuan. I just awkwardly smiled at her. What should I say? Zen just told me to not tell anyone.

...

Pagkatapos sa klasi ni Mrs. Veronica, may emergency meeting bigla ang mga teachers kaya maaga kaming makauwi ngayong araw. Napatingin ako sa upuan ni Zen at wala na siya dito, saan kaya yun? Ang aga namang umuwi nun, sabagay wala din siyang gagawin sa school.

But paano na yung thank you ko?

Habang nagliligpit ng notebook sa bag ko, bigla nalang may naglagay ng isang bag sa desk ko, napatingin ako kung sino to, "What's your relationship with Zen?" Mataray nitong tanong. Sino nga ba to?

Umupo ito sa isang lamesa in front of me at nag-cross sa legs, masyadong ma-ikli ang skirt nito sabagay ang ikli ng skirt namin pero masyado sa kanya eh, may high knee sock pa ito at naka heels, may inauusap itong chewing gum while playing her red-brownish curly hair.

Napatingin ako sakanya na naka-kunot noo. Hindi ito kaklasi namin ah. At may dalawa pang babae sa likod nito. Who's this girl? At sino pa yung dawala na makatingin akalain mong magnanakaw ako.

"Hey, goldilocks," Tawag nito. Ako ba ang tinatawag nito? Goldilocks? Is she referring to my hair, eh kasi sa ka natural brown nito nagmumukha na siyang gold, "Yes, you dummy."

Napakunot lalo ang noo ko sa pagtrato niya sa akin, "I'm asking you what's your relationship with my dear Zen? Hmm?" Tanong nito.

Her dear Zen? Pft. If Zen hear this, I'm sure she's dead. He doesn't really like someone giving him nicknames or calling him his second name that they're not close or related. Or even worse, calling him they're his.

"Ah, classmate?" Walang gana kong sagot habang nililigpit parin ang mga gamit ko.

"I saw you with him kanina eh," Maarte nitong tugon. Ano naman kong nakita niya kaming magkasama? Bawal bah?

"If you dare steal my baby, I swear that you're dead," Pagbabanta nito.

I chuckled on what she said. Ano daw? Her baby? Pft.

Napakunot naman ang kanyang noo, "Did you just laugh at me?" Galit nitong tanong. Umiling ako.

"No, of course not," Ngiti kong sabi sakanya, "It's just that you're fascinating too much," Bulong ko na nagliligpit parin.

Bigla nalang niya winalis ang bag ko at nalaglag sa sahig dahilan para matapon din ang ibang gamit ko sa bag.

"Oops, sorry," Natatawang sabi nito. Mag so-sorry na nga, hindi naman sincere. Bumuntong hininga ako bago niligpit ang gamit at nilagay pabalik sa bag. Kukunin ko na sana ang isang notebook ko nang tinapakan niya ito.

"Get off your heels," Sabi ko at tinignan siya nang masama pero tinawanan lang niya ako. Tumayo ako at paalisin na sana siya sa pagkaapak ng notebook ko ng dumating si kuya.

"What are you doing?" Tanong nito, napatingin naman kami sakanya na nakukunot ang noo nito. Bigla naman lumapit yung mga babae sa kuya ko. I grab my notebook from the floor at pinagpagan ito bago nilagay sa bag ko.

"Wah, help us, pogi oh," Bigla pagpakaawa nang babae sa kuya ko habang nakahawak sa braso nito, "That girl is making fun of us," Habang dinidikit pa ang dibdib nito. Napangisi ako sa inatrato niya at sinarado na ang bag ko.

I shouldered my bag at nilapitan si kuya na naguguluhan sa nangyari, "Let's go, kuya," Diniin ko talaga ang pagsabi sa salitang kuya para marinig nila and took a glance at them habang ngumisi. Hindi naman sila makapaniwalang tumingin sa akin. "Better luck next time, girls," Paalala ko sabay hatak ni kuya sa labas na naghinhintay silang Lucy.

...

Nasa wide field kami, umupo sa mga picnic table dito habang kumakain ng snacks, nagpalipas ng oras habang hinihintay ang mga kapatid naming matapos ang klasi nila.

Pine-pressure naman ako nang tatlong nilalang, "C'mon, sis just tell us already," Pangungulit ni Bri sa akin.

"I told you guys, we happened to bump into each other in the hallway, jeez," Paguulit kong paliwanag sa kanila na hindi parin nila pinaniwalaan. I bit my lips.

"Oh, see," Turo ni Lucy sa labi ko, napatingin ako sakanya na nakakunot ang noo, "You have the habit to bite your lips when you lie, Ari," Then cross his arms.

Ngumuso ako. Jeez, why does Lucy has to knows everything about me but its a good thing. "Oh, c'mon, guys. Na sabi ko na ang dapat sasabihin ko," I declared.

"Let's not pressure Ari into this," Sabi ni Van na umiinom ng soft drink, "Besides, may tanong ako, ano pala sinabi ng bruha na yun sayo?"

