A lot of people admires the universe. Even it means having a lot of questions and confusions. Some were wondering why we're only living in one planet and can't travel to the others when in fact there are lots of galaxies out there. Many were admiring how a moonlight is turning into a sunshine. How can a single star shine so bright in the night sky? Why the moon and sun were aligning rarely and not every day?

I'm one of those, admiring the whole universe. Admiring how beautiful this creation is.

I was mesmerized as I watched the sun slowly setting. Its rays spread widely as the sky turns into a dark orange color.

There are times that I love the sunset and sometimes I hate it. Sunset represents an end and a start of something new. I hate endings, especially when I don't have control in it. I want things to end and fall into its places the way I wanted.

Iniharang ko ang aking kamay sa sikat ng araw na tumatama sa aking mga mata at itinuon ang pansin sa pagaayos ng baril.

Pinasadahan ko ng tingin ang gusaling nasa tapat ng building na kinaroroonan ko ngayon. Sa labas pa lang ay masasabi na, na isa iyong abandonadong gusali dahil sa sira sirang mga bintana. Idagdag pa na ito ay nasa liblib na lugar kaya naman walang ibang tao at wala ring dumadaang sasakyan.

I fix the suppressor of my rifle and put my earpiece on as I narrowed my right eye to see my targets clearly.

Matapos kong ilagay ang earpiece ko ay bumungad sa akin ang pagtatalo ni Archer at Dash.

"Let's start." I started to get their attention. "Star, are you in your position?" I asked Astrid and she hummed.

"Moon, how about you?"

"In my position, Milady."

"Light?"

"On position, baby."

Napairap ako sa sagot ng dalawa. I'm actually used to their endearments.

"Remember, don't-"

"Don't die in a stupid way." Sila na ang nag tuloy ng sasabihin ko at hindi ko maiwasang hindi mapangiti dahil doon.

"You're always telling that when we're on a mission." I can imagine a smirk on Dasher's face while saying it.

I rolled my eyes na para bang makikita ni Dasher ang ginawa ko. "Whatever you say."

Muli akong sumilip sa rifle at nakita kong hindi bababa sa sampu ang naroon at nandon din si Night nakatali sa upuan at may piring ang mga mata ngunit nananatili itong kalmado.

Hinila ng isang miyembro ng Amherst ang kuwelyo ni Night gamit ang dalawang kamay at sinuntok ito. Hindi natinag si Night at nanatili itong walang emosyon. Napataas ang isang kilay ko dahil sa nakita.

"Be ready, Cosmos," I ordered as I leaned on my rifle.

I narrowed my one eye as I pulled the trigger aiming for my target's head. Hindi ko maramdaman ang pagsisisi sa ginawa ko.

"I'm warning you Armando Amherst, stop pestering Cosmos," I whispered.

Bakas ang gulat ng mga ito dahil sa biglang pagsabog ng ulo ng kasamahan nila. Agad na nagkagulo ang mga Amherst at para bang hindi alam ang gagawin lalo na nang nabalot ng makapal na usok ang kinaroroonan nila.

Nang mawala ang usok sa loob ng palapag na iyon ay nakita ko na ang karamihan sa Amherst ay wala ng buhay. Walang laban ang mga ito kila Star kahit pa mas marami ang kanilang bilang. Si Night ay nakikipaglaban na rin. Hindi na sila nagabala na magsuot ng mask para itago ang pagkakakilanlan dahil nasisiguro namin na walang matitira sa mga ito.

Hindi ko na kaylangang bumaril ulit dahil wala ng natira sa mga tauhan ng Amherst na naroroon.

Inilibot ko ang aking tingin sa kabuuan ng lugar at napako iyon sa dalawang sasakyan na kararating lamang. Isang dark gray na Aston Martin at itim na Bentley. Sa unang sasakyan, bumaba doon ang dalawang pamilyar na lalaki. Hindi ko maalala kung saan ko sila nakita. Nang bumaba ang nasa pangalawang sasakyan ay nakumpirma ko kung sino ang mga iyon. Nakita ko ang pagpasada ng tingin ni Devaughne sa kotse namin na naroon din.

"Fuck!" I cursed.

"Anong nangyayari dyan, Universe are you okay?" nagaalalang tanong ni Star at nagsunod sunod na ang tanong nila sa earpiece.

"Wear your masks, I'm coming." I tied my hair in a high bun and wear my mask on.

"Tapos na Uni, pababa na rin kami." Light said.

"No, I'm coming, nasa labas ang Devaughne, apat sila kasama si Vynz." Hindi pa pumapasok sa gusali ang mga Devaughne at para bang ineeksamina muna ang papasukin.

I run quickly down the stairs of this building. Kulang nalang ay gumulong ako sa pagmamadali. I left my rifle dahil makakapagpabagal lang iyon sa pagtakbo ko. My heels are making a loud sound ngunit hindi ko na iyon pinansin. I don't even know why I'm wearing heels.

