**PAIGNE's POV**

Pag dating ko sa hospital ay agad kong nakita na nakasuot nang oxygen mask si Khyber kaya napaiyak kaagad ako at agad ko syang niyakap.

"Khyber" usal ko at pinilit ko syang gisingin. Napatingin naman sya sa akin at agad nyang tinanggal ang oxygen nya.

"Teacher, I missed you. I missed our little veggies too" mahinang usal nya at pinilit nyang ngumiti.

"Khyber, what happened to you! I'm sorry Khyber. I shouldn't left you alone" usal ko at napahagulgol na ako. He looks so pale at sobrang payat nya na.

"Teacher, Please dont cry. Yakapin mo ako teacher kasi nilalamig ako" sabi pa nya. At halata sa boses nya na pagod sya at nahihirapan syang huminga. Niyakap ko sya at mas napaiyak ako dahil sobrang lamig nang katawan nya.

"I'll sing a song for you teacher kasi hindi pa kita nakakantahan" bulong nya at pinigilan ko ang mapahikbi dahil pinipilit nyang maging malakas kahit hinanghina na sya.

Pinigilan ko ang mapahagulgol dahil sa bawat salita nya ay ramdam ko ang pag hihina nya. Hindi ko alam kung anong nangyari sa kanya pero alam ko na ayaw nya akong makitang malungkot. Ayaw kong mawala sya sa akin pero nakikita ko sa mga mata nya na tinitiis nya lang ang sakit na nararamdaman nya.

"Teacher, sinisipon na naman ako. Punasan mo yung sipon ko" bulong nya then suminghot singhot pa sya at napatingin ako sa mukha nya. Ang mukhang kahit kailan ay hinding hindi ko makakalimutan. Tuloy tuloy ang pag patak nang mga luha ko habang pinupunasan ko ang dugo na umaagos sa ilong nya.

"You'll be fine" bulong ko sa kanya kahit ako mismo ay nakikita ko na ang sagot sa mga tanong na hindi magawang lumabas sa bibig ko.

"Teacher, Napapayag ko ang daddy mo na mag pakasal tayo" mahinang usal nya then he lifted his hand at pinunasan nya ang mga luha ko.

"Teacher, wag ka nang iiyak ah. I don't want to see you upset. Alagaan mo ang sarili mo pati na din ang kambal na babies natin na si Carrots at si Potato. I'm so sorry teacher kung hindi na kita masasamahan kapag manganganak kana. I'm so sorry dahil hindi na kita makakasamang palakihin ang mga anak natin. Alagaan mo din ang mga pets ko teacher ah. Teacher, I made a lot of bunny heads for you kasi wala nang gagawa nang bunny heads para sayo kapag wala na ako." Bulong nya habang umiiyak at niyakap nya ako.

"I-I promise Khyber. I'll take care of my self and our baby" sagot ko at niyakap ko sya nang mahigpit habang patuloy na umiiyak.

"Teacher, Can you get the box at the side table? I'm sorry I can't get it cause I don't have enough strength left" bulong nya at napaubo na naman sya. Kinuha ko iyon at pag bukas ko ay isa iyong customized ring. May nga maliliit na gems na color orange at green na naka shape na parang carrots at nakapalibot iyon sa buong ring. It looks like a carrot ring.

"Teacher, can you help me to stand?" Sabi nya at mas napaiyak ako dahil hirap na hirap na sya. Ayaw ko sanang patayuhin sya para hindi na madagdagan ang pag hihirap nya pero ayaw ko namang tumanggi dahil mukhang pursigido syang tumayo.

Nang nakatayo na sya ay kinuha nya sa akin yung ring at unti unti syang lumuhod.

"Will you Marry me Paigne Lahore-Uriekha?" Tanong nya at bakas sa boses nya na pinipilit nyang maging masaya. Napaupo ako at agad ko syang niyakap.

"Yes, of course. I'll marry you Nielsen Khyber" sagot ko at buti nalang ay yakap ko sya kung hindi ay babagsak sya sa sahig. Ipinaliwanag na sa akin nang doctor kanina na hindi na kinaya nang katawan nya ang mga gamot na itini-take nya kaya kusa nang nag collapsed ang katawan nya at sinabihan nya na din ako na as much as possible ay sulitin ko na ang mga sandaling kasama ko pa sya.

"You can rest Khyber. You don't need to force your self more" bulong ko ang napahagulgol na naman ako. I want to be selfish at gusto kong sabihin na kailangan nyang lumaban at wag nya akong iiwan but I can't bear to see him suffering like this.

"I love you teacher, I love you Paigne. I love our child too kahit hindi ko pa sila nakikita" mahinang usal nya at niyakap ko sya nang mahigpit hanggang sa unti unti kong naramdaman ang tuluyang pag bigay nang katawan nya.

"I love you too Nielsen" bulong ko at hinalikan ko sya. It hurts. It hurts so fucking much. Nothing hurts more that to see the person you love die in your arms. This will be the last time that I could hold him in my arms. The man of my life. My certified pervert.