"Sinong bruha?" Tanong ko, trying to remember who she's referring to then I remember that girl earlier. "Oh, you mean that girl earlier sa classroom?"

Tumango si Van, "Who is she by the way?" Tanong ni kuya, sipping on his milktea, "Makadikit sa akin kanina parang kaano-ano."

"Well, that's Darcy alright, Darcy Collis, she's actually a sophomore along with the other two you've encountered-Amaya Lin and Ebony Grace," Pagpaliwanag ni Van sa amin.

"Eh, 10th grade palang siya?" Hindi makapaniwalang sabi ko, "Pero maka atsa kala mo sinong magaling ah,"

"Ganoon talaga si Darcy bhie, spoiled brat kumbaga," Naiiritang sabi ni Bri sa amin, looks like he hates the kid, "Kung hindi talaga mayaman ang ama niyan hay nako kanina ko pa sinabunutan, tsh."

Napatawa naman ako sa pag-sabunot niya sa plastic ng soft drink na naubos na ni Van. Pinakalma naman siya ni Van at binaling ang tingin sa akin, "So ano nga sinabi niya sayo?" Tanong niya ulit.

Napakagat ako sa isang chitchirya bago sumagot, "Nothing much,

napatingin ako sa orasan ng cellphone at napatayo bigla. Napatingin sila sa akin, "I have to go somewhere," Sabi ko. Napakunot noong tumingin si kuya sa akin.

"Saan naman?" Tanong nito.

"Basta, babalik lang ako," Sabi ko at kinuha ang bag ko at binigay kay Lucy, "Pakibantay ng bag ko Lucy, may gagawin lang ako."

"Ah-" Bago pa siya makasagot, nagpaalam na ako sa kanila at lumakad na paalis.

Hindi ko sinabi sa kanila na mag apply ako ng club kasi alam nila na ayaw ko sa mga ganon pero that changes, gusto ko ng new start eh.

...

Lucy

"Saan kaya yun pupunta?" Tanong ko nalang habang tinanaw si Ari palayo sa amin pagkatapos magpaalam.

Tsk. That girl. Ano nanaman kaya nasa utok nun. "She didn't even finish her food," Sabi ni Andy na aktong kukunin na sana yung milktea ni Ari pero inunahan ko na, dinalaan ko siya, binigyan niya naman ako ng masamang titig.

Sorry ka nalang, Andy, ako ang nauna. I sip on my best friend's milktea and was about to get some chips ng napansin kong nauubusan na pala kami, "Ah, bibili lang ako ng bago," Sabi ko at tumayo para pumunta sa small pantry dito sa campus.

Pagkabalik ko sa field daladala na ang isang basket puno ng chichirya at iba pang mga snacks pati narin mga drinks. Binagsak kong nilagay yun sa picnic table, napatingin sila sa akin at hindi makapaniwalang tumingin sa basket sa harap nila.

Napatayo si Bri at tiningnan ang laman nun at tumingin sa akin, "Akala ko ba wala kang pera, bhie? E ano toh? Kulang nalang para bilhin mo talaga ang whole pantry ah?"

"Sure ko hindi yan sa kanya," Dagdag ni Andy at kumuwa pa talang ng isang fish cracker, I shot a glare at him and he gave me a 'what?' face. Tsh. I rolled my eyes at him at tiningnan si Van habang busy silang Bri na kinukuha yung mga favorites nila sa basket.

"Where'd you get this from?" Tanong pa nito. 

"Uhm, well..."

...

Naglalakad na ako patungo sa pantry at liliko na sana sa entrance  nang may humarang sa akin, muntik pa ako masubsub sa dibdib nito dahil sa tangkad, napatingin naman ako sa humarang at hindi makapaniwalang tumitig dito. Is this real? Is he really in front of me right now?

"Hi," He greeted me with a smile and a small wave. Naptingin ako sa likuran ko para siguraduhin nga ako talaga ang kinakausap ng gwapong nilalang na ito. Wala naman tao so ako nga talaga, napatitig ako sa kanya pabalik.

At nahihiyang ngumiti, "Uhm hi?" Ano ba, Lucy. Wag kang mahiya, putek ka. Crush mo yan oh. Bat kasi ang gwapo mo Patrix Lan Rousset! Oo, si Prince Social, that role model sa school. Ahhhhh! Bakit kaya nakipagusap ito sa akin. Hmm, "What can I do for you, Mr. Rousset?"

He laugh. Ay putek ang gwapo! Patrix!! Huhu. Napatingin naman ang mga estyudyante sa amin ng dumaan sila patungo sa pantry at kinikilig naman ang ilan at ang ilan naman mausisang tumingin sa amin. Sorry nalang kayo, mga bebs ako kinausap niya.

Tinaasan ko siya ng kilay kasi tumatawa eh, "Ah," He gigled before smiling to me, "You can call me Patrix, are you perhaps Lucine Milstein?" Ay alam pangalan ko bhie, saan at bakit?