Huminto ako nang maramdaman ko na may papaakyat at nagkubli na sa isang gilid. Walang tunog ng yabag na maririnig sa kung sino man iyon kaya naman nasisiguro ko na hindi lang ito isang normal na tao na aksidenteng napadaan lang o napadpad sa gusaling ito.

Sa ingay ng heels ko kanina ay alam kong alam na ng kung sino mang paakyat na may ibang tao rito. Kinuha ko ang isang pistol na nasa tagiliran ko at dahan dahang ikinasa iyon. Lilipat sana ako ng pinagtataguan dahil hindi kita mula rito ang kung sino mang darating ngunit huli na ang lahat. Nang maramdaman kong malapit na siya ay agad kong itinutok ang baril sa kung sino mang naroon.

"Hey! Hey! Chill." Itinaas niya ang dalawang kamay at agad ko namang ibinaba ang aking baril ng nakita kung sino iyon.

I removed my mask. "What the hell are you doing here, Dame!"

"You need me and I'm already in." Ipinakita niya sa akin ang earpiece niya at doon ko napagtanto kung ano ang kanyang tinutukoy.

"I don't need you here." Mariing sambit ko.

"You don't?" Nanghahamon na tanong niya sa akin.

I rolled my eyes. I don't have time for this. "Fine. Get my rifle on the rooftop. Shoot Vynz if you can, we'll talk later."

"Here." Iniabot niya sa akin ang isa pang pistol.

I gave him a smile. "Thanks." Mabilis na akong umalis para puntahan ang kabilang gusali.

Wala na ang mga Devaughne sa labas at nakarinig ako ng putok ng baril sa loob. Sa unang palapag pa lang ng gusaling iyon ay nakita ko na ang mga Devaughne at sila Star na nakatutok ang mga baril sa magkabilang panig at nakita kong may tama ng baril si Light malapit sa dibdib, nakaakbay ito kay Moon bilang suporta at mukhang nahihirapan ngunit nanatiling nakatutok ang baril niya sa kalaban. Fuck! Meron ding isang may tama sa panig ni Devaughne ngunit hindi sa malalang parte ng katawan, isa sa tagiliran at isa sa kaliwang binti kaya't nahihirapan itong tumayo.

Walang nakapansin sa pagdating ko maliban kila Star na nakaharap sa gawi ko ngunit hindi nila ipinahalata iyon.

I saw my underbosses wearing their criminal mask at ang kita lang ay ang kanilang mga mata. Si Night ay hindi na nagabalang magsuot ng mask dahil kilala na siya ng Devaughne. That's when I realized something. Mabilis kong sinuot ang aking mask.

I heard Dame speaking through the earpiece. "I'm in your car Kuya Arch, I'll shoot from here. Kapag bumaril ako, run or else one of you will surely die. Manggugulo rin ako para makatakbo kayo. Kuya Dash pakitulungan si Kuya Arch na makapunta sa kotse niya at para magamot mo na rin." Kung hindi malala ang tama ni Light ay hindi ko gagawin ang sinabi niya. Isang maliit at dahan dahang tango ang isinagot ko sa isang patagong sulyap ni Star para senyasan sila na sundin ang sinabi ni Damien.

Mukhang naramdaman ni Devaughne ang presensya ko, hindi pa siya lumilingon ay itinutok na niya ang kanyang isang baril sa gawi ko at ang nasa kabilang kamay niya ay nanatiling nakatutok sa gawi nila Star. Agad kong ibinaling sa gawi ni Devaughne ang aking baril at ang isa ay nasa mga kasamahan niya katulad ng kanyang ginagawa.

Nang lingunin niya ako ay bumaling at tinutukan rin ako ng baril ng isang tauhan niya or one of his underboss, perhaps.

Napako ang tingin ko kay Devaughne. He gave me a blank stare but his eyes looks too vicious for me.

"Who the hell are you?" Napabaling ang tingin ko sa isang lalaki na sa akin nakatutok ang baril dahil sa tanong niya. Naramdaman ko ang awtomatikong pagtaas ng aking kilay. Narinig ko ang isang pigil na tawa mula kay Moon. Bumaling ang tingin ko kay Light. Even though he was covered with blood, I can imagine him suppressing a smile behind his mask while Night's just staring blankly.

Bumaling ang tingin ni Devaughne sa kasamahang nagtanong at binigyan ito ng isang makahulugang tingin.

"Kidding." Agad na binawi ang kanyang tanong.

"Leave him and all of you can go." He's pertaining to Light. I can't believe on what Vynz Atticus Devaughne said.

I heard Dame on my earpiece, again. "I'll shoot."

I gave Vynz a steely gaze as I felt a smirk slowly forming in my lips. "You wish."

