Chapter One

✨✨✨

“Rene, let's go! Don't let me die in hunger." Sigaw ng kaibigan niya sa kanya pero parang napako na lang siya sa kinatatayuan habang nakatingin sa isang tao na naglalakad palabas ng classroom.

It might be exaggerated but it seems like everything's faded and all she could see is him. Tila nagsiliparan ang mga paru-paro at may mga talulot ng bulaklak na nagsi bagsakan, in short nababaliw siya sa taong nasa harapanan.

“H-hi," mahinang usal niya habang pilit na ngumingiti rito.

Abot langit ang kaba niya. Matagal na niyang gustong kausapin ang lalaki noon pa man pero natatakot siya na baka ay hindi siya nito pansinin.
Ngayon lang siya nagkalakas loob matapos siyang sagipin nito mula sa pagkakalunod noong nakaraang linggo, may training kasi sila sa paglangoy.

Huminto naman ito sa paglalakad kaya parang tumaas ang pag-asa niya sa lalaki.
Ngunit hindi man lang ito nagsalita upang ibalik ang kanyang pagbati.

“Anong kaylangan mo?" he asked in a monotone voice kaya kinabahan siya bigla.

"Ahh a-ano," napayuko pa siya sa sobrang hiya pero pilit niyang pinapatatag ang sarili.

It's now or never!
"T-hank you for saving me. Kung hindi dahil sa'yo baka ay tuluyan na nga akong nalunod. Hindi kasi ako nakapag pasala-"

"It's okay. If that's all, then, I'll go ahead." he said flatly, cutting her off. Nilagpasan siya nito kaya nataranta siya at agad na hinila ang uniporme ng lalaki.

"Saglit Light," he eyed her sharply kaya agad siyang bumitaw. "Can I treat you in a lunch? Pasasalamat ko lang talaga."

"I said it's okay. So, you don't need to treat me or anything. Forget about it already, I just did what I think is right."
Blanko ang mukha nito habang nagsasalita at walang buhay ang mga matang nakatingin sa kanya.

Nang lagpasan siya nito ay wala siyang nagawa kundi ang mapabuntong hininga na lang. Nakasimangot na naglakad siya patungo sa kanyang nag-iisang bestfriend na ngayon ay nakataas ang kaliwang kilay sa kanya.

"Sayang talaga ang pagkakataon. Bakit ka pa kasi nautal kanina Rene," pang le-lecture niya sa sarili.
Oo nga naman, sayang talaga. Nandoon na iyun e pero hindi man lang nag tagal ng five minutes ang pag-uusap nila, ang mas malala ay tinanggihan nito ang pasasalamat niya.

"Hoy Rene! What's that all about?" mataray na ani nito na ang tinutukoy ay ang pagkausap niya kay Light.

"Wala naman ah," parang tangang sagot niya halatang lumulutang pa ang isip.

"Anong wala! Ako ba'y pinagloloko mo babae? E why you like asong nagpapa cute kanina?" her best friend said while eyeing her sharply.

She pouted upon hearing the choice of words of her best friend. Grabeng aso naman yarn! T'saka ang conyo ha.

"H-hindi ah." umiling-iling siya habang sumasagot dito. "Gusto ko lang naman sana siyang ilibre because h-he save my life." But her best friend seems not convinced with her words.

Sino naman kasing maniniwala sa sinabi niya kung nakita naman nito kung paano niya hawakan ang damit ni Light para lang patigilin ito mula sa pag-alis.

"Really?! Just because of it? Ako ba pinagloloko mo? I know that gusto mo ang lalaking iyun mula pa noon Rene pero I'm telling you, 'wag ka nang umasa sa kanya 'di ka papatulan non," prankang saad nito na tumusok sa puso niya. Oo, sapol siya roon. Tama naman talaga ito na gusto niya si Light— Lucas Light Valdemier noon pa man. At tama rin ito na wala siyang kapag-a-pag-asa sa lalaki.

"I 'di bawi next layp," she murmured. 

