ᑕᗩᔕᔕIOᑭEIᗩ ᗰIᑎOᖇIᔕ

Potwory mieszkają w każdym z nas, tak samo jak piękno, które ty też masz. Więc schowaj dumę do kieszeni i zrób to, co musisz, idioto.

🌠

KEᖇEᑎOTO ᖇEᘔᑌᖇO ᗪᗩᐯEᖇᖇEᔕ

Nie mam już siły walczyć o to, co kocham, o tych, których kocham. Nie jestem wojownikiem, nie jestem księciem. Jestem nędznikiem, który dawno przegrał wszystko.

🌠

EᗪETTE ᑎEᖇEᑎEÉ

Potępienie nie jest pokutą. To cholerna ruletka.

🌠

ᒍOKEᗪE EᑭᖇYᑌᔕE

Wszyscy kiedyś umrzemy - może jedyne, co pozwala nam się zmierzyć z tym faktem, to świadomość, że tylko w ten sposób powrócimy do Gwiazd.

🌠

ᖴIITᕼIᑎOEᒪᗩ ᗩGᑌᑎᗩᕼᑌO

W ogniu cierpienia hartuje się charakter. Często też jego ciemna strona.

🌠

ᖴᖇIᗩᑎTᕼ YOᔕOTᕼO

Byłem tylko złodziejem. Cieniem uciekającym przed słońcem. To mnie gonili po całym Etrecie. A kiedy już byłem w ich sidłach, ten skurczybyk powiedział tylko słowo i odpuścili, zostawili mnie, dasz wiarę? Skubany, ma gadane, a ja dług wdzięczności.

✨☄️✨

Ҽեɾҽե

~*~
Tak, startuję z tą opowieścią po raz setny, ale tym razem (!) jestem z niej zadowolona. Karty proszę brać z przymrużeniem oka, robiłam je sama, a grafik ze mnie marny. Mam nadzieję, że tym razem dobrniemy razem do końca ( czyt. przestanę być miękką kluchą i się ogarnę)

Pierwszy rozdział szybciej, niż później, obiecuję!

Opowieść tę dedykuję mojej przyjaciółce, która musi przeżyć notorycznie wysyłane jej spojlery, fangirlingi, frustrację, załamania i fazy weny.
Oraz Druhnie ze Zlotu Trzydziestolecia, dzięki której znów uwierzyłam w swoje umiejętności. Dziękuję.