"Yeah, it's me," Tumango naman ako, "Pano mo nalaman? Are you some kind of a stalker?" Binigyan ko siya ng tingin paa hanggang ulo.

He giggled again. I bit my lips to stop myself from smiling of his handsomeness. Oh ghad! "Uhm no, I just ask around."

Fair enough. Tumango-tango naman ako at ngumiti, "So Patrix, what can I do for you?"

"Ah, well?" Nahihiya pa itong kinuskos ang buhok niya bago tumingin sa akin. Bakit ang cute? "Uhm..." Ang tagal naman oh, managnagkit na ako sa kakatayo dito oh at gutom na talaga, "Actually, uhm..."

Tinaas ko yung dalawang kilay ko sinyales na ipagpatuloy niya ang sasabihan niya pero wala talaga, naiinis na ako, cute siya pero tagal naman, "You know, Patrix, may bibilhin pa ako eh pwede mamaya nalang," Ngiti kong sabi sakanya at aakmang maglakad na patungo sa entrance ng pantry pero hinarangan niya parin ako,  sa gilid nanaman ako pumunta pero hinarangan parin niya ako, bumuntong hininga ako at ngumiti sa kanya, "Sige na nga, ano ba yung kailangan mo?"

"Can I, uh, get your friend's phone number?" Nahihiya paring sabi nito. What? He needs my friend's number? Sino sa kanila?

"Who?"

"Uhm, the new girl?"

Tumawa naman ako. Ayun! Nasabi na rin. Tingnan mo sa una palang alam ko na eh na may pagpatingin ito kay Ari sa first day palang. "Yun lang pala eh, bakit hindi mo sinabi agad," tawa kong sabi.

"So... you're going to give me her number?" Inosente nitong tanong. Aww cute.

Tumawa naman ako, "Ano kaba syempre," Napatingin siya sa akin with high hopes, "Hindi noh, sorry," Sabi ko at pumasok na talaga sa pantry. Sorry Patrix, gwapo ka, Oo pero hindi ko ipagbigay ang number ng kaibigan ko nang ganoon lang noh. Mukha naman siyang nawalan ng pagasa pero sinundan parin ako ng prince social na to'.

"Why?" Tanong nito na parang asong sinusundan ako habang hinahanap ko ang paborito kong chips at foods.

"Just no," Sabi ko naman at kumuha na ng isang chips. I don't want to sell my best friend away even though Patrix is a good guy and all but nah. It's not like crush ko siya kaya di ko ibigay ang number ni Ari, admire lang naman sa akin kay Patri kasi ang gwapo niya at he's everything a girl could ask for a boyfriend. A boyfriend material kumbaga but hindi no, I love Ari.

"C'mon, Lucine," Pilit nito. Tumangi parin ako at lumakad patungo sa ibang section ng pantry habang sinusundan parin ako nitong si Patrix, "Sige na, Lucine," Pangungulit niya.

"No," Sabi ko at tiningnan ang presyo ng pepero na paborito ko talaga pero jeez ang mahal naman bakit? Binalik ko nalang sa pwesto nito, hindi kasya sa budget ko noh habang pauulit parin itong aso ko sa gilid este itong si Patrix.

Napatigil ako sa paglakad, napatigil din siya sa likod ko, bumuntong hininga muna ako bago hinarap siya at ngumiti, "You know, you're cute and all, Patrix but no, I don't wanna give my best friend's number that easily," at aakmang lalakad na patungo sa counter nang magsalita siya.

"How about I buy anything you want here in the pantry and you'll give me her number?" Sabi nito. Napatigil ako sa paglalakad at napaisip bago lumingon sakanya daladala ang isang chip, nakatingin siya sa isang section na may pepero at tumingin sa akin.

Ano ba yan, Patrix. Mapapa-test naman ako agad sa pagloyalty ko kay Ari pero uhm, "Anything?" Pagpapa-confirm ko naman.

Tumango siya, "Anything," at ngumiti. Jeez, sorry Ari but kailangan i-sacrifice ang number mo para sa pagkain.

I smirk, "Deal," Ngumiti naman siya ng pagkalaki sa sinabi ko.

...

Well, it's a good deal I guess. Sorry, Ari but food na kasi, and besides, it's not like she ever replied to an unknown number. Number lang yun oh, number ng kaibigan ko. Ay wag mo na isipin, Lucy baka ma konsensya ka diyan.

"Hoy," Bri snap a finger in front of me, "Sabi niya daw saan galing to para namang nasa ibang planetang 'tong isang 'to,"

Ngumiti ako, "Let's just say I got lucky today," Napa-psh naman si Bri at tumango-tango si Van at nagsimula na naman silang kumain at mag chika pangpalipas oras habang hinhintay ang kapatid namin at si Ari. Kumuha naman ako ng isang pepero at nagsimulang kumain.

Speaking of, saan na nga pala yung si Ari?

to be continued

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro