I entered our penthouse and my underbosses is in the living room except for Dasher. I saw Creed's daughter playing her toys on the mat. Maybe Creed fetch his daughter kanina. Madalang kasing umuwi ang bata kasama ang ama. Sa mga magulang ni Creed nakatira si Crizzy dahil hindi ito nababantayan ni Creed dahil sa trabaho pero sinisiguro ni Creed na araw araw ay mapupuntahan ang anak.

"Mommy!" Sinalubong ako nito at lumuhod ako sa kanyang harap para mapantayan siya. She hugged me tightly.

"You okay Mommy?" Tanong nito pagkatapos akong yakapin. Nakuha ang atensyon nila Creed dahil sa tanong ng bata.

I nodded. Tinitigan lang ako ni Crizzy ay ngumiti, pagkatapos ay bumalik na ito sa paglalaro.

Creed rose up and walked towards my direction. "Saan ka galing?" He asked.

"Why?" I heard Astrid talking to Crizzy at inaya nito ang huli na pumunta na sa kwarto.

Nang makaalis ang dalawa ay muling nagsalita si Creed.

"Its already ten in the evening yet you're not answering my calls. Kahit si Dash ay hindi sumasagot." Pagalis ko sa opisina ni Dash ay umuwi na ako. Hindi lang ako umakyat sa penthouse but I was in my condo the whole time. I kept on thinking things like who would betray me? First Astrid, now its Dasher. Who's next? Creed? Archer? Fuck!

Hindi ko pinansin ang si Creed. Nilagpasan ko siya at umupo sa sofa sa tabi ni Archer.

"Akala ko pinuntahan mo na si Devaughne." I turned to Archer at sinamaan ko lang siya ng tingin ng makita ko ang mapaglarong ngiti sa kanyang mga labi. I stared on Archer then suddenly things crossed my mind. What if siya naman ang sumunod? Can he betray me? Mapait akong napangiti. Of course he can. Nagawa ni Astrid at Dasher kaya hindi malabo na magawa niya rin.

"Woah! Bakit ganyan ang tingin mo sakin? Babe naman! Huwag mong sabihin na ako na gusto mo? Hindi kita kayang panagutan." Nanlalaki ang mga matang sambit ni Archer habang nakaturo sa akin. Hindi ko ito pinansin at tinutok ang atensyon sa movie na kanina ay pinapanood nila bago ako dumating.

"I'm asking you Mirae." Matigas na sambit ni Creed. Nang wala itong nakuhang sagot mula sa akin ay narinig ko ang malutong na mura niya. "Fuck!" I saw him massaging his temples from my peripheral vision.

I heard my phone ringing. I checked it at ng makita na si Dasher iyon ay agad kong pinatay ang tawag at itinabi ko ang phone sa aking gilid.

"Si Dash 'yon! Bakit hindi mo sinagot?" Tanong ni Archer.

"Answer your phone." I heard Creed said pero hindi ko iyon pinansin na para bang wala akong narinig.

Ilang sandali ay sumuko rin si Creed kakatanong sa akin dahil wala naman siyang nakukuhang sagot.

I heard him dialling on his phone. Nang may sumagot sa kabilang linya ay nalaman ko kung sino ang kanyang kausap. Its Dasher.

"Where are you?" Creed asked. The call is not on the loadspeaker kaya hindi ko marinig si Dash. "What? Fuck! Huwag kang aalis pupuntahan kita."

The call ended and Creed was about to leave when I spoke. "Tell me." I muttered. Sapat ang lakas ng pagkakasabi ko para marinig iyon ng dalawang kasama ko. Napatigil si Creed sa paglakad at napaharap sa akin. Diretso ang tingin ko at walang balak balingan ang sinuman sa dalawa.

"Who among you betrayed me? Who's the traitor?" I asked.

"What the? Anong traitor? Wala dito babe!" Mapait akong napangiti sa sinabi ni Archer.

"Astrid did. Listen to her explanation but I'm not forcing you. Pakinggan mo siya kung handa ka na. Maybe you'll not understand her but you'll know how sorry she is at itinama niya ang mga pagkakamali niya." Creed explained.

Hindi ko pinansin ang sinabi ni Creed. Tumayo ako at umakyat papunta sa ikalawang palapag ng penthouse. Dumiretso ako sa aking kwarto at doon nagpalipas ng oras.

Hindi ko alam kung ilang minuto na ako nasa loob ng kwarto ng may kumatok doon. Hindi ako nagabalang sumagot. The door opened at pumasok roon si Astrid.

"What are you doing here?" Tanong ko ng umupo siya sa tabi ko.

"I want to talk to you." Nakayuko ito habang pinaglalaruan ang mga daliri.

"I want you to explain, don't talk to me if you don't want."

"I don't want to explain dahil ayoko na isipin mo na nagdadahilan lang ako. I did what I did." Sambit nito habang nananatili pa ring nakayuko.

"I want your explanation. Alam kong may rason ka kaya mo nagawa iyon. I want to know your reason why." Tumayo ako sa aking kama at hinarap siya. Ilang minuto pa ang aking hinintay bago siya tumingin sa akin at nagsalita.