Kasabay ng pagsasalita ko ang pagbagsak ng isa sa kasamahan ni Vynz. Iyon ay ang nagtanong kanina kung sino raw ako. May tama iyon ng baril katulad ng kay Light malapit sa dibdib. Ang isa tauhan ni Vynz ang dumalo doon.

Nagsimula ang pagpapalitan ng putok ng baril nang tumakbo palabas sila Star ngunit hindi pa sila na kakalayo ay tinamaan na si Night, mabuti at daplis lang 'yon sa bandang braso.

Ang sabi ko kay Dame si Vynz ang barilin hindi kung sino lang. I pulled the trigger of my gun on Vynz aiming for his heart ngunit walang lumabas na dugo roon. He smirked at me. Fuck! Bakit hindi ko naisip na baka may suot siyang bulletproof vest!

I saw on my peripheral vision that a guy was aiming for me. Kinalabit ko ang gatilyo ng isang baril ko na nakatutok sa lalaking iyon ngunit walang balang lumabas doon. Fuck you, Dame!

Night pulled me pero huli na ang lahat. I was shot on the left side of my stomach and it seems like he's not satisfied. He's still aiming for me and Night but Vynz raised his hand, signalling him to stop. Night shoot him pero nakaiwas iyon, hindi na ito gumanti dahil na rin sa utos ni Vynz Devaughne. Nakababa na rin ang dalawang baril ni Vynz.

"Hey, let's go," Star said. Nakasakay na siya sa kotse, handa ng umalis at kami na lang ni Night ang hinihintay. Napansin ko rin na wala na sila Dame. Mabuti naman dahil kaylangan ng magamot si Light.

Hawak pa rin ako ni Night na parang nakaprotekta sa akin. Ang baril niya ay nakadirekta kay Vynz at handa itong barilin kung sakaling pigilan kami sa paglisan.

Ang isang nakikipagbarilan kanina kila Star ay tinutukan kami ng baril at ganon din ang ginawa ni Night, handa na ring bumaril ang lalaking yon ngunit sinenyasan din ito ni Devaughne kaya ibinaba ng lalaki ang baril at hinayaan kaming makaalis.

Alerto si Night at nakataas pa rin ang baril habang hindi pa kami nakakapasok sa kotse. Pagkasakay namin ay walang sere-seremonyang pinasibad ni Astrid ang kotse na tila ba may humahabol sa amin.

I removed my mask and untie my hair harshly out of frustration.

"What the hell! Mirae!" pagalit na sabi niya sa akin. Tumutulo ang dugo mula sa kanyang braso ngunit hindi niya pinapansin iyon tanggal na rin ang kanyang mask gaya ng kay Star.

"What!" sagot ko sa kanya gamit ang mataas ding tono. Napabaling ang tingin ko sa tagiliran ko ng kumirot iyon at ngayon ko lang napansin na punong puno na rin ng dugo ang kamay ko na kanina pa nakatakip sa sugat ko. Isang malamig na tingin ang ibinigay ni Night sa aking sugat.

"You brought a gun with no fucking bullet. The hell are you thinking?!" Binigyan ko siya ng isang matalim na tingin.

"Watch your words, Night." Iyon nalang ang nasabi ko dahil sa Inis.

Kay Dame galing ang baril na iyon! Ang batang iyon!

Then I remembered Vynz, I wonder kung bakit hinayaan lang niya kami kanina. I think for a possible reason kung bakit niya iyon ginawa pero wala akong maisip.

Alam ko kung bakit sila naroon kanina. Gustong makuha ng Devaughne si Night mula sa Amherst.
I wonder if Vynz knew that Cosmos would be there too.

Bumaling ako kay Night. "What?" Bakas ang pagtataka sa kanyang mga mata dahil sa mariin kong pagtitig. Hindi ko pinansin ang tanong niya at itinuon nalang ang tingin sa ibang bagay.

Last night, we're on a bar and the last time I saw Night, he was flirting or talking, whatever they're doing, with some random girl then they disappeared. The girl was familiar but I can't remember if I met her before. I thought they went to a hotel or what because they were enjoying each others company and I know that he can handle if something happens.

Iyon pala nakilala at nakuha siya ng Amherst at pinaghihinalaan na siya ang Universe. Hindi ko maisip kung pano nagawa ng Amherst yon. I mean, walang may alam kung sino ang Universe at mga underboss ng Cosmos kung hindi ang mga pamilya namin at miyembro ng Cosmos at nasisiguro ko na nasa Cosmos ang loyalty ng lahat ng miyembro namin dahil alam nila ang magiging kapalit kung pipiliin nilang magtraydor sa Cosmos.

Maybe Night's drunk or what at natapat pa na ang kalandian niya ay miyembro ng Amherst kaya ganoon ang nangyari. But I know he's very careful and even if he's drunk he'll not disclose his identity. Ngayon pati ang Devaughne alam na, na si Night ay either the Universe or one of the underbosses of Cosmos Mafia.

__________