Kabanata 27
"Mirae!" Habol sa akin ni Vynz. Mabuti nalang at sinundan niya ako dahil hindi ko talaga alam kung saan pupunta. I just walked away at dito ako dumiretso sa kung saan nanggaling sila Vynz. Tinawag muli ako ni Vynz at noon ko lang ito hinarap.
"What?" I rose my brow up on him.
"Are you hurt?" He asked. I didn't answer. Lumapit siya sa akin at inayos ang buhok ko. Sinuklay niya ito gamit ang mga daliri. Mainggat ang paghawak niya doon na para bang isang maling galaw lang niya ay masasaktan ako. Nakatangin ako sa mga mata nito habang ginagawa niya iyon. His eyes still look dangerous yet comforting.
"Let's see if your soup is ready." He uttered. Iginiya niya ako sa kitchen. Dumiretso siya sa countertop at tinignan ang niluluto bahang ako ay nanatiling nakatayo sa tapat noon.
"Nasaan ako?" I asked.
"Devaughne's headquarters."
"It doesn't look like a headquarters for me. It looks like an ancestral mansion." I stated. The mansion feels ancient from the interiors down to a single piece of furniture.
"It is an underground mansion." Now I know why I can't see any windows kahit saan ako mag punta. I remember that I'm looking for sun rays. Kahit pa may bintana ay wala akong makikitang sinag ng araw dito.
"Where's that room?" I asked pertaining to the room na pinagkulunggan nila sa akin.
"Under this mansion is our headquarters." Under this mans--what?!
"This is an underground mansion and under this mansion is your headquarters at doon mo ako kinulong? You literally want to bury me six feet under the ground." I muttered using a sarcastic tone.
"I'm sorry-"
"Stop saying sorry." Pigil ko dito. "Everyone can say sorry but some aren't sincere." I stopped for a while then continued. "Why are you sorry anyway? I hurt your sister. I killed her. I should be the one saying sorry but I can't say it right now. I know sorry isn't enough. I took her life, you should take mine too." I stated. Iniwan nito ang niluluto at pumunta sa aking harapan.
"I can't lose you." He muttered.
"Why? I'm not even important to you so you can."
"You are." He firmly said. "I love you Mirae." Marahang sambit nito. I can feel my heart beating faster than the usual. Why the hell is he saying that.
I shook my head. "I killed Aleesha."
"I know. But I can't lose you, I won't."
"Vynz." Marahang tawag ko dito.
Muli itong bumaling sa niluluto. "Come on eat this." Pagiiba nito sa usapan. Lumapit siya sa akin dala ang soup na niluto niya. Nakalagay na iyon sa maliit na bowl. Akmang susubuan niya ako kaya agad kong kinuha iyon sa kanya.
"Ako na." I insisted. Binigay niya naman iyon sa akin.
Lumapit ako sa dining table at umupo. Ganoon din ang ginawa ni Vynz. Umupo ito sa kabisera na nasa tabi ko at pinanood ako habang kumakain.
He placed his hand in my forehead. "I'll drive you back to your condo when you get better."
Napatigil ako sa pagkain at bumaling sa kanya. "What?"
"Maybe you have some things to do. Your grandfather is in the hospital and your friend......died. Maybe you want to visit them."
"Why are you doing this?" I asked. He should kill me.
"I told you already." Simpleng sagot nito. Sandali kong ibinalik ang atensyon sa pagkain bago muling nagsalita.
"I'll visit my lolo but not Dash. It's the last day of his viewing tomorrow, I don't want to go." Sagot ko dito. I smiled ngunit alam ko na nakita ni Vynz na hindi iyon umabot sa aking mga mata.
"Condolence." He muttered. I actually don't know how to answer that word. If I should thank him or what.
"Hmmm."
"He's your former underboss." It was a statement.
"I hate him. Why does he have to risk his life for me?" I muttered. Ang tingin ko ay diretso lang sa pagkain. I can't look at him 'cause I feel my eyes tearing up. "If only everyone knew that I am the Universe hindi mangyayari kay Dasher iyon." I sighed.
"Don't blame your self. Walang may gusto ng kung ano ang nangyari. He wants to protect you that's why he did what he did."
I didn't bother to answer. After a few minutes of silence, I asked him. "Can you accompany me to the hospital?"
"Hmmm." Agad nitong sagot.
Inubos ko ang soup na ginawa niya pagkatapos ay itinulak ang bowl palayo sa akin. Kasabay noon ang papasok ni Callum at Ryder kasama ang babaeng kaaway ko kanina. Umupo sa tabi ko sa Callum at sa tapat ko naman ang babae at sa tabi nito ay si Ryder. Binati ako ni Callum at tinanong kung ayos lang ako na sinagot ko ng ngiti.
"Anong nangyari kanina, Mia?" Tanong ni Vynz sa babae na Mia pala ang pangalan.
"She provoked me!" Sinamaan ako nito ng tingin na nginisihan ko lang.
"What did you do?" Vynz frowned and asked. Sumandal ako sa upuan at humalukipkip habang nakatingin kay Mia at hinihintay ang sagot nito. I raised a brow up on her. Si Callum ay sandling umalis at pagbalik ay may dala na itong pagkain niya at Ryder naman ay tahimik lang na nakikinig.
She rolled her eyes on me. "She's a member of Cosmos so she's an enemy, I saw her. I thought nakatakas sa cell niya. I told her to don't move and she started to bitch me around." Maarteng sagot nito.
"Kasi inuutusan mo ako." Mariing sambit ko.
"Sana sumunod ka nalang." Tumuwid ako sa pagkakaupo dahil sa sinabi nito. The audacity of this bitch!
"I won't accept any order from a Capo." I proudly said.
"See? Vynz, that woman is a bitch! Callum! Ryder! You should kill her." Parang mapuputol ang litid nito sa galit.
"Labas ako dyan." Sambit ni Callum at muling ibinalik ang atensyon sa kinakain. Si Ryder naman ay nagkibitbalikat lang.
"Watch your words Mia." Saway ni Vynz sa babae.
"And you tried to kill me." I muttered.
"Damn it Mia!" Vynz cussed at napabaling ito sa babae.
"She tried to kill me too! Kaya lang wala ng bala yung baril! Kung may bala iyon ay maaaring tamaan ako!" Pangangatuwiran nito.
"You should be thankful na wala ng bala yung baril."
Napatayo ito sa kinauupuan at dinuro ako. "You!"
"Put that hand down." May pagbabantang sabi ni Vynz. Napatingin si Mia kay Vynz at mukhang hindi makapaniwala sa sinabi ng lalaki.
"I said let me go!" Rinig kong sambit ng kung sino. Nakuha noon ang pansin ng lahat ng nasa dining table. Nilinggon ko iyon at nakita si Astrid at Hoax na papasok sa dining room at mukhang nagtatalo.
"Astrid." Mariing tawag ni Hoax dito ngunit hindi pinansin iyon ni Astrid at diretso lang na naglakad papasok. Nang nagtama ang tingin namin ay bumakas ang gulat sa mukha nito.
"Mirae!" Nakangiting tawag nito sa akin. Sinuklian ko ang ngiti niya. I already forgave her well, she have a point.
Tumayo si Callum at umalis sa tabi ko para makaupo si Astrid sa aking tabi. Lumipat ito sa tabi ni Ryder.
"Are you okay?" Tanong nito matapos makaupo sa tabi ko. Tumabi sa kanya si Hoax ngunit hindi niya ito pinansin at bumaling lang sa akin.
Hindi pa ako nakakasagot at suminggit na si Mia. "Magkakilala nga pala ang dalawang salot."
Sabay na sumagot ang magkapatid doon.
"Fuck off!" Vynz muttered
"Shut your mouth, Mia." Mariing sambit ni Hoax. Napairap si Astrid doon. Nilinggon ni Mia ang dalawa pagkatapos ay inis na bumalik sa pagkakaupo.
"Bitch." I heard Astrid whispered at muling bumaling sa akin. "Limang araw lang ang viewing ni Dash at last day na bukas. I want to come Mirae, ayaw akong paalisin ni Hoax." Malungkot na sambit nito sa akin.
"We'll talk about Dash later." I answered.
"I want to see even his urn for the last time, Mirae." A man entered the dining room at dumiretso ito kay Vynz. May ibinulong ang lalaki kay Vynz ngunit 'outside' lang ang narinig ko doon.
"I'll tell you something later then you decide if you still want to go to him." I said with finality at ibinaling ang atensyon kay Vynz.
Umigting ang panga nito bago sumagot sa lalaki. "Let him in. In my office." Tumango ang lalaki at umalis para tumalima sa sinabi ni Vynz.
"Bellizar's big boss is outside." Anunsiyo ni Vynz. Namilog ang mga mata ko roon. Narinig ko ang pagsinghap ni Astrid sa aking tabi.
"Bakit daw?" Hoax asked.
Nagkibitbalikat ito bago tumayo. "Sama ako." I rose up at napakunot ang noo ni Vynz roon.