"Sinabi sa akin ni Hoax ang nangyari sa kapatid niya. He told me what happened. He told me what the Universe did to his sister. Noong una hindi ako naniwala. I know you, hindi mo magagawa ang sinasabi ni Hoax. Hindi ka mandadamay ng inosenteng tao para lang sa kagustuhan mo. Kahit may ebidensya si Hoax na ang Universe ang gumawa noon ay hindi ako naniwala." Mabagal ang pagbigkas niya sa bawat salitang binibitawan. Nagumpisa na ring tumulo ang mga luha sa mata ni Astrid.

"But you know what? Unti unti kong nakita, you're desperate Mirae. Gagawin mo ang lahat makuha mo lang ang gusto mo. Naisip ko baka tama si Hoax, ikaw nga ang may gawa noon sa kapatid niya. Ipinarape mo siya pagkatapos ay pinatay! Hindi ko alam kung ano ang iniisip mo noong mga oras na 'yon but what you did was horrible!" Tumaas ang boses ni Astrid sa huling salitang binitawan. I don't know what happened. Hindi ko ginawa ang sinasabi niya.

"Hoax wants justice k-kaya sinabi ko na miyembro ka ng Cosmos b-but believe me pinagsisisihan ko iyon. Lalo noong nagtanong siya sa akin kung ikaw ang Universe. S-sinabi ko na hindi, ginawa ko ang lahat Mirae para hindi ka niya paghinalaan dahil nagsisisi ako. I'm sorry, kasalanan ko kung bakit niya nalaman ngayon." Muli itong yumuko at pinunasan ang mga luhang naglalandas sa kanyang pisngi ngunit muling nagbabagsakan ang mga luha roon.

"I know I'm desperate! I killed his sister! Nandamay ako ng inosente na buong buhay kong pinagsisisihan. Pero hindi ko magagawa ang sinasabi niyo. I'm not that desperate! Bakit ko siya ipaparape? Tell me Astrid, ganoon ba kababa ang tingin mo sa akin? Yes! I killed her. Ako mismo ang bumaril sa kanya dahil alam na niya na ako ang Universe na hindi ko rin alam kung paano nangyari pero hindi ko magagawang ipagahasa siya! I killed her, pero hindi ko magagawang ipababoy siya." A tear rolled down my cheek at agad ko iyon pinalis.

Nagtama ang aming mga mata ng naganggat ito ng tingin. Bakas ang gulat sa kanyang mga mata. "I'm sorry, h-hindi ko alam." Umiling ito na para bang pinagsisisihan ang mga inakusa niya sa akin.

Hindi ko rin alam kung bakit sinasabi nila na ginahasa ang kapatid ni Vynz. Binaril ko si Aleesha Devaughne. Tanda ko na sa dibdib at tagiliran ito tinamaan pagkatapos ay iniwan ko na ito sa abandonadong gusali na nasisiguro ko na kung may makakakita man dito ay patay na iyon dahil sa dami ng dugong nawala.

Bumaling ang atensyon namin sa pinto ng aking kwarto ng may parang bumagsak na kung ano sa labas. We heard a knock on my door at nalaman ko kung sino iyon ng magsalita ang nasa labas.

"Milady!" Agad akong nagtungo sa pinto para buksan iyon dahil nasisiguro ko na ilang sandali pa ay masisira iyon sa pagpipilit ni Dasher sa pagpasok.

Bumungad sa akin sila Creed at Archer na inaalalayan si Dash. Looks like Dasher drank all the drinks on the bar.

"Sober up. Bukas mo kausapin si Mirae." Pigil ni Creed kay Dasher.

"What do you want?" I asked.

"Milady! I'm sorry." I rolled my eyes. Nilakihan ko ang bukas ng pinto at sinabihan ang dalawa na ipasok si Dash. Nang makapasok ay humiga ito sa aking kama. Gosh! Amoy alak siya!

"Iwan niyo muna kami." Sambit ko at agad namang lumabas ng kwarto ang tatlo. Nang kami nalang ang naiwan ni Dasher ay saka ko siya hinarap.

"I'm sorry." He muttered. Pinilit nitong ibanggon ang katawan para umupo sa dulo ng aking kama.

"Explain." I sat down on my bed sa gawi ng side table kaya naman kaya naman hindi ko makita si Dasher mula rito at hindi rin niya ako makikita mula sa kanyang kinauupuan.

"I can't. I'm sorry." I sighed dahil sa sagot niya.

"How can I understand you if you don't want to explain? I trust you, Dasher so much. Kaylan mo pa 'ko niloloko?" I asked pero wala akong nakuhang sagot sa kanya. He don't want to explain but I want to know why? I don't want to face him 'cause I can feel my tears rolling down my cheeks.

"Anong nagawa ko para gawin mo sa'kin ang ginawa mo? You're not just my Underboss but a friend! We're friends ever since I can't remember! Ganoon katagal at basta mo nalang ipagpapalit? Kayo ni Astrid?!" Tumaas na ang boses ko at lalong bumuhos ang aking mga luha.