"You're saying?" mataray na anas ng kaibigan. Umiling siya ng bahagya, parang nanay naman kung magalit sa kanya si Syra.

"B-but I just w—" pang ra-rason niya pa sana pero agad siyang pinutol ni Syra.

"Oh e anong napala mo? Tapos ngayon ginutom mo pa ako! Gustong-gusto ko nang kumain pero dahil sa panghaharang mo kay Lucas na wala ka namang napala, e, kinain na ng large intestine ko ang small intestine ko." ani nito saka siya hinila patungong cafeteria.

Medyo marami na rin ang mga estudyanteng kumakain sa cafeteria pag dating nila, kaya ay si Syra na lang ang pumila para kumuha ng pagkain nilang dalawa.

"Just find a table for us. Baka maubusan pa tayo," sabi nito.
Pagkahanap ay agad na siyang umupo roon at tinanaw si Syra. Medyo nagulat pa siya dahil nasa unahan na ito samantalang huli naman itong pumila. Iba talaga ata ang power ng kaibigan niya.

Napailing na lang siya.

"HOY!"

"Ay baboy!" sigaw niya sa gulat. May kamay kasing humawak sa braso niya.

"Apaka siraulo mo Marky!" hiyaw niya sa lalaking ng gulat sa kanya.
Malakas naman itong tumawa kaya medyo na kuha na nila ang atensiyon ng ibang estudyante.

"Short cake, kumain ka na ba?" baliwalang ani nito saka umupo sa harapan niya. Sinamaan niya lang ito ng tingin. Minsan talaga nakaka bwesit din ang pagtawag nito sa kanya ng short cake.

"Ano bang ginagawa mo rito?"

"Ah I want to eat with you," baliwalang sagot naman ng lalaki. "I cooked you some foods, masarap 'to parang ako." Ani nito sabay kindat sa kanya.

Akmang sasagot pa siya rito ay siya namang pagdating ni Syra dala-dala ang pagkain nila.

"And what is Mark Dylan Santiago doing here?" nakataas ang kilay na sabi ni Syra pagkakita nito kay Mark.
Napangiti na lang siya, tiyak na mag sisimula na naman ang palabas.

"Oh! Short cake, you didn't told me that you were with the famous Syra Lee," halata sa boses ng lalaki ang pang-aasar. Tumayo pa ito saka inabot ang braso ni Syra at ginaya para umupo. "Mahal na reyna, nandito ka pala.  Maupo ka muna, ikinagagalak kitang makita." he said teasingly kaya ay parang biglang nagliyab naman si Syra sa sobrang galit.
Syra Lee, her bestfriend is indeed famous in school, face of the university kasi ito.

Nag tagpo ang kilay ng babae at agad na nalukot ang mukha. Noon pa man ay mainit na talaga ang dugo ng best friend ni Rene kay Mark Dylan.

"Abnoy ka! Lumayas ka sa buhay ko—" naputol ang sasabihin niya ng takpan ng lalaki ang bibig niyo gamit ang sariling palad.

"Hush! Don't shout Reyna. At anong "lumayas ka sa buhay ko" ang pinagsasabi mo dyan?" mapang-asar ang boses nito at ginaya pa kung paano ang pagsasalita ni Syra.

"Hindi naman ako pumasok sa buhay mo ah, baka kay Rene pwede pa! Assuming talaga 'tong best friend mo short cake! Paalala mo nga kung paano kayo naging mag kaibigan!"

"Hoy abnoy ka talaga!" sinapak ni Syra ang lalaki saka padabog na inilapag sa mesa ang pagkain nila. Saka marahas na sinambunotan ang lalaki.

Amusement is visible in Corrine's face habang pinapakinggan ang bangayan ng dalawa na ngayon ay malapit nang mag wrestling.

Napapatawa na lang siya ng malakas sa tuwing humihiyaw si Mark sa mga sambunot ng best friend niya na mukhang papatay na talaga.

Hawak-hawak ni Mark ang beywang ni Syra ubang hindi ito matumba mula sa pag abot ng buhok nito. Namumula na ang lalaki sa kakatawa kaya mas lalong kumulo ang dugo ni Syra rito.

"Okay guys! Enough already!" pagsaway ni Corrine sa dalawa dahil nahihiya na siya sa nangyayari. Agaw atensiyon kasi ang ginawa ng dalawa na mukhang nakalimutan na nasa cafeteria sila. “Pasimpleng PDA ang mga 'to, iniinggit pa siya sa kunwaring asaran. Muntik na siyang mapatawa sa na isip. Kung malalaman lang talaga ng kaibigan ang nasaisip niya tungkol dito at kay Mark Dylan ay t'yak na ma sasabunutan siya nito.

Namumula ang mukha na umupo si Syra na mukhang nahimasmasan na sa nangyari. Tumatawang umiling-iling na umupo rin si Mark. Sinundot-sundot pa nito ang gilid ni Syra na mukhang nagpipigil na sapakin sa mukha ang lalaki.

Tiningnan ni Rene ang dalawa at kusang sumilay ang ngiti sa mukha niya, shiniship niya kasi ang dalawa. Pag nagtagpo ang mga ito ay puro bangayan na lang ang nangyayari pero nandon kasi talaga yung kilig. Pero mukhang di talaga pansin yun ng dalawa.

"Why are you smiling short cake?" Mark eyed him suspiciously. Sa mga tingin nito parang tinatanong siya kung ano ang kalokohan na naisip niya.

"Don't mind me," maikling sabi niya saka inaya na kumain na ang dalawa.

"Rene akala ko ba wala kang baon, pumila pa ako, may afritada ka pala may pa prutas pa." nakasimangot na ani nito na ang tinutukoy aya ang pagkain na dala ni Mark.

Nanlaki ang mata niya ng mabilis na sunggaban ni Syra ang pagkain. Sunod-sunod na ang naging subo nito at nakalimutan nang may kasama sila sa pagkain.
Walang hiya-hiya ang subo nito at ng galingan niya ng tingin si Mark ay naka nganga ito na nakatingin sa kaibigan niya.
Amusement is visible in his eyes. Napailing na lang si Rene.

My god! May chemistry talaga ang dalawang ito!

"Actually Sy, Mark brought that afritada as well as the fruits. Wala talaga akong baon." sabi niya na ikina-ubo nito.
Minsan talaga slow at makakalimutin si Syra, magkasama naman sila at kita nitong wala siyang dalang pagkain kaya nga nag order sila.

Nanlaki ang kanyang mata ng makitang nabilaukan ang kanyang best friend.
Agad naman itong pinainom ni Mark ng tubig mula sa sariling tumbler nito. Hinagod pa ng lalaki ang likod ng kanyang kaibigan.

"My god! Legit ang kilig!" naiusal ni Rene sa sarili niya.

Siya lang ata ang best friend na imbis mag panic dahil sa nangyari ay natuwa pa siya. Kasi ang sweet naman talagang tingnan ng dalawa.

They may not realize it now and be able to see what she sees, but soon when the right time comes... alam niya na kusang maintindihan ng dalawa ang kung ano ang tunay na nararamdaman nila sa isa't-isa.

Napailing nalang uli siya dahil sa kung ano-ano na lang ang kanyang naisip.

"Are you okay now? Hmh?" Mark asked Syra whose face is now crimson red.
"Bakit kasi minadali mo yung pagkain," dagdag pa nito.

Nakikinig lang si Rene at hinayaan ang dalawa. Ayaw niyang sirain ang moment ng dalawa.

"And you're blaming me now!? Kasalanan mo kasi hindi mo sinabi sa'yo pala ang pagkain na'to." May halong gigil namang sabi ng babae.

"Luh! Sarap na sarap ka nga eh," pang re-rebut din ng lalaki saka ito tumingin sa kanya. "You didn't tell me shock cake that reyna has big appetite." Mark said teasingly.

"Oh shut up jerk! I wouldn't eat it if only I know that it was yours!" singhal naman ni Syra.

"Whatever you say reyna, you still eat like a pig," ani ni Mark na natatawa pa. "Kumain kana short cake baka maubusan ka pa nitong kaibi—."

Mark words was cut by a bang of spoon. Pabagsak na binitawan ni Syra ang kutsara, masama ang loob nito at mababakas ang galit sa kanyang mukha kahit pa ay pilit nitong itinatago ang totoong damdamin.

"Mauna na lang ako sa library Rene."
Agad nitong dinampot ang mga gamit at tuloy-tuloy na umalis.

"Syra!"
"Reyna!"
Magkasabay na tawag nilang dalawa sa papalayong babae.

"Hoy lalaki!" pagtatawag pansin niya kay Mark saka ito sinamaan ng tingin.

"Luh!? Short cake? Ba't ganyan ka makatingin?" inosenteng sabi nito kaya mabilis niyang piningot ang tainga nito.

"Kasalanan mo yun! Ba't naman ganon ang sinabi mo?" pagalit na angil sa lalaki.

Alam niyang na offend ang kaibigan, minsan kasi talaga ay may pagka sensitive ito.

Nag pout lang ito na ikina irap niya.

—

Mabilis niyang tinapos ang pagkain saka dinalhan ng makakain si Syra sa library, alam niyang gutom na talaga ito.

Si Mark naman ay umalis din agad dahil may klase pa ito. Nanggigil parin siya ng konti sa lalaki. Pahamak kasi ang bibig nito minsan.

Halatang bad mood parin ang kanyang bestie dahil walang emosyon ang mukha nito.

"Tsk! Wag mo kasing pasamahin sa pagkain ang pangit na 'yun, Rene." ani nito pagkatapos niyang kausapin.
Medyo may kalakasan ang boses nito. She hash her kasi sinamaan sila ng tingin ng school librarian.

"Hey! I didn't, okay? Bigla lang itong sumulpot sa harapan ko kanina at saka nakakahiya naman kung itaboy ko. And lower your voice nasa lib tayo." suway niya sa kaibigan na binaliwala lang nito.

"Pinahiya pa ako ng abnoy na 'yun! The nerve! He even dare to call me pig like eaters. My god!" panglilitanya nito at halatang hindi pa nakaka move on sa nangyari.

"Hayaan muna. Wala namang saysay kung makikipag-away ka pa roon e mas lalo ka lang maiinis." pagpipigil naman ni Rene dahil na suway na sila ng librarian.

"Tsk! Ang sarap hambalusin ng pangit niyang mukha!" she said with gritted teeth. "Ikaw naman kasi Rene hindi mo sinabi sa'kin na sa abnoy na yun pala ang pagkain! Paano na lang kung nalason ako!?" hiyaw nito saka siya hinampas sa braso.

Parehong nanlaki ang mata nila ng biglang nasa harapan na nila ang school librarian at naka taas ang kanang kilay.

"THE TWO OF YOU, OUT!" the voice is full of authority.
Napatayo agad si Rene at saka nag sorry samantalang si Syra ay nakuha pang irapan ang guro.

Hinila na niya ang kaibigan. Minsan talaga pahamak ito. Hayst!

"Halika na nga, kumain ka nalang Sy at nang kumalma ka. Mapapahamak tayo dahil sa galit mo kay Mark eh."

"Argh! Stop mentioning that jerk's name." She said flipping her hair, as she walked fast leaving her behind.

"Arte!" she said chuckling.
Napa irap nalang si Rene sa kaartihan ng kaibigan.

✨✨✨

𝙼𝙾𝙾𝙽𝙰𝙻𝙴𝚂𝙰

✨A/N: Hi. Thank you for reading CTL Chapter 1, see you sa chap2. I'll post it later po.
Open din po ako for dedication lalo na sa mga matyagang nag babasa, nag a-add ng story ko sa reading list or library nila at sa mga nag v-vote at comment(s).
Stay safe and God bless us everyone😘