Abby/Amber POV

NANDITO NA kami sa bar. Tipsy na ako, kanina pa kasi ako inom ng inom. Gusto kung maibsan ang sakit na nararamdaman ko. Nagpakatanga ako sa lalaking ni katiting ay walang gusto sa akin.

Bakit pakiramdam ko ay mangyari na ito noon? Bakit parang pakiramdam ko ay---- ewan, di ko na maalala.

"Hinay-hinay lang, girl." pigil sa akin ni Carla.

"No, hayaan n'yo ako. Ilalabas ko lang ang mga hinanakit ko. He is a jerk. Ang gago niya at ako naman si tanga. I believe in him. Kahit di niya sabihin. I assume na our feelings are mutual. Pero," umiyak ako. "Ako ang nag mukhang tanga." umiiyak kong sambit. Inisang lagok ko ang alak.

"Enough, Abby, your getting drunk. Baka di ka na makauwi n'yan." pigil sa akin ni Chiennie.

"Hayaan nyo muna ako please. I'll stop, if I can't." Umiiyak kong sambit.

Kaya hinayaan nila ako. Iinumin ko na sana ang alak na nasa baso ko ng may pumigil dito.

"Enough of this." seryoso niyang sambit. Inagaw nito ang baso mula sa kamay ko.

Nginisihan ko ito. "Isiah. Ang boss kong paasa. Bakit ka nga pala nandito?" tumayo ako at muntik nang mabuwal, dahil sa kalasingan ko.

Isiah POV

KANINA ko pa pinagmamasdan si Amber di agad ako lumapit sa kanya. She's getting drunk now at hinahayaan lang ito nila Chiennie.

"Baka malasing yang si Amber at umuwi mag-isa."

Tumayo na ako, ininum ko muna ang laman ng baso ko, bago ako lumapit sa kanila.

"Enough of this." seryoso kong sambit dito. Inagaw ko mula sa kamay nito ang baso.

Ngumisi ito. "Isiah, ang boss kong paasa. Bakit ka nga pala nandito." Kunot-noo ko siyang tinigna. Alam kong nasaktan ko ito.

Nag singhapan ang mga kasamahan ko. "Kailan ka pa naging paasa, dude." tumatawang sambit ni Lander.

"Tumigil ka na at lasing ka na, Amber. Iuuwi na kita."

"No, I'm not drunk. Tipsy lang ako. So back off."

"Oooohhh! She's still the Amber will know. The stubborn and brat. Still feisty, the woman that Isiah likes." pang-aasar muli ni Lander.

"May side koment ka pa d'yan?" tanong ko dito. "Kung meron ilatag muna ng mapatay na kita."

Itinaas nito ang kamay. "Easy, dude. I'm just joking around."

"At hindi nakakatuwa, Lander." -Liam said.

"Halika na. Uuwi na tayo."

"Ayaw ko nga. Ayaw kung makita ang Niccolo na iyon. Di niya sinasagot lahat ng tanong ko sa kanya." galit nitong sabi.

"Then, will going home to my pad." sabi ko sabay tayo sa kanya at isinakay ko ito sa balikat ko.

"Put me down, Isiah. Put me down." sigaw nito. Pero walang nakakarinig sa sigaw nito, dahil malakas ang sound sa loob ng bar. Nang makalabas na kami sa bar at agad kung binuksan ang pintuan ng aking kotse at ipinasok ito.

"You know, what. I hate you, Isiah." bulong nito, pero nakapikit naman ito.

"You better, hate me, than you getting hurt. Mas okay na ako doon!" Tinignan ko lang ito. Isinuot ko na dito ang seatbelt at pinaandar na ang kotse.

"I hate you, Isiah! I hate you." sabi pa nito humikbi. Nalungkot ako bigla. "You will be okay, love. Magkakasama din tayo. Once this will be over. Soon!" sabi ko.

Alam kong di na niya iyon maririnig. Ilang minuto lang ang byahe namin, nakarating na kami sa building kung saan ang pad ko. Ipinarking ko ito sa basement at agad na lumabas sa kotse.

Binuksan ko ang pintuan ng frontseat at inilabas ang babaeng ito. Nakatulog na ito dahil sa kalasingan. I carry her, bridal style. Sumiksik ito sa dibdib ko. I smile. Kahit na wala itong maalala ay di pa rin nagbabago ang gesture nito. She is still my Amber. The woman that I love the most.