"Tell me, kanino mo sinabi na ako ang Universe? Kanino mo pinagpalit ang tiwala ko? Stonesteel ba? Amherst? O sa Rozelli? Kaya ba pumunta sa opisina mo si Ysmael? Para ano? Para sabihin mo na alam na rin ng Devaughne na ako ang Universe? Are you planning to kill me? Tell me! Kasi ngayon palang para mo na akong pinapatay sa ginawa mo!" Huminto ako dahil sa sunod sunod na hikbi. I looked like a mess.

"Tell me Dash." I muttered ngunit wala akong nakuhang sagot. "Dash!" Galit na baling ko dito at naabutan ko itong mahimbing na natutulog sa aking kama. "Fuck!" I cussed and rolled my eyes. Ilang minuto ko itong tinitigan bago lumabas ng kwarto.

Naabutan ko sa dining room sila Astrid at napalingon ang tatlo sa presensya ko. I know they want to ask questions pero walang nagtangka na magtanong.

Kumuha ako ng towel at basin na may laman na warm water at walang salitang bumalik sa kwarto.

I removed Dasher's shoes. Sumampa ako sa kama and starts unbuttoning Dasher's dress shirt. Nang tuluyang mabuksan iyon ay tumambad sa akin ang katawan ni Dash. Hinampas ko ang matigas niyang tiyan dahil sa inis ngunit hindi manlang ito gumalaw sa ginawa ko. Pinunasan ko ng basang towel ang kanyang mukha at katawan.

Pagkatapos linisan ito ay muli akong lumabas ng kwarto para ibalik ang towel at basin. Naroon pa rin ang tatlo ngunit walang nagsasalita sa mga ito. Umupo ako sa kabisera habang sa kaliwa ko ay si Creed na katabi ni Archer at sa kabila naman ay si Astrid. Archer smirked at me at tinaasan ko lang ito ng kilay. Walang nagsalita at ipinatong ko ang aking noo sa table hanggang sa roon na ako makatulog.

I was walking towards the elevator when Dasher approached. "Milady, pasabay!" Hindi ko ito pinansin at dumiretso lang ng lakad pasakay sa elevator.

He pushed the button to the basement at tumabi sa akin. "Ihahatid kita."

"I have a car." Malamig na sambit ko dito.

"Sira, remember? Mamaya pa dadating yung pinabili mo kay Archer." He muttered.

"I'll take a-" Hindi ko natapos ang sasabihin at napakunot ang noo. The elevator opened at may tatlong lalaki na pumasok at dumiretso iyon sa likod namin ni Dasher. Its a private elevator kaya bakit nandito sila?

My question was answered nang maramdaman ko ang matulis na bagay na tumutusok sa aking tagiliran. Napalingon ako kay Dash at nasa likod na rin niya ang isang lalaki. Nasisiguro ko na kung hindi patalim ay baril ang nakatututok kay Dash.

"Sumama kayo sa amin." Utos ng lalaki na nasa gilid ko. Matamlay ko itong binalinggan matapos ay muling bumaling sa harap.

"How's your wound, Milady?" Kaswal na tanong ni Dash. Napahawak ako sa aking noo na may gauze. Gustong linisin ito kanina ni Dasher ngunit tinanggihan ko. Kaya ko namang linisin ang sugat ko ng magisa.

"I'm okay." I answered. I can hear the guys talking.

"Isasama natin 'to?" Rinig kong tanong lalaki sa likod ni Dasher.

"Oo. Nandyan na yan, isama na. Hoy! Inggatan mo yan, sabi ni boss 'wag sasaktan." Sagot ng isa.

The elevator opened on the basement. Nang makita na walang tao roon at puro kotse lang ay hinawakan ko mula sa likod ang kamay na lalaki na nasa aking likod at inikot iyon sa likod niya hanggang sa mabitawan ang patalim. Nasalo ko ang swiss knife ng lalaki at sinaksak ang likod niya. Inalis ko ang patalim at muling isinaksak ito sa kaliwa ng parte namang ng kanyang likod. Napaupo ito sa sahig dahil doon

Hinugot ko iyon at tumingin sa gawi ni Dash na nilalabanan ang dalawa pang lalaki. I threw the swiss knife in the air na para bang naglalaro ng darts.

The knife hit the man's neck at bumagsak iyon sa sahig. Dasher turned to me and shock was evident in his face. Hindi dahil sa tinamaan ang lalaki sa leeg kung hindi dahil, kung hindi siya nakaiwas ay siya ang tatamaan. I smirked because of his reaction.

Nasuntok ng isa pang lalaki si Dash dahil nakatingin ito sa akin. Dahil doon ay galit na binalinggan ito ni Dasher at binaril. Walang silencer ang baril kaya naman lumikha ito ng malakas na tunog. Akmang babarilin ni Dash ang lalaking nasa harap ko ng pigilan ko siya.

Umupo ako para pumantay sa lalaking sinaksak ko sa likod. "Who's your boss? Devaughne ba?" Hindi ito sumagot at galit lang na tumingin sa akin.

"I'll take that as a yes. Go and tell your boss to fuck off." I slowly whispered, making sure that he'll understand every word that I uttered.