(Weszłam do mieszkania i zaczęłam szukać rodziców. Już dawno powinni być na nogach. Kiedy weszłam do salonu zamurowało mnie, nie wiedziałam co powiedzieć, co zrobić. Stałam jak słup soli. To przecież...)

- To przecież nie możliwe !!! - krzyczałam, a z moich oczu zaczęły wypływać łzy - Nie możliwe !!!! Dlaczego??! 

Moi rodzice leżeli na podłodze martwi. Podeszłam do nich i upadłam na kolana zalewając się coraz bardziej łzami. 

- MAMO! TATO! Wstawajcie ! Nie róbcie sobie takich, żartów !!! - Potrząsałaś ich martwymi ciałami z nadzieją, że się jeszcze obudzą - Kto to zrobił !!! Dlaczego?!

Nagle ze ścian wyszły jakieś ciemne postacie. Były całe czarne, a na głowie miały słomiane kapelusze. Nie wiem ile ich było, bo pojawiało się ich coraz więcej.

 Wstałam z podłogi i zaczęłam uciekać. Te "coś-e", nawet nie wiem jak to nazwać, zaczęły mnie gonić. Na co dzień widzę różne stwory, ale żadne z nich mnie nie goniło, ani nie atakowało. Wybiegłam z domu i zaczęłam biec w stronę rzeki. Nie wiedziałam co zrobić, a jedynym pomysłem w tej chwili było poproszenie Haku o pomoc. Biegłam i biegłam, wchodząc czasami w wąskie uliczki miejąc nadzieję, że zgubię te stwory. 

(To coś tak wyglądało xD Ja wiem co to za anime... poznajcie te stworki?  (^^)/od aut./)

Kiedy w końcu myślałam, że zgubiłam te stwory, zza pleców wyskoczyła mi Nanami.

- Hej! Co ty tu robisz? - uśmiechała się czerwono-włosa

- Emm... Ja.. - z zaskoczenia nie wiedziałaś co powiedzieć.

- Co jest ? Płakałaś? Masz takie zmęczone oczy 

- Emm... - nagle w jednej uliczce ze ścian wyszły te same czarne stwory - No nie znalazły mnie.

- Kto? - zapytała Nanami i spojrzała w stronę którą patrzyłam - AAAAA!!! C-Co to jest? - Przestraszyła się dziewczyna.

- To-To ty je widzisz? - pytałam zaskoczona, że Nanami je zobaczyła. Dziewczyna pokiwała twierdząco głową.

- Uciekaj, później Ci wszystko wyjaśnię - powiedziałaś i zaczęłaś biec. Dziewczyna pobiegła w  inną stronę. Szczęście w nieszczęściu, ponieważ stwory goniły mnie, a nie Nanami. Kiedy w końcu dotarłam nad rzekę, nie miałam już sił dalej biec. Jednak musiałam dotrzeć do świątyni, która znajdowała się na nie małej górce. Biegłam, ostatkami sił wołając imię Haku.

- H-Haku p-pomocy! - wołałam. 

Kiedy byłam już w połowie górki, zobaczyłam chłopaka wybiegającego ze świątyni i biegnącego do mnie. Czarne zjawy były cały czas za mną. Wreszcie nie dałam już rady i opadłam na schody, którymi przed chwilą biegłam. 

- Chihiro! - krzyczał, biegnący do mnie, po schodach Haku.

Kreatury  w końcu mnie dogoniły. I kiedy już zamierzały mnie zaatakować...

C.D.N.

_____________________________________________

Hejka!

Wiem, wiem xD Rozdziały w tej książce nie pojawiają się zbyt często, ponieważ straciłam wenę na tę opowieść :-(. Jednak nie zamierzam się poddawać i jeszcze nie zawieszę tej książki xD Będę pisać ją dalej (^^) z nadzieją, że weny do niej mi kiedyś przybędzie :-)

Rozdział jest znów bardzo krótki :-(, lecz mam nadzieję, że mi wybaczycie i... że się podobało xD

Komentarz zawsze mile widziany !!!