"You wanna see you your ex?" Sarkastikong tanong nito sa akin. How did he know--Pinanliitan ko ito ng mata. Naaalala ko yung sinabi sa akin ni Creed na nasa likod ko ang Devaughne noong kausap ko si Aziel. Maaaring narinig nila ang usapan namin ni Aziel.
"Hmmm. Tara na." Mapangasar na sagot ko dito. Ramdam ko ang titig sa amin ni Vynz ng mga nakapalibot sa dining table.
"You miss him that much huh?" Mapait na sambit nito.
"Yeah." I muttered at dumiretso sa elevator sa na nasa gilid ng dining room sa pagaakalang naroon sa baba ang opisina niya.
"Where are you heading?" Tanong ni Vynz.
"To your office." Akmang sasakay na sa elevator ng sumunod sa akin si Vynz at hinawakan ako sa braso para pigilan. Nagtatanong ang mga matang tumingin ako sa kanya.
"That way." He gestured his hand sa direksyon sa kung saan ang pinanggalinggan ko kanina.
We're walking side by side at akmang malalampasan namin ang kwartong pinanggalinggan ko kanina ng maalala ko ang aking phone.
Huminto ako sa paglalakad at ganoon rin ang ginawa ni Vynz. Napabaling ito sa akin at nagtatanong na tumingin. "Mauna ka na. I'll just get my phone. Saan ba 'yung office mo?"
"I'll wait for you." Pilit nito.
"Mauna ka na. Maybe Aziel's waiting in your office na. Susunod ako." I'll just get my phone, sandali lang naman 'yon ayaw niya pa akong iwan.
"You don't want your ex to wait huh?" I rolled my eyes. What the hell? Kanina niya pa pinagdidiinan na ex ko si Aziel. Is he jealous? Wala sa sariling napailing ako dahil sa iniisip.
"I'll wait for you." Mariing sambit nito. Wala na akong nagawa. I walked towards the room and entered. Iniwan ko si Vynz na nakatayo sa labas noon.
I grabbed my phone on the bed. I unlocked it to checked if there's any important messages. I saw a lot of missed calls from different numbers. Mayroong galing kay Creed at Archer at mayroon ding galing kay Lolo at Mommy.
I opened my inbox and saw messages na galing sa apat na tumawag. Ang message ni Lolo ang pinili kong buksan doon. It was sent noong second day ng wake ni Dasher at kung tama ang hinala ko ay noong araw din na 'yon nabaril ito.
Lolo:
Already settled, apo.
Iyon ang laman ng mensahe niya na agad ko namang nakuha ang ibig sabihin.
Lumabas ako ng kwarto at hindi na muna binasa ang iba.
I saw Vynz and Aziel talking paglabas ko ng room. "I have a proposition. Just let her go." Rinig kong mariing sambit ni Aziel kay Vynz. Hindi pa nakakasagot si Vynz ay agad akong nakita ni Aziel.
Lumapit ito sa akin at nilagpasan si Vynz. "Mirae! Are you okay? Sinaktan ka ba ng Devaughne? Anong ginawa nila sa'yo?" Sunod sunod na tanong nito bago ako hilahin palapit sa kanya para yakapin.
Kahit nakayakap si Aziel sa akin ay nakita ko ang pagigting ng panga ni Vynz bago ito lumapit sa akin at pilit na pinaglayo kami ni Aziel. Itinago ako ni Vynz sa kanyang likod ngunit agad akong umalis doon. Kunot noong napatingin sa amin si Aziel.
"Can I talk to him for a while?" Marahang tanong ko kay Vynz.
His jaw tightened and nodded ngunit hindi ito lumayo sa amin ni Aziel.
"Are you hurt, Mirae?" Lumapit sa akin si Aziel at hinawakan ang aking kamay na agad pinaghiwalay ni Vynz.
"No touching." He said using a cold firm voice. Bumaling si Aziel kay Vynz ngunit hindi nagsalita at blangkong tumingin lang dito.
"I'm alright, Aziel." Sagot ko dito at noon lang muling bumaling sa akin
"I'll get you out of here." He muttered.
"No need. Vynz will drive me to my condo and we'll visit my lolo so, si Vynz nalang." I answered. I appreciate his effort na pumunta siyang magisa dito knowing that this place is his enemy's headquarters but totoo naman yung sinabi ko.
"Nasabi sa akin ni Archer na pinilit ka na sumama sa Devaughne." Sambit nito na para bang wala si Vynz sa tabi ko.
I smiled. He's still the same Aziel that I know. "Really, Aziel I'm okay." I assured ng nakita ko ang pagaalinlanggan at pagtataka sa mukha niya. "Can you tell Creed and Archer that I'm okay? Uuwi rin ako, maybe later or tomorrow."
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro