Pov Ιωάννας

Κατεβαίνω από το αμάξι και προχωράω προς το προαύλιο. Κάθομαι στο γνωστό παγκάκι να περιμένω μέχρι να έρθει η Δώρα.

Τώρα τελευταία η Μαρία μας έχει παραμελησει και κάνει πιο πολύ παρέα με την Σονια και την Ελένη κάτι φορές. Αν και υπάρχουν μέρες που δεν την βλέπεις στο προαύλιο. Η και αν την δεις θα είναι με κάποιο αγόρι και την Σονια. Μου λείπει η παρέα της.

Έβγαλα το τηλέφωνο να κοιτάξω την ώρα. 7.55 Πφφ είναι ακόμα νωρίς. Έπρεπε να έρθω νωρίς σήμερα γιατί οι γονείς μου είχαν ένα επαγγελματικο ταξίδι κάτι τέτοιο σεμινάριο μάλλον θα είναι. Οι γονείς μου είναι γιατροί και οι δύο.

Κοιτάω επίμονα προς την πόρτα περιμένοντας ανυπομονα να εμφανιστεί η Δώρα. Αντί για αυτήν όμως την πόρτα βλέπω να περνάει ο Γιάννης (για όσους δεν θυμούνται είναι μόνο στο κεφάλαιο 2) Καθώς μπαίνει μέσα γυρίζει και με καρφωνει με τα υπέροχα γαλανα του μάτια.

Όταν καταλαβαίνει ότι τόση ώρα τον κοιτάω επίμονα χαμογελάει και γυρίζει για να προχωρήσει προς την παρέα του. Για την ακρίβεια στον Χρήστο. Οι άλλοι δεν έχουν έρθει ακόμα.

Είναι τόσο όμορφος. Με τα μαύρα του μαλλιά και τα τέρμα γαλάζια μάτια του. Σε μαγνητιζει. Έχει ένα ας πούμε αρκετά καλοσχηματισμενο σώμα αν και το φούτερ κρύβει τα γυμνασμενα του μπράτσα. Μιλάνε με τον Χρήστο. Κάτι του είπε και αυτός γέλασε. Αχ έχει υπέροχο γέλιο.

Παίρνω μια βαθιά ανάσα και Σηκώνομαι από το παγκάκι. Θα του μιλήσω. Ή τώρα ή ποτέ. Εκείνη την ώρα βλέπω να τους πλησιάζει ο Μίλτος.

'αυτός μας έλειπε τώρα'

'συμφωνώ φωνουλα ' είπα στην φωνουλα στο κεφάλι μου αλλά παρόλα αυτά πήρα ακόμα μια βαθιά ανάσα και τους πλησίασα. Φτάνω εκεί και με κάτι γελουσαν.

"Γιάννη. Εμμ μπορώ να σου μιλήσω λίγο;" είπα διστακτικά και γύρισαν να με κοιτάξουν και οι τρεις.

"πες μου σε ακούω" είπε και με κοιτούσε κάπως ψυχρά

"Ε.. Ε μπορούμε κάπου ιδιαιτέρως; " είπα διστακτικά και ο Μίλτος τον χτύπησε στην πλάτη

" σου έτυχε λαχείο μεγάλε πάλι θα γαμησεις" είπε ο Μίλτος και γέλασε και εγω με τον Γιάννη τον κοίταξαμε δολοφονικα και σταμάτησε

"έλεος Μίλτο" είπα "και Γιάννη γίνεται να μιλήσουμε κάπου μόνοι μας;"  συνέχισα αυτή την φορά απευθυνομενη στον Γιάννη.

"γιατί δεν μπορείς να μου πεις εδώ;" μου είπε ειρωνικά

"Δεν θέλω απλά να είναι άλλοι και να πετάγονται μέσα στην συζήτηση μας. Θέλω να μιλήσω σε εσένα αποκλειστικά, όχι σε όλη την παρέα" του είπα Θυμωμένη και Εσφηξε το σαγονι του.

"ότι είναι να πεις πες το εδώ, είμαι όλος αυτιά" είπε και χαμογελασε με όλα του τα δοντακια σαρκαστικα

"ξέρεις κάτι; γαμα το. Ξέχασα τι ήθελα να σου πω " του είπα  Θυμωμένη και έφυγα από εκεί.

Μαλακας

Προχώρησα μέχρι το παγκάκι που κάθονταν όλα τα κορίτσια. Όλα εκτός από την Μαρία. Ξεφύσηξα και τις πλησίασα.

" καλημέρα κορίτσια τι κάνετε? " τους ρώτησα και καθησα ανάμεσα στην δώρα και την Ελένη.

" καλά " απάντησε η δώρα
" Ε σχετικά καλά" η Ελένη
"ζω ακόμα" απάντησε η Σονια με ένα μελαγχολικό βλεμα
"Εγώ δεν ξέρω για πόσο ακόμα " είπε ένα κορίτσι που τώρα πρόσεξα.

" γιατί ρε Σονια τι έγινε και είσαι έτσι; " ρώτησα απευθυνομενη στην Σονια και αυτή ανασηκωσε τους ώμους της.

" γειά είμαι η Ιωάννα. Έχουμε ξαναγνωριστει; δεν είμαι και εύκολη στο να θυμάμαι πρόσωπα" είπα και έδωσα το χέρι μου στο κορίτσι και μου χαμογελασε καθώς πήγε να πιάσει το χέρι μου αλλά τότε η Ελένη με σκουντιξε και γύρισα να την κοιτάξω.

Την είδα να κοιτάει την πόρτα και κοίταξα προς τα εκεί. Όπου τώρα έμπαιναν στο προαύλιο ο Νίκος με την την Μαρία. Αγκαλιά!

Εχω χάσει Όντως πολλά επεισόδια. 

Pov Νίκου

Ανοίγω τα μάτια μου και το πρώτο πράγμα που αντικριζω είναι μαλλιά.

'κουβάρια;'

Αχου αυτός γιατί υπάρχει; αγνοώ αυτή την αντρική πάνω από όλα φωνή και ανασωνομαι στομ έναν μου αγκωνα για να την κοιτάζω καλύτερα. Είναι τόσο όμορφη όταν κοιμάται. Χάιδεψα απαλά τα μαλλιά της και πλησίασα το κεφάλι μου κοντά παίρνοντας μια γερή δώση από τι άρωμα της. Το φυσικό της άρωμα. Μυρίζει απλά υπέροχα.

Την αγκαλιασα πιο σφιχτά πάνω μου και έκλεισα τα μάτια μου όταν την ένιωσα να ανακινητε λίγο. Μάλλον ξυπνάει.

Pov Μαρίας

Ξυπνάω και δεν μπορώ να κουνιθω. Νιώθω δύο χέρια τυλιγμενα γύρο μου. Ανοίγω τα μάτια μου και όσο μπορώ γυρίζω πίσω για να αντικρισω τον Νίκο να με κρατάει σφιχτά πάνω του. Έχει περάσει τα χέρια του γύρο από την μέση του και έχει ρίξει το κεφάλι στο βαθουλομα του λαιμου μου. Κάτι που με κάνει να ανατριχιασω. Τα μάτια του είναι κλειστά. Μάλλον κοιμάται. Μια τουφα από τα ανακατα μαλλιά του πέφτει στο πρόσωπο του και τον κάνει ακόμα πιο ελκυστικό και με γαργαλαει επίσης γιατί πέφτει και πάνω μου. Νιώθω να με σφίγγει περισσότερο πάνω του όταν κάνω να σηκωθω.

"Νικοοο" παράπονιεμαι και μουγκριζει

"πρέπει να σηκωθουμε έχουμε σχολείο " του λέω και τρυβει την μύτη του πάνω στον λαιμό μου.

ΚΑΚΗ ΚΊΝΗΣΗ ΝΊΚΟ. Αυτόματα ανατριχιαζω

" έλα μεγάλο αγόρι. Σήμερα γίνεσαι 17 σήκω τώρα να πάμε σχολείο. Γιατί δεν μπορω να λείπω εγώ. Έλα πλιζ " του λέω και ξεφυσαει.

Να πω εδώ ακόμα ακουμπάει πάνω στον λαιμό μου και αυτή η κίνηση κάνει χειρότερο το αίσθημα που νιώθω αυτή την στιγμή. Θα τον βιασω! Και ήμαστε ήδη στο κρεβάτι οπότε δεν θα είναι και δύσκολο.

" Σηκώνομαι αγριογατα μην γκρινιάζεις " είπε και άφησε ένα απαλό φιλί στην βάση του λαιμου μου.

Πρέπει να σταματήσει να τα κάνει αυτά.

Σηκώθηκε και προχώρησε προς το μπάνιο μου.

" πάω να κάνω ένα πρωινό ντουζακι. Ξέρεις να φτιάξεις κανένα πρωινό ή θα με περιμένεις να σου φτιάξω εγώ αγριογατα; " ρώτησε και γέλασε

" ξέρω να φτιάχνω δεν είμαι άχρηστη" του είπα και γέλασε

"ωραία μιας και είναι τα γενέθλιά μου φτιάξε μου κρέπες και θέλω και ομελέτα πρέπει να πάρω την πρωτεΐνη μου. Α και 2-3 τοστακια και μια κάνατε φυσικό χυμό. Ίσως και έναν καφέ να ξυπνήσω. Φτιάξε και κάτι και για εσενα " είπε και μπήκε στο μπάνιο. Τον ακολούθησα όλο νεύρα για να του απαντήσω.

Ανοίγω την πόρτα και μένω στήλη αλατος. Είναι μέσα στο ντουζ. Γυμνός. Και το νερό πέφτει πάνω του. Έχει κλειστά τα μάτια του. Δεν νομίζω να έχει καταλάβει την παρουσία μου εδώ.

Να πω πως τα βλέπω όλα αυτά την στιγμή. Όλα όλα όμως. Θεε μου γιατί κάθομαι ακόμα εδώ?

Βγήκα γρήγορα έξω και κατέβηκα στην κουζίνα.

Τι ήταν αυτό που είδα θεε μου.

Αρχισα να φτιάχνω τον χυλο για τις κρέπες και αφού τι άφησα λίγο για να ομοιοποιηθει άρχισα να φτιάχνω και την ομελέτα.

Αφού ήταν όλα έτοιμα τα σερβιρα και ανέβηκα πάνω για να δω αν τελείωσε να μπω και εγώ για ένα γρήγορο ντουζ. Ανοίγω την πόρτα από το δωμάτιο ΜΟΥ και...

"Αααααααααααα βάλε κάτι πάνω σου" τσιριξα γρήγορα και έκλεισα τα μάτια μου με το χέρι μου. Σοβαρά όχι. Έβλεπα ανάμεσα από τα δάχτυλα μου.

"Ωραία κολπάκια για να βλέπεις ωραία πραγματάκια " σχολίασε γελώντας και έκλεισα εντελώς τα μάτια μου.

" ΣΚΆΣΕ ΣΚΆΣΕ ΣΚΆΣΕ ΒΆΛΕ ΚΆΤΙ ΠΆΝΩ ΣΟΥ ΚΑΙ ΠΆΝΕ ΚΆΤΩ ΝΑ ΦΑΣ ΚΑΙ ΈΡΧΟΜΑΙ ΚΑΙ ΕΓΏ ΚΑΙ ΜΗΝ ΤΑ ΦΑΣ ΌΛΑ" φώναξα και κατεύθυνθηκα προς το μπάνιο με αποτυχία γιατί σκονταψα.

Παρεμπιπτόντως δεν έπεσα στο μαλακό χαλί μου αλλά σε κάτι άλλο Μαλακο. Άνοιξα απότομα τα μάτια μου για να τον δω από κάτω μου. ΘΥΜΊΖΩ ΕΊΝΑΙ ΑΚΟΜΑ ΓΥΜΝΌΣ.

"τι ωραίο δώρο γενεθλίων" λέει και χαμογελάει λοξα.

Παιδάκια μου δεν σας έχω πει μια λεπτομέρεια. Εμμ πως να το πω τα χέρια μου δεν είναι εκεί που πρέπει. Όχι δεν ακουμπάνε στήθος. Δεν ακουμπάνε κοιλιακούς. Πάνε πιο χαμηλά. ΘΕΕ ΜΟΥ ΓΙΑΤΊ ΣΕ ΕΜΕΝΑ;

"να σου πω αγριογατα αν είναι να με βιασεις καντο τώρα που είναι ευκαιρία" λέει και κοκκινιζω.

Γιατί είμαι ακόμα έτσι; γιατί δεν με αφήνει να σηκωθω!

"Θα με αφήσεις να σηκωθω; " κλαψουρισα αλλά απάντηση δεν πήρα. Προσπάθησα να πάρω το χέρι μου από εκεί αλλά το είχε κλειδώσει με το δικό του. Είμαι τόσο ανωμαλος τόσο χυδαιος τόσο... Τόσο... Μεγάλος *~*

Οκευ Οκευ ας γυρίσουμε στην πραγματικότητα.

" Νίκο άσε με να σηκωθω τώρα. Τώρα όμως! " του φώναξα και με κοίταξε μέσα στα μάτια. Είδε πως έχω βουρκωσει και με σήκωσε από πάνω του.

" συ... Συγνώμη" είπε και έβαλε το μποξερακι του γρήγορα

"πήγενε να φας και έρχομαι. Μην φύγεις. " του είπα όταν έβαζε τα παπούτσια του και με κοίταξε

" εντάξει" είπε και πήγε να βγει από το δωμάτιο όταν η φωνή μου τον σταμάτησε

"και άσε και σε εμένα να φάω Εεε έχω ετοιμάσει αρκετά " του είπα και γέλασε

" εντάξει αγριογατα " είπε και βγήκε.

Πήγα στο μπάνιο και αφαίρεσα κάθε ύφασμα από πάνω μου και άφησα το ζεστό νερό να με χαλαρώσει με τα από λίγο βγήκα και ντύθηκα σχετικά γρήγορα. Κατέβηκα κάτω και την είδα να τρώει. Χαμογελασα και τον πλησίασα. Μόλις με είδε με κάρφωσε με το βλέμμα του.

"Δεν ξέρω τι με έπιασε πριν σοβαρά συγνώμη. Χίλια συγνώμη και αν" πήγε να πει αλλά τον έκοψα

"Δεν πειράζει. Απλά ξέχνα ότι έγινε Νίκο. Όλα καλά " του είπα και χαμογελασα και χαμογελασε πονεμένα.

Φάγαμε και σηκώθηκα να πάρω την τσάντα μου.

" πάλι καλά είχα προνοησει και είχα φέρει σχολική τσάντα και ρούχα μαζί από εχτές " είπε ο Νίκος και χαμόγελασα.

" έχω το αμάξι κάτω θα πάμε μαζί σχολείο"  ανακοίνωσε και εγνεψα.

Πήρα τα κλειδιά λεφτά και κινητό στην τσάντα και βγήκαμε από το σπίτι. Αφού κλείδωσα προχωρήσαμε προς το αμάξι του. Μπήκαμε μέσα και ξεκίνησε το αμάξι. Στην διαδρομή δεν μίλησε κανένας. Έβγαλα το κινητό μου. Νωρίς είναι εντάξει 8.05 σε 15 λεπτά χτυπάει κουδούνι. Ήμαστε καλά. Να μου πεις για να γίνουν όλα αυτά από τι ώρα ξύπνησαμε; κατά τις 6 Ναιπ Κιομως. Τεσπα. Μπαίνω στο μεσσεντζερ κανένα μυνημα. Ούτε ινστα. Κάτι λαικ στις καινούργιες μου φώτο και κάτι σχόλια. Τις περισσότερες ειδοποιήσεις είχα στο wattpad και στο tumblr αλλά δεν έχω σημασία.

Φτάσαμε σχολείο και κατέβηκα.
Προχώρησα προς την είσοδο όταν με σταμάτησε ο Νίκος.

"από σήμερα θα είσαι στην παρέα των δημοφιλών " μου ανακοίνωσε και πέρασε το χέρι του γύρο από τους ώμους μου καθώς μπαίναμε στο προαύλιο έτσι.

Όλα τα βλέμματα έπεσαν πάνω μας. Και κυρίως σε αυτή την κίνηση. Η Νασια και η παρέα της με κοιτούσε με μίσος.

Τέλεια. Θα έχουν δράματα.

Μπήκα μέσα στις γυναικιες τουαλέτες και έριξα λίγο νερό στο πρόσωπο μου. Με αυτά και με εκείνα πάει η τρίτη ώρα. Πφ καλά δεν με νοιάζει ειδικότητα είχαμε εξάλλου. Μάθημα που δεν με νοιάζει κιόλας και πολύ.

Βγήκα απο εκεί κι προχώρησα προς το προαύλιο. Προς έκπληξη μου ο Θανάσης ο Νίκος ο Πάνος και άλλα 2 αγόρια ήταν έξω. Ο Νίκος μόλις με είδε μου έκανε νόημα να πάω εκεί.

"γειά" είπα σχεδόν αηχα

"θα μου πεις μετά το έγινε. Τώρα να σου συστήσω τα παιδιά" μου είπε και έγνεψα

"από εδώ ο Στράτος " είπε και έδειξε ένα το αγόρι που ήταν όρθιο. Ψηλός, γυμνασμενος, καστανος με πράσινα μάτια.

" και από εδώ ο Φάνης" είπε και έδειξε το άλλο παιδί που καθόταν δίπλα τους. Φαινόταν επίσης Ψηλός και γυμνασμενος. Μαύρα μαλλιά. Καστανοπρασινα μάτια.

"χάρηκα " είπα και στους δυο και χαμογελασαν

" τον Πάνο τον γνώρισες το πρωί" είπε ο Νίκος και άγριοκοιταξε τον Πάνο. Α δεν σας είπα για τον Πάνο. Λίγο πιο κοντός από τους άλλους αλλά Ψηλός. Μαύρα μαλλιά και μελι μάτια. Υπερβολικά γυμνασμενος και έχει ένα πιρσινγ.

"τα παιδιά είναι στην ομάδα. Αλλά δεν ξέρουν" είπε και με κοίταξε επιβλητικα. "εκτός από τον Πάνο. Αυτός ξέρει"  είπε και έγνεψα κοιτώντας τον Πάνο που χαμογελουσε.

Μου σπάει τα νεύρα αυτό το παιδί. Είναι κακό αυτό;

"Να μας συγχωρείτε λίγο, Νίκο μπορώ να σου πω;"  λέω και γνεφει θετικά χαμόγελοντας

"πιτσουνακια " λέει σαρκαστικα ο Θανάσης και τρώει ένα δολοφονικο βλέμα και από εμένα και από τον Νίκο και γελάει.

'είναι Χαζοχαρουμενο το είπαμε'

'συμφωνώ Μάρω'

Πήγαμε στην πίσω αυλή και καθισαμε στο παγκάκι.

" λοιπόν τι ήθελες; " μου λέει και με κοιτάει ευθεία στα μάτια.

" τίποτα το σημαντικο" άρχισα να μασάω τα λόγια μου. Η αλήθεια είναι πως ήθελα απλά να μείνουμε μόνοι.

'Και γιατί αυτό; Εε; να τον βιασω; Αχ πως με σκέφτεσαι'

'όχι Μάρω σκάσε απλά σκεφτόμουν να... '

"να αναρωτιόμουν αν θα σε πείραζε να μην ερχόμουν στο πάρτι. Δεν νομίζω πως ταιριάζω σε τέτοια εγώ και.. " πήγα να πω αλλά με σταμάτησε

" ή θα έρθεις ή σταματάω τις ετοιμασιες και ανακοινώνω πως πάρτι δεν θα γίνει. Θέλω να είσαι εκεί. Είναι να γενέθλια μου. Θα μου κάνεις την χάρη έτσι άγριογατα? Εξάλλου θα είσαι συνέχεια μαζί μου" είπε κάνοντας τα γλυκά ματάκια

"μαα..." παραπονεθηκα αλλά με σταμάτησε πάλι

"Οκευ πάω να ανακοινώσω πως το πάρτι ακυρώνεται" είπε και σηκώθηκε αλλά σηκώθηκα και του έπιασα το χέρι γρήγορα

"όχι. Έχεις κάνει τόσες ετοιμασιες. Και όχι δε θα χαλάσεις το πάρτι και τα γενέθλια σου για εμένα. Θα νιώθω άσχημα μετά και.. " ξεκίνησα να λέω αλλά πάλι με σταμάτησε. Γιατί με διακόπτει πάντα είπαμε;;

"τότε να έρθεις. Και δεν μου τα χαλάς. Αν δεν σου αρέσουν τα πάρτι δεν θα κανω και θα πάμε κάπου οι δύο μας να τα γιορτάσουμε. Εσένα θέλω μαζί μου αυτή την μερα"  εξομολογηθηκε και χαμόγελασα.

"όχι να κάνεις το πάρτι. Και θα έρθω εντάξει;" του είπα και μου χαμογελασε πίσω.

"όχι. Θα έρθεις μετά το σχολείο στο σπίτι μου. Τώρα εντάξει" είπε και το χαμόγελο του έγινε πονηρό

Γκλουπ

"εντάξει" είπα και χαμογελασε.

"θες να μείνουμε και άλλο μόνοι ή να πάμε στα παιδιά; ότι θες δεν έχω θέμα εγώ " είπε και γέλασα

" μόνοι μας καλύτερα" είπα και πλησίασα πάλι το παγκάκι και καθισα ενώ αυτός καθισε δίπλα μου.

"τέλεια" είπε και πέρασε το χέρι μου γύρω απο τους ώμους μου.

Η κίνηση του αυτή με έκανε αυτόματα να ανατριχιασω και να μαζευτω στην θέση μου.

"Μαρία" είπε και γύρισα να τον κοιτάξω

"ναι;" απάντησα και με κοίταξε ευθεία στα μάτια.

"Σε θέλω, μου αρέσεις, πες πως είμαι ερωτευμένος αν θες να το θέσω έτσι" είπε και έμεινα στήλη αλατος

Το..το εννοεί;

'όχι ρε ούφο απλά εσύ ακούς ότι να ναι'

'Αα εντάξει Μάρω ευχαριστώ'

'Ζώον. Για να στο λέει φυσικά και το εννοεί' 

'ρε Μάρω μην φωνάζεις'

'θεε μου που έχω μπλέξει'

"Και να... Θα... Ήθελες... Να... " άρχισε να λέει και η φωνή του με επανέφερε σε αυτόν μακριά από την συζητησουλα με την Μάρω

" να; " ρωτάω όλο αγωνία

" Μαρία. Θα γίνεις το κορίτσι μου; " είπε και το στόμα μου έφτασε το πάτωμα

" το... Το εννοείς;" ρώτησα και έγνεψε θετικα ενώ εξισε τον σβέρκο του.

"φυσικά, λοιπόν; " είπε ανυπομονος

" Ναι. ΝΑΙ ΝΑΙ ΝΑΙ ΝΑΙ ΚΑΙ ΝΑΙ" Φώναξα ενθουσιασμενη και έπεσα στην αγκαλιά του φιλοντας τον.

Άνοιξα ξαφνικά τσ μάτια μου και τον είδα να κουνάει τα χέρια του μπροστά μου και με ένα κούνημα του κεφαλιου επανήλθα στην πραγματικότητα.

"Μαρία είσαι καλά; δεν απαντούσες εδώ και ώρα οθυ σε ρωτάω τι ήθελες να μου πεις και ήθελες να ήμαστε μόνοι και ανησύχησα. Είσαι καλά; " είπε ανησυχα και μόλις συνειδητοποιησα τι έγινε μόλις τώρα.

" Εεε; " ρώτησα με απορία στην προηγούμενη ερώτηση

" εντάξει σήκω θα σε πάω νοσοκομείο" είπε και σηκώθηκε από το παγκάκι απότομα

"όχι όχι είμαι καλά" είπα γρήγορα και σηκώθηκα και εγώ. Κακή κίνηση ζαλιστηκα και πήγα να πέσω. Αλλά Χευ με κράτησε.

"ναι πολύ καλά είσαι το βλέπω" με ειρωνευτικε και τον κοίταξα άγρια.

"είμαι καλά σου είπα εντάξει; συγνώμη για πριν αφαιρέθηκα. Σκεφτόμουν κάτι" είπα και με κοίταξε σκεπτικός

'κάτι; εσύ έκανες ολόκληρο σενάριο με το μυαλό σου κούκλα'

'ΜΆΡΩ'

"μάλιστα. Καλά" είπε λυπημένος και έπεσα στην αγκαλιά του και άρχισα να Κλαίω

"Ειι αγριογατα τι έγινε; " με ρώτησε και ένας λυγμός βγήκε.

" τίποτα. Απλά.. απλά.. το έχω ανάγκη να ξεσπασω. Απλώς κράτα με και μην με αφήσεις" του είπα και με εσφιξε στην αγκαλιά του

"Ποτέ" είπε και μου άφησε ένα φιλί στην κορυφή του κεφαλιου.

Pov Μαρίας

Ο Νίκος άνοιξε την πόρτα του σπιτιού που ήρθαμε. Δεν είναι το σπίτι που ήμουν την τελευταία φορά, το συγκεκριμένο είναι έξω από την πόλη. Επίσης αυτό είναι 10 φορές μεγαλύτερο.

<<Το εξοχικό μου είναι. Εδώ κάνω τα πάρτι>> απάντησε γελώντας και κοίταξα γύρω μου μαγεμενη.

<<Πόσα λεφτά παίζει να έχουν οι δικοί σου για να έχεις τέτοιο εξοχικό;>> ρώτησα εκπληκτη και ξεροβηξε

<<Δεν είναι των γονιών μου, αλλά δικό μου. Δεν ξέρουν καν πως υπάρχει αυτό το σπίτι. Ή τουλάχιστον ότι είναι στο όνομα μου>> τον άκουσα να μουρμουραει καθώς προχώρησε προς την κουζίνα.

<<Τι?>> ρώτησα παραξενεμενη με αυτό που είπε και κούνησε αντιφατικα το κεφάλι

<<τίποτα>> απάντησε γρήγορα. Μάλλον νόμιζε ότι δεν το άκουσα.

Δεν συνεχίζω την συζήτηση για την ώρα. Φτάνουμε σε ένα δωμάτιο του κάτω ορόφου και ανοίγει την πόρτα. Παρατηρώ και βλέπω πως είναι η κουζίνα. Είναι μεγάλη και στο κέντρο έχει έναν μαρμαρινο σε μαύρες-γκρι αποχρώσεις πάγκο. Μοιάζει σαν μεγάλο τραπέζι. Η κουζίνα γενικά σαν δωμάτιο είναι πολύ μεγάλη. Και φαίνεται να πιάνει μεγάλο ο πάγκος που υπάρχει κεντρικά, με τα ψηλά σκαμπό.

<<λοιπόν εδώ θα είμαι τα φαγητά. Δηλαδή οι πίτσες. Όποιος θέλει να φάει θα έρθει εδώ. Μην αγχώνεσαι εμείς απλά θα επιβλεπουμε, όπου να ναι θα έρθουν οι κοπέλες για να φτιάξουν το χώρο. Το συνεργείο τα έχει ήδη καθαρίσει όλα οπότε είμαστε Οκευ>> μονολογισε αλλά έχω την εντύπωση πως απευθύνθηκε σε εμένα.

<<εντάξει>> απάντησα απλά.

Ακόμα σκέφτομαι το προηγούμενο που είπε. Αν δεν το ξέρουν οι γονείς του. Πως βρήκε τόσα λεφτά για να αγοράσει τέτοιο σπίτι?

<<Τι σκέφτεσαι Μαρία; >> με ρώτησε και γύρισα να τον κοιτάξω στα μάτια καθώς βγήκα από τον κόσμο των σκέψεων μου.

<<Το βράδυ. Δεν έχω μαζί μου ρούχα να αλλάξω και δεν ξέρω.. >> πήγα να πω αλλά με σταμάτησε

<<Όλα στην ώρα τους>> είπε παιχνιδιαρικα και μου έκλεισε το μάτι.

Μετά απο λίγο και αφού ήρθαν κάποιες γυναίκες στην κουζίνα, εμείς πήγαμε στο κεντρικό σαλόνι, που ήταν όσο είναι το σπίτι μου μόνο του!

Τραπέζια είχαν στηθεί σε μια άκρη το ένα δίπλα στο άλλο, κάνοντας τα να μοιάζουν με έναν ενιαίο πάγκο και πάνω του το γέμιζαν μπουκάλια με όλων των ειδών ποτά.

Δίπλα από την μεγάλη σκάλα που οδηγούσε στον πάνω όροφο, είχαν στήσει αυτό για την κονσόλα του Ντιτζέι.

<<Πως πάει παιδιά εδώ;>> ρώτησε ο Νίκος τα αγόρια που έφτιαχναν την κονσόλα και τα ποτά.

Το αγόρι στην κονσόλα δεν το αναγνωρίζω αλλά τους υπόλοιπους τους ξέρω. Ήταν ο Πάνος, ο Αλεξ, ο Μίλτος, ο Γιάννης, ο Χρήστος και ο Θανάσης. Η μισή παρέα του Νίκου δηλαδή.

<<Καλά μεγάλε>> είπε ο Θανάσης και πήγε να ανοίξει ένα από τα μπουκάλια με το ουίσκι.

<<Άσε το ουίσκι κάτω. Το θέλουμε για το βράδυ και σε θέλουμε νυμφαλιο τώρα όχι μεθυσμένο να κόβεις βόλτες σε όλο το σπίτι>> του είπε άγρια ο Νίκος και γελασα

<<Καλάααα>> παραπονεθηκε και άφησε το μπουκάλι στην θέση του <<Αλλά ρε Μαλακα με ένα μπουκάλι δεν μεθαω εγώ και το ξέρεις>> συνέχισε ο Θανάσης και ο Νίκος τον κοίταξε με ανασηκωμενο φρύδι

<<ότι πεις>> τον ειρωνευτικε ο Νίκος και έπιασε το χέρι μου μέσα στην παλάμη του

<<Εμείς πάμε πάνω να της δείξω το υπόλοιπο σπίτι. Φρονιμα εδώ. Πάνο πρόσεχε τον Θανάση>> είπε ο Νίκος και με τράβηξε στην σκάλα

<<Ναι και θα με προσέχει εμένα ο χλεχλες δηλαδή>> άκουσα τον Θανάση να μουρμουραει και ο Νίκος γέλασε. Μάλλον το άκουσε και αυτός.

Ανεβηκαμε στον πάνω όροφο και είδα έναν διάδρομο με πολλές πόρτες.

<<λοιπόν εδώ είναι τα ύπνοδωματια και 2 μπάνια>> μου είπε καθώς έδειχνε τις πόρτες. Εγώ έγνεψα θετικά.

<<Θα πάμε στον τρίτο που είναι το δωμάτιο μου>> είπε και άρχισε να με τραβάει προς το τέλος του διαδρόμου που είχε μια μικρή σκάλα.

Αφού ανέβηκαμε και εκεί. Είδα ένα μικρό διάδρομο με 3 πόρτες.

<<αριστερά είναι το γυμναστήριο και δεξιά η πρώτη πόρτα το μπάνιο και η δεύτερη το δωμάτιο μου>> είπε ο Νίκος και προχώρησε προς τα εκεί

<<έλα >> είπε ανοίγοντας την πόρτα και μπήκε μέσα.

Τον ακολούθησα και αντικρισα ένα δωμάτιο σχεδόν σαν το δικό του στο άλλο σπίτι.

Ένα δωμάτιο σε μαύρο-γκρι αποχρώσεις

<<πρέπει να λατρεύεις το μαύρο>> σχολίασα γελώντας και γέλασε και αυτός.

<<Ναι. Τι λατρεύω. Μου θυμίζει το σκοτάδι>> είπε και τον κοίταξα σκεπτικη

<<Λατρεύω την νύχτα αλλά φοβάμαι το σκοτάδι>> αποκάλυψα εγώ

<<Εγώ όχι, πηγάζει από μέσα μου >> απάντησε και χαμόγελασα αχνα.

Αυτή ήταν η σκληρή και ταυτόχρονα τόσο γλυκιά πλευρά του εαυτού του.

Την έχω ερωτευτεί και αυτή όπως και όλες τις άλλες.

Κοίταξα το δωμάτιο όταν το μάτι μου έπεσε πάνω σε ένα φόρεμα πάνω στο κρεβάτι. Και το στόμα μου άνοιξε διαπλατα

<<Τι τέλειο φόρεμααα>> εξέφρασα με ενθουσιασμο και το πλησίασα. Ο Νίκος με ακολουθησαι γελώντας

<<είναι δικό σου. Το αγόρασα για εσένα αποκλειστικά για σήμερα>> είπε και χαμόγελασα <<και για τις άλλες μέρες>> είπε και γελασα με τον τρόπο που σκέφτεται <<αν μείνει δηλαδή>> τον άκουσα να μουρμουραει και ο τρόπος που το είπε με έκανε να ανατριχιασω.

<<Ευχαριστώ πολύυυυ>> είπα σαν μικρό παιδί και έπεσα στην αγκαλιά του, χωρίς να αναφέρω το τελευταίο που άκουσα.

<<Θα σε ετοιμάσει ειδική στο μακιγιάζ και μαλλιά, το βράδυ. Θα έρθει μόνο για εσένα>> είπε και έγνεψα.

Τα κάνει όλα αυτά για εμένα; και ας είναι τα γενέθλιά του;

<<Λοιπόν είναι νωρίς ακόμα. Πάμε κάτω τώρα να δούμε πως πάνε τα παιδιά και μετά θα έρθεις να κάνεις ένα μπάνιο εντάξει;>> είπε και έγνεψα θετικά ενώ βγήκαμε από το δωμάτιο και αρχίσαμε να κατεβαίνουμε

**Το βράδυ**

Κοιτάζω, για τελευταία φορά, τον εαυτό μου στον ολοσωμο καθρέφτη που έχει στο δωμάτιο του ο Νίκος.

Αυτό το φόρεμα φτιάχτηκε για εμένα. Μου ταιριάζει απόλυτα. Τα μαλλιά μου, μου τα έφτιαξαν σε ελαφριες μπουκλες, με δύο λίγο μπροστινες τουφες πιασμενες πίσω και τιε δύο λεπτά μπροστά μπροστά να πέφτουν στο πρόσωπο μου. Ενώ το βάψιμο μου έντονο. Αποτελείται από μαύρο eyeliner, μασκαρα, σκιές 2 αποχρώσεων του κόκκινου και ένα έντονο σκούρο κόκκινο κραγιόν.

Φοράω τα μαύρα πέδιλα με τακούνι με τιε χρυσές λεπτομέρειες στα λουρακια, που μου αγόρασε ο Νίκος.

Εχω βάλει χρυσούς κρίκους, σχετικά μεγάλους ενώ αποφάσισα να βάλω μια λεπτεπιλεπτη, κοντή, χρυσή, αλυσίδα με κάποιες λεπτομέρειες, στον λαιμό μου.

Η πόρτα ανοίγει απότομα και μέσα μπαίνει ο Νίκος. Σκαλωνει όταν με βλέπει και με σκαναρει από πάνω μέχρι κάτω και πάλι πίσω. Καρφωνει το βλέμα του στο δικό μου και ξεροκαταπινει.

<<Ουαου>> αναφωνει χωρίς να πιστεύει τι βλέπει.

<<Είσαι.. >> ξεκίνησε αλλά δεν έβρισκε λέξεις <<Υπέροχη, απίστευτη, εκθαμποτικη>> είπε μαγεμενος και χαμογελασα αμηχανα

<<Ευχαριστώ>> είπα ντροπαλα και με κοίταξε έντονα.

Αυτος φορούσε ένα μαύρο παντελόνι με επίσης μαύρο πουκάμισο ανασηκωμενο στους αγκωνες του. Τόσο σέξυ. Είχε φορέσει το ασημένιο σκουλαρίκι στο αριστερό του αυτί και το μαύρο κρικακι στο δεξί του φρύδι. 

Με κοιτούσε επίμονα και εγώ αυτόν. Παρατηρώ περισσότερο τα χαρακτηριστικά του. Επίσης ξέχασα να αναφέρω ότι έχει αφήσει φρατζα και τα σπαστά μαλλιά του, πέφτουν στο κουτελο του, ανακατα και τον κάνουν τόσο σέξυ.

<<Λοιπόν. Έτοιμη; κατεβαίνουμε; έχουν έρθει ήδη όλοι και ψάχνουν τον εορταζοντα>> μου είπε γελώντας και χαμόγελασα

<<Πάμε>> είπα και μου έπιασε το χέρι ενώ κατέβηκαμε.

Μόλις φτάσαμε στην μέση της μεγάλης σκάλας, που οδηγούσε στο κεντρικό σαλόνι, σχεδόν όλα τα βλέμματα έπεσαν πάνω μας.

<<χρόνια πολλά μεγάλε>> φώναξε ο Θανάσης, που στο ένα χέρι κρατούσε το, πολυπόθητο, μπουκάλι ουίσκι, που είχε βάλει στο μάτι από όταν ήρθε. Και με το άλλο χέρι κρατούσε, από την μέση, στην αγκαλιά του την Αντρια. Την κολλητή της Νασιας. Η οποία τώρα που την ανέφερα πρέπει να είναι κάπου εδώ γύρω.

<<ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ>> φώναξαν όλοι μαζί στο δωμάτιο και ο Νίκος χαμόγελασε.

Κατέβηκαμε και τα άλλα σκαλιά και πλέον ήμασταν στην βάση της σκάλας. Όλοι είχαν λίγο απομάκρυνθει για να κάνουν χώρο.

Ο ντιτζέι άρχισε να παίζει το τραγούδι των γενεθλίων και από την κουζίνα εμφανίστηκε μια τούρτα. Ο Νίκος φάνηκε έκπληκτος. Δεν το είχε κανονίσει. Εγώ το κανονισα πριν.

<<Να ζήσεις Νίκο και χρόνια πολλά, μεγάλος να γίνεις με άσπρα μαλλιά, παντού να σκορπιζεις της νιωτης το φως και όλοι να λένε, να ένας σοφός>> ξεκίνησαν όλοι με μια φωνή και ο Νίκος έκλεισε τα μάτια του και όταν τα ξανανοιξε έσβησε τα κεριά.

' Έκανε ευχή? ' Αναρωτήθηκα.

Ένα πλήθος έπεσε σχεδόν πάνω του με αποτέλεσμα να απομάκρυνθω. Άρχισαν να με σπρώχνουν καθώς άτομα έμπαιναν μπροστά μου. Δεν έκανα καν κίνηση να τον φτάσω πάλι. Ήταν μάταιο.

Απομάκρυνθηκα εντελώς και άρχισα να ψάχνω για την Σονια. Και την βρήκα αμέσως.

<<Μαρία; >> με ρώτησε και με αγκαλιασε <<Είσαι κούκλαρα>> μου είπε και χαμόγελασα

<<Και εσύ θεαρα>> της είπα και τιναξε το μαλι σαν ντίβα

<<είμαι η άτιμη>> είπε ειρωνικά και γελάσαμε.

Ο ντιτζέι άρχισε να βάζει τραγούδια να παίζουν και αρχίσαμε να χορεύουμε ενώ πήρα ένα μπουκάλι βότκας στο χέρι μου από τα τραπέζια.

Pov Νίκου

Μόλις έσβησα τα κεριά άρχισαν να φωνάζουν όλοι και ένα πλήθος κοριτσιών αλλά και αγοριών ήρθε με πολύ γρήγορο ρυθμό προς τα πάνω μου. Άρχισαν να μου λένε χρόνια πολλά και διάφορες ευχές.

Σε κάποιο σημείο έχασα την Μαρία. Η αλήθεια είναι δεν ανησυχώ πάρα πολύ γιατί είναι και η Σονια εδώ. Αλλά επίσης εδώ είναι και κάθε αγαμητος Μαλακας. Και το φόρεμα που της διάλεξα.. Είναι απλά μπομπα.

Είναι ένα κόκκινο εφαρμοστο σε αυτή φόρεμα, 2-3 παλάμες πάνω από το γόνατο, ίσα που κρύβει τα οπίσθια της, αλλά τα αναδεικνύει ταυτόχρονα. Έχει κλειστή πλάτη αλλά ανοιχτός μπούστο, το οποίο τονίζει τέλεια το στήθος της.

Οχι. Νίκο συνελθε. Αν τα σκέφτεσαι τώρα αυτά θα έχεις θέμα. Και δεν μπορείς και να φύγεις από το ίδιο σου το πάρτι.

Ψάχνω με το βλέμα μου να βρω το δικό της. Την είδα με την Σονια και μια ανάσα που κρατούσα απελευθερωθηκε. Την είδα να κρατάει ένα μπουκάλι βότκα.

Δεν θέλω να πίνει. Την τελευταία φορά δεν είχε καλή κατάληξη. Αλλά ήμαστε σε πάρτι. Αφού κατάφερα να ξεφύγω από το πλήθος προχώρησα και πήρα ένα μπουκάλι ουίσκι στα χέρια μου και πήγα να κάνω παρέα στον Θανάση που τώρα τελείωνε το 2ο μπουκάλι. Είναι γρήγορο ποτήρι αυτός.

<<Σαρεσει το πάρτι αδερφέ; >> του κάνω και γνεφει αδιάφορα

<<καλό είναι>> απαντάει ξερά
<<ρε η Αντρια μου κολλάει πολύ>> είπε και γελασα

<<είναι πουτανα, κολλητή της Νασιας τι περιμένεις; Α και πρέπει να σε προειδοποιησω σε κάτι. Αν πας μαζί της, βάλε οτοασπιδες. Όσο καλή είναι στο στοματικο, άλλο τόσο φωνάζει σαν κομπρεσερ όταν την γαμας>> του είπα και γέλασε.

<<Εντάξει μεγάλε θα το έχω υπόψη μου >> είπε αφήνοντας το άδειο πλέον μπουκάλι στα τραπέζια και πήρε το 3ο

Αυτό το παιδί δεν πάει καλά. Το έχει κάψει με τόσο ουίσκι.

Γυρίζω να δω την Μαρία και είναι τόσο όμορφη. Το μυαλό μου αρχίζει να φτιάχνει πάλι σκηνές, τις οποίες πνιγω με το ουίσκι. Είμαι τα γενέθλιά μου. Αξίζω ένα δώρο. Αλλά όχι έτσι. Δεν μπορώ να της προσφέρω καν σχέση. Το μόνο που μπορώ είναι να την βάζω σε μπελάδες. Και μετά να τρέχω να μαζέψω τα σπασμένα, προστατευοντας την.

Την αγαπάω ρε γαμωτο.

Pov Μαρίας

Εχω σχεδόν πιει το μισό μπουκάλι της βότκας. Εγω θυμίζω. Δεν σηκώνω το ποτό. Έχει περάσει αρκετή ώρα, ας μην ξεχνάμε πίνω αργά το ποτό εγώ.

Μετα από λίγη ώρα και αφού έχω πιει όλο το μπουκάλι, βρισκόμαστε με την Σονια στο κέντρο του δωματίου και χορεύουμε όταν νιώθω ένα σώμα να κολλάει πάνω στο δικό μου. Γυρίζω για να αντικρισω τα καστανα του μάτια. Μόλις τον βλέπω γελάω και παραπαταω και πέφτω πάνω του.

<<Νικολακιιιι μουυυυυ, χρόνια σου πολλάαααα>> του λέω και γελάω.

Και όντως με χτύπησε το ποτο πολύ πιο αμέσως από ότι περίμενα.

<<Μαρία>> λέει απλά και η ανάσα του σκάει στο πρόσωπο μου.

Θα μυριζες το ουίσκι από χιλιόμετρα αν ήταν ο μόνος που είχε πιει. Αλλά όλοι εδώ επιναν αποτοτε το επιχείρημα είναι αμφισβητησιμο.

<<Ναιιι>> απαντάω και γελάω

Γιατί στις σκέψεις μου είμαι τόσο λογική αλλά όταν πάω να μιλήσω ακούγομαι σαν πενταχρονο που το έπιασε νευρικό γέλιο;

<<Έχεις πιει;>> ρώτησε και εσκυψε μπροστά στο πρόσωπο μου <<πολύ;>> συμπλήρωσε και η καυτή ανάσα του έσκασε στο πρόσωπο μου

<<Τσου>> του απανταω εγώ και το βλέμμα του αγριευει <<Δεν έχω πιει και τόσο πολύ πια>> είπα προσπαθώντας να τα μπαλωσω

<<Σε πίστεψα τώρα>> είπε και γελασα.

Απομάκρυνθηκα λίγο από κοντά του και άρχισα να χορευω πολύ προκλητικά όταν μπήκε ένα γνωστό τραγούδι.

<<Μαρία>> είπε μέσα από τα δόντια του, αλλά δεν έκανα καμία κίνηση να σταματήσω αυτό που κάνω.

Με έπιασε από την μέση και με έφερε κοντά του. Κοίταξε επίμονα τα χείλη μου και έπειτα τα μάτια μου, που περίμεναν τόση ώρα να τα κοιτάξει έτσι. Εγλυψε το κατω χείλος του και πλησίασε τα πρόσωπα μας μεταξύ τους.

<<Το θες όσο και εγω; >> με ρώτησε κρεμομενος από τα χείλη μου λες και η απάντηση μου θα ήταν το οξυγόνο ή το δηλητήριο του.

Χαμόγελασα πονηρά και πέρασα τα χέρια μου, από το γυμνασμενο στήθος του, που τα είχα τόση ώρα, πίσω από τον σβέρκο του.

<<Περισσότερο από όσο φαντάζεσαι>> του απάντησα και αυτό ήταν αρκετό για να χαμογελασει και να ενώσει τα χείλη του με τα δικά μου.

Ο κόσμος γύρω μας εξαφανίστηκε και ο κόμπος στο στομάχι εμφανίστηκε ξανα. Ήθελα να παγώσει ο χρόνος εκεί.

(..)

Έχει περάσει πολύ ώρα από εκείνο το φιλί. Που φυσικά δεν έμεινε εκεί. Απλά εκείνη την ώρα ή χορεύουμε ή φασωνομαστε. Χωρίς να μας νοιάζει ποιος είναι εδώ, ποιος μας βλέπει. Ή είμαι με την Σονια και κουτσομπολευουμε ολόκληρο το πάρτι.

Εχω ανοίξει και 2ο μπουκάλι βότκας. Κάτι μου λέει όμως, ότι δεν θα το ολοκληρώσω αυτό το μπουκάλι.

Βλέπω την Νασια να χαιδευει το στερνο του Νίκου ενώ αυτός να προσπαθεί να απομάκρυνθει, αλλά αυτή του έχει γίνει κολλητσιδα.

Σηκώθηκα όρθια και τους πλησίασα. Η Νασια δεν με έχει δει. Άνοιξα το μπουκάλι και το αδιασα πάνω στο κεφάλι της.

<<ΑΑΑΑ ΠΟΙΟΣ ΣΤΟΝ ΔΙΑΟΛΟ? >> φώναξε και γελασα.

<<Εγώ γλυκιά μου, χίλια συγνώμη>> της απάντησα ειρωνικα.

<<Να την βρασω την συγνώμη σου φυτό. Κοίτα πως με έκανες. Και τι νομίζεις πως φορας; με αυτά νομίζεις θα μας φτάσεις; συγνώμη που θα στο πω φυτό, αλλά ακόμα και έτσι στα είσαι>>  είπε γεμάτη κακιά και της έπιασα τα μαλλιά.

Την εσυρα μέχρι εξω στον κήπο. Μπρρ εδώ έχει κρύο. Σωστά Νοεμβριος μήνας και να μην. Έχει κρύο;

<<Για να εξηγουμαστε. Μην με ξαναπιασεις στο βρώμικο στόμα σου, που έχεις βάλει κάθε αντρικό μόριο εκεί μέσα γιατί δεν θα τα πάμε καλά>> της είπα απειλιτικα.

<<Και ποια νομίζεις πως είσαι να μου πεις τι θα κάνω Ε;>> με ρώτησε ειρωνικά και γελασα καθώς την πλησιασα

<<Δεν σου έχουν πει να μην προκαλείς την τύχη σου; >> της απάντησα ειρωνικά και ένα χαστούκι προσγειώθηκε στο προσωπο της. Το ευχαριστήθηκα.

<<ΤΙ ΈΚΑΝΕΣ ΕΚΕΊ ΤΣΟΥΛΑΚΙ>>φώναξε εκνευρισμενη και γελασα

<<Αν εγώ είμαι τσουλακι εσύ τι είσαι;>> ρώτησα ειρωνικά και γελασα.

Οταν το γέλιο κόπηκε μόλις μου έπιασε τα μαλλιά και τα τράβηξε

<<ΠΑΘΑΝΕΣ>> της φώναξα κει έπιασα και εγώ τα μαλλιά της.

Κατάφερα να την ρίξω κάτω και πλέον ήμουν από πάνω της έχω μου είχε αφήσει τα μαλλιά και της έριχνα μπουνιες, προσπαθώντας να πετύχω πρόσωπο. Αλλά είχε βάλει τα χέρια της μπροστά.

Σηκώθηκα όρθια και μόλις έβγαλε τα χέρια από το πρόσωπο της προσγειώθηκε εκεί η μπουνιά. Η μύτη της αυτομάτως άνοιξε. Ούψ μάλλον την έσπασα.

Πήγα να της ρίξω ακόμα μια όταν ένα χέρι με σταμάτησε

<<φτάνει>> ακούστηκε η φωνή του και γύρισα να τον κοιτάξω ενώ ο Αλεξ ήταν λίγο πιο πίσω του.

<<Τι σκεφτόσουν?>> Με ρώτησε και κατέβασα το κεφάλι. Ξεροκαταπια ενώ σήκωσα το κεφάλι πάλι για να αντικρισω τα θυμωμένα μάτια του.

<<Να υπερασπιστω τον εαυτό μου>> απάντησα τελικά και γέλασε.

<<και πριν?  Που της έριξες την βότκα? Εκεί τι σκεφτόσουν Μαρία;>> με ρώτησε και γέλασε

<<Ζήλεψα Οκευ; >> ρώτησα και το χαμόγελο του έγινε πονηρό

<<Το ξέρω Άγριογατα>> μου απάντησε σαρκαστικα. <<είσαι και ζήλιαρα και καυγατζου>> μου είπε και γελασε.

<<Αλεξ βοήθησε την Νασια σε παρακαλώ. Πήγαινε την από την πίσω πόρτα στα δωμάτια του δεύτερου ορόφου και έρχομαστε >> είπε ο Νίκος στον Αλεξ και αυτός έγνεψε πηγαίνοντας προς τα εκεί.

Αφού έφυγαν και έμεινα μόνη με τον Νίκο, αυτός με κοίταξε σοβαρά.

<<Είσαι τόσο όμορφη>> είπε και χαιδεψε το μάγουλο μου μου με τι χέρι του. <<Και όταν νευριαζεις. Διαολε είσαι ακόμα πιο όμορφη από πριν. Και πιο ελκυστική και.. >> άρχισε να λέει αλλά τον σταμάτησα πιάνοντας το πρόσωπο του και τραβοντας τον προς το μέρος μου, ενώνοντας τα χείλη μας σε ένα παθιασμενο φιλί.

Η γεύση του αλκοόλ και από τους δύο μας ήταν εμφανείς στο φιλί. Και το έκανε να φαντάζει ακόμα πιο όμορφο.

Οταν σπάσαμε το φιλί με έπιασε από το χέρι και προχωρησαμε προς την πίσω πόρτα. Ευτυχώς έχει και εκεί μια δεύτερη σκάλα και ανέβηκαμε στον δεύτερο όροφο. Προχωρήσαμε μέχρι την πόρτα που ακούγαμε την Νασια να βρίζει τον Αλεξ. Ακουγόταν σε όλο τον διάδρομο.

<<Βλακα άκουγεσαι περισσότερο και από την μουσική σκάσε λίγο>> είπε ο Νίκος την ώρα που μπουκαρε στο δωμάτιο. Και εγώ ακολούθησα από πίσω

<<ΑΥΤΟΣ Ο ΜΑΛΑΚΑΣ ΦΤΑΊΕΙ! ΠΟΝΆΩΩΩ>> γκρινιαξε και έκανε να πάει προς τον Νίκο για να τον αγκαλιάσει αλλά μόλις είδε εμένα γουρλωσε τα μάτια της

<<ΕΣΥΥΥ ΠΑΛΙΌ ΠΟΥΤΑΝΑ ΕΣΎ ΦΤΑΙΣ ΓΙΑ ΑΥΤΌ>> άρχισε να φωνάζει

<<Νασια μου. Δεν μιλάς σε καθρέφτη γλυκιά μου>> της λέω και την είδα έτοιμη να βγάλει καπνούς από τα αυτιά και γελασα

<<ΑΝΤΕ ΓΑΜΗΣΟΥ να δεις την γλύκα φυτό>> μου είπε και χαμόγελασα

<<σου δίνω την ίδια ευχή αγαπούλα μου μήπως και σου περάσουν τα πολλά νεύρα της αγαμιας. Και επίσης ναι θα πάω. Αλλά όχι με τον πρώτο τυχόντα όπως κάνεις εσύ>> της απάντησα και άρχισε να χτυπάει το πόδι της νευρικα στο πάτωμα

<<Εσύυ παλιόοο Ααα γκρρ>> είπε τελικά και γελασα.

<<Το έχασες το παιχνίδι Νασια μου. Τώρα καλή διασκέδαση>> της απάντησα και τράβηξα τον Νίκο έξω που είχε πεθάνει από τα γέλια εκεί

<<ΑΧΑΧΑΧΑΧΑ-ΣΟΒΑ... ΣΟΒΑΡΑ?? ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ ΔΕΝ ΑΝΤΈΧΩ ΆΛΛΟΟΟΟ>> άρχισε να φωνάζει γελώντας και έπεσε στο πάτωμα

<<Σηκω πάνω Χαζοχαρουμενο! >> του είπα και έκανα να τον χτυπήσω στην περιοχή του, έτσι όπως είχε ξαπλώσει στο πάτωμα αλλά μου έπιασε το πόδι.

<<Απαπααα έλεος ρε γυναίκα ούτε να γελάσουμε δεν μπορούμε πια. Μπα σε καλό σουυ>> μου λέει και τώρα άρχισα να νευριαζω εγώ.

Έφυγα από εκεί με τον αέρα της ντίβας ενώ αυτός  συνέχιζε να γελάει. Κατέβηκα κάτω και πήρα ακόμα ένα μπουκάλι βότκα και ίπια μια γερή δώση.

Τον είδα που ήρθε κοντά μου και μου πήρε το μπουκάλι

<<όχι άλλο Άγριογατα>> είπε ενώ ίπιε από το μπουκάλι μου

<<Ειιιι>> παραπονεθηκα αλλά είχε ήδη πιει το μισό με την μια.

<<Ναι Οκευ>> είπα και έφυγα για τον δεύτερο όροφο πάλι.

<<Τώρα ποια πόρτα είναι το μπάνιο είπαμε;>> αναρωτήθηκα ψιθύριστα.

Αρχισα να προχωράω αλλά μια πόρτα που ακούγονταν θόρυβος μου τράβηξε την προσοχή.

Έχε γούστο να έγινε κάτι με Νασια και Αλεξ; σκέφτηκα και άνοιξα την πόρτα. Αλλά αυτοί δεν ήταν η Νασια με τον Αλεξ.

Αλλα....

Ο Θανάσης με την Αντρια. Ούψ

Γύρισαν να με κοιτάξουν και έκανα να φύγω όταν άκουσα την εκνευριστικη της φωνή

<<Φυτό. Μιας και είσαι εδώ μήπως θες να δοκιμάσεις την παρτουζα? >> ρώτησε και γέλασε με το σπαστικό γέλιο που σπάει τζάμια. Γκρρ και αυτή την μισώ.

Pov Θανάση🔞

<<Θανασακο έλα πάμε πάνω σε από τα δωμάτια. Θα περάσουμε ωραία>> άρχισε να λέει η Άντριαν.

Και μιας και δεν είχα τι άλλο να κάνω πέταξα κάτω το 4ο μπουκάλι ουίσκι. Ούψ έσπασε. Ανέβηκαμε πάνω και η αλήθεια είναι παραπαταω λίγο αλλά το αντέχω. Καλά ισως να είμαι και λίγο λιώμα.

Ανοίγω την πόρτα και μπαίνουμε σε ένα δωμάτιο. Κλείνει την πόρτα χωρίς να την κλειδώσει και αφού με κόλλησε στον τοίχο με φιλισε κτιτηκα.

Τα βαριέμαι όλα αυτά. Δεν ήρθα εδώ για φάση αλλά για γαμησι.

Εσκυψε κάτω και μου ξεκουμπωσε το παντελόνι. Έτσι μπράβο γλύκα, τώρα πράτεις σωστά.

Αφού τελείωσα στο στόμα της και τα  καταπιε την έπιασα και την πέταξα πάνω στο κρεβάτι που ήταν εκεί. Της έσκισα γρήγορα το εσώρουχο, δεν χρειάστηκε να σηκώσω την φούστα της ήταν ήδη ζώνη. Και αφού φόρεσα το προφυλακτικο, που έβγαλα από την τσέπη του τζιν μου -πάντα προφυλακτικα δεν θέλω να κολλήσω τίποτα- μπήκα απότομα μέσα της και αυτή φώναξε από το ξαφνιασμα.

Κουνιομουν μέσα της πολύ απότομα και αυτή ουρλιαζε. Έπρεπε να είχα ακούσει τον Νίκο. Αυτή όντως κάνει σαν κομπρσερ.

<<ΑΧ ΑΧ ΑΑΑ>> έβγαλε μια τσιριδα και σταμάτησα απότομα ότι έκανα

<<Βουλωσε το γαμωτο>> της είπα και άρχισα απότομα πάλι.

Αυτή συνέχιζε στο ίδιο βιολί. Χειρότερη και από χαλασμένο κομπρεσερ κάνει.

<<ΒΟΥΛΩΣΤΟ ΓΑΜΩ ΤΟΝ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟ ΣΟΥ>> της φώναξα και της έκλεισα το στόμα με την παλάμη.

Αυτές οι κραυγές δεν αντέχονται σοβαρά. Εκεί που θα τελείωνα η πόρτα άνοιξε απότομα και σταμάτησα. Άφησα το στόμα της Αντριας και κοίταξα πίσω εντρομος.

Η Μαρία. Τι θέλει αυτή εδώ?

<<Φυτό. Μιας και είσαι εδώ μήπως θες να δοκιμάσεις την παρτουζα? >> είπε γελώντας η Αντρια και την κοίταξα δολοφονικα.

<<Ούτε που να το σκέφτεσαι πουτανα>> της είπα και την χαστούκισα

<<και άλλο>>είπε. Α καλά μαζοχα

<<Μαρία μπορείς σε παρακαλώ να φύγεις και κλείσεις την πόρτα έχουμε και δουλειές εδώ; ευχαριστώ>> τηε είπα και αυτό έκανε. Καλό Κορίτσι.

<<εσύ είσαι πολύ ηλίθια>> τηε είπα και βγήκα από μέσα της πέταξα το προφυλακτικο και ντύθηκα.

<<Δεν τελείωσα>> παραπονεθηκε

<<Δεν με νοιάζει χεράκια έχεις.>> είπα καθώς αναβα ένα τσιγάρο και σηκώθηκε όρθια

<<μα θέλω εσένα>> και μου έπιασε το μπράτσο.

<<Εγώ όχι για αυτό βουλωνε>> της είπα και και έφυγε από το δωμάτιο θυμωμένη.

Έλεος

Pov Μαρίας

<<Ούτε που να το σκέφτεσαι πουτανα>> της είπε ο Θανάσης και την χαστούκισε. Πολλάα χαστούκια πέφτουν σήμερα ρε παιδιά.

<<και άλλο>> είπε εκείνη. Ότι να ναι.

<<Μαρία μπορείς σε παρακαλώ να φύγεις και κλείσεις την πόρτα έχουμε και δουλειές εδώ; ευχαριστώ>> είπε ο Θανάσης και αυτό έκανα. Και αρκετά έκατσα δηλαδή.

Μόλις βγήκα είδα τον Νίκο να έρχεται από την σκάλα και προχώρησα όρος τον τρίτο όροφο.

<<Μαρία>> μου φώναξε και γύρισα να τον κοιτάξω.

Μύριζε αλκοόλ. Πολύ περισσότερο από πριν. Ίπιε και άλλο σίγουρα.

<<πάμε πάνω>> είπε και έπιασε το χέρι μου ενώ με τράβηξε έως τι δωμάτιο του.

Μπήκαμε μέσα και κλείδωσε την πόρτα. Με κόλλησε πάνω της και με φιλισε κτιτικα. Με φιλουσε με πάθος και ένταση. Δαγκωσε το κάτω χείλος μου πολύ δυνατά κάνοντας με να βγάλω ένα επιφωνημα έκπληξης και πόνου ταυτόχρονα.

Απομάκρυνθηκε από εμένα και γέλασε.

<<να δω πότε θα σε ρίξω στο κρεβάτι>> είπε κοιτώντας με πονηρά, φαίνεται πως είναι μεθυσμένος. Όμως θα παίξω στο παιχνίδι του. Αυτή την στιγμή είναι όρθιος μπροστά από το κρεβάτι.

<<Εγώ θα σε ρίξω τώρα>> είπα και ρίχνοντας του μια σπρωξια έπεσε στο κρεβάτι και με κοίταξε με γουρλωμενα μάτια. Εγώ γέλασα και καλά αθώα.

<<είδες? Έπεσες>> του είπα και γελασα και καλά αθώα.

Συνιλθε από το σοκ και γέλασε. Στο πρόσωπο του πήρε θέση ένα πονηρό χαμόγελο. Εγώ γέλασα και τότε ανασηκωθηκε λίγο και ένα χέρι με τράβηξε και ξαφνικά βρέθηκα ξαπλωμενη στο κρεβάτι από πάνω του. Στήριξα τα χέρια μου πάνω στο στήθος του και με κοιτούσε πονηρά ενώ εγώ δεν είχα καταλάβει ακόμα τι γινόταν.

<<και εγώ σε έριξα>>  είπε με το στραβό χαμόγελο του. Τόσο σέξυ.

Αρχισα να αναπνευω πιο βαριά και αυτός το ίδιο. Κοιταζομασταν στα μάτια αλλά κανένας δεν έκανε, ούτε έλεγε, τίποτα. Πήρα την απόφαση και ενωσα τα χείλη μας.

Πάνω στο φιλί να γύρισε ανάποδα. Εγώ από κάτω και αυτός από πάνω. Τυλιξα τα πόδια μου γύρο από την μέση του και έβαλε τα χέρια του στην μέση μου.

Το φιλί έγινε άγριο ενώ τα χέρια του έπιαναν τα ακαλειπτα σημεία μου.

Με γρήγορες κινήσεις αφαίρεσαι το φόρεμα από πάνω μου ενώ εγώ είχα μείνει με τα εσώρουχα.

Δεν ντρέπομαι. Άλλωστε με έχει ξανά δει.

<<είσαι τόσο όμορφη>> είπε καθώς με κοιτούσε λίγο πριν επιστρέψει στα χείλη μου για άλλη μια φορά.

Κατέβηκε και άρχισε να αφήνει υγρά φιλιά στον λαιμό μου. Ενώ άλλωστε ρουφουσε και δαγκωνε εκείνη την περιοχή κερδίζοντας έναν αναστεναγμο.

Επεστρεψε πάλι στα χείλη μου. Αυτό το φιλί είναι πιο μεθυστικο από οποιαδήποτε άλλο.

<<Θέλω να μπω μέσα σου>> είπε καθώς έσπασε το φιλί.

Πλησίασε το αυτί μου και άφησε μια από τις τρεμαμενες ανάσες να πέσει εκεί. Αμέσως ανατριχιασα. Φαίνεται το κατάλαβε.

<<Θέλω να σε ακούω να αναστεναζεις το όνομα μου συνεχόμενα, καθώς παραλυρεις από καυλα>> συνέχισε ψιθυριζοντας στο αυτί μου. Άφησε ακόμα μια από τις ακανονιστες ανάσες του εκεί. Προκαλώντας μου την ίδια αντίδραση.

<<Θέλω να σε κάνω να τρεμεις από ηδονή, από κάτω μου, για αρχή>> είπε και έγλυψε τον λοβο του αυτιού μου και ασυναισθητα δαγκωσα το κάτω χείλος μου, για να εμποδίσω τον αναστεναγμο, που ήταν έτοιμος να βγει.

<<Θέλω να σε κάνω να ξεχάσεις τα πάντα, τα πάντα εκτός από εμένα. Εμένα και το όνομα μου, που θα ουρλιαζεις καθώς θα μπαίνω όλο και πιο βαθιά μέσα σου>> συνέχισε ψιθυριστα και το χέρι του μετακινήθηκε προς το μπουτι μου.

Εσειρε τα χείλη του καταμηκος του λαιμου μου και άφηνε μικρά φιλάκια σε μερικά σημεία, ώσπου επέστρεψε πάλι στο αυτί μου.

<<Θέλω να σε κανω δική μου, με κάθε σημασία της λέξης>> είπε και σήκωσε το κεφάλι του από εκεί, αφού πρώτα άφησε ένα φιλί στον λαιμό μου, πίσω από το αυτι, κάνοντας με να αναστεναξω.

Έφερε το πρόσωπο του κάθετα στο δικό μου, οι αποστάσεις μικρές. Η καυτή του ανάσα έπεφτε βαριά πάνω στο πρόσωπο μου, αφού πρώτα γινόταν ένα με την δική μου γρήγορη ανάσα.

<<Σε θέλω τόσο γαμημενα πολύ ρε Μαρία>> είπε και ενωσε τα κουτελα μας ενώ τα χείλη του απειχαν ελάχιστα.

Μου άφησε ένα απαλό φιλί και ξαπλωσε πάνω μου. Με αγκαλιασε σφιχτά σαν αρκουδάκι και χαμογελασα. Έπιασα το παπλωμα με χίλια ζάρια και μας σκεπασα. Του πειραζα τα μαλλιά όσο κοιμόταν και αυτός με εσφιγγε παραπάνω.

Είναι τόσο Κιουτ όταν κοιμάται

<<Σε αγαπάω ρε Μαλακα>> του ψιθύρισα και τον είδα να χαμογελαει. Χαμογελασα σε αυτή την εικόνα

<<και εγώ σε αγαπαω Μαρία>> είπε και έβαλα το χέρι μπροστά από το στόμα μου για να το κάλυψω και να μην φωνάξω.

Ο Νίκος με αγαπάει!!

6870 λέξεις

Ναι το μεγαλύτερο κεφάλαιο από όλα είναι αυτό😀 και είναι το προ-τελευταιο. Ανεβαίνει και ο επίλογος τώρα.

Θεε μου τα ρεντ φλαγκς και στους δυο τους... Δεν το πιστευω οτι αυτή ήταν η επιτομή του ρομαντισμού για εμενα το 2018-2019... Λυπάμαι πολυ για τα πρότυπα που έχω δώσει και δίνω...

ΠΑΡΤΕ ΤΟ ΩΣ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΑΠΟΦΥΓΗΣ ΠΑΙΔΙΑ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟΞΙΚ ΣΤΟ ΜΕΓΙΣΤΟ ΤΟΥ!