If what I do, is getting hurt her. Then, be it. I like to see her hurting, siya na lang ang meron ako. Ikaw nalang Amber ang meron ako. Aside from my friends and my family.

"I love you, love." sabi ko dito. Bago ko ito inilapag sa kama ko. I kissed her temple and put the comforter on her.

Tinignan ko muna ito ng isang beses. Bago ako pumasok sa banyo at naligo. This day is exhausted. Madaming nagbago. Araw-araw ay nakikita ako ni Amber na may kasamang ibang babae. I know I hurt her. Nasasaktan ko ang babaeng mahal ko. Ngumiti ako ng mapait. Why this world is against us? Why? we can't be together.

Is this the punishment of what I did? But those guys are bad, criminals, rapist. Etc. I killed them, for justice na di kailanman makukuha ng mga mahihirap. Nang mga taong walang kakayahang makuha ang hustisya. Kaya ako nalang ang gumagawa. When, mom leave us behind. I don't understand why? she need to leave. Pero pinaintindi ito ni dad sa aming tatlo. Ako at si Chiennie lang ang nakakaintindi noon. Dahil masyado pang bata si Margaux.

Tinapos ko na ang pagligo ko at ibinalot ng tuwalya ang aking ibabang bahagi. Paglabas ko ay di na ako nagulat sa aking nadatnan.

Margaux is here. She's home.

"They hurt her, right?" tanong nito sa akin. Nanatili itong nakatitig kay Amber na mahimbing na natutulog. When Margaux found out of what happen to Amber. She's angry to the point that she need to leave, to calm down. It's been 4 years since she got home.

"Nope. They just hide her. Para di natin siya makita."

"Who did this Kuya?!" tanong nito sa akin. "It is Mom, right?" Nalungkot ito bigla. Hanggang ngayon kasi ay di pa rin ito makapaniwala na magagawa ito ni mommy. Our Mom is the sweetest Mom I ever knew. Pero bigla itong nagbago. Nag iba ito. Para bang di ito ang ina namin. Hanggang sa umalis na ito at iwan kaming magkapatid. Hindi ito nag explain. Hindi ito nagpaalam. kahit isang salita ay wala kaming narinig mula dito. Pero isang araw ay bigla na lang itong bumalik na para bang walang nangyari and everything is getting in the mess.

"Yes, she plant it. From the beginning. Simula ng bumalik siya." Alam ko ang lahat. Pina imbestigahan ko ang pagbabalik ng aking ina, without knowing it. She didn't know, that I know everything. Kung magaling siyang magtago. Mas magaling akong magtago. Tumayo ito at nakakuyom ang kamao ito.

"Magbabayad siya sa ginawa kay Ate Amber. My poor Ate." May galit sa boses nito. Gaya ni Chiennie ay malapit din si Margaux kay Amber. She is her best friend. Her best companion. Magkakasundo sila sa lahat ng bagay.

"Itutuloy mo ang plano mo?" tanong nito sa akin pagkaraan.

"Yup, the engagement is on. I let Mom know that I don't know anything about her plan. So Amber will get out of her sight." Sabi ko dito.

Plano ko talaga ito simula pa lang. Alam ko ng si Mommy ang may pakana ng lahat ng ito. But I let her game on. Makikipaglaro ako dito, sa paraang alam nito. Sa pag-aakalang sa kanya ang huling baraha.

Pumayag ako sa engagement na sinasabi nito, to satisfy her. Kahit labag sa loob ko. I fuck, Samantha. Para tigilan na nito si Amber. Nagbayad pa ako ng mga babae para ipakita dito. That I didn't serious about Amber. That she is my pass time. Then, I'm win. Amber is get out of her sight. Di na si Amber ang pinagtuunan nito ng pansin. Focus na ito sa akin.

"Pa'no si Ate Amber. I know she will hurt. If she knows."

Alam ko margaux. Kaya wala akong balak na sabihin sa kanya. Hangga't kaya ko itatago ko ito sa kanya.

"I Know. But I don't want to risk her life. Kaya mas mabuti ng masaktan ko ito. Kesa makita ko itong sinasaktan nila Mommy."

Napa buntong-hininga ito. "Okay, alam mo namang nasa side mo ako palagi. Sa iyo ako kakampi." ngumiti ito.

"I know, lil sis." ngiti kong sabi dito.

"Can I sleep here?" tanong nito.

"Sure." sabi ko dito. Tumabi ito kay Amber at yumakap ng mahigpit nito sa dalaga.

Tinignan ko silang dalawa. Masaya ako dahil umuwi na ang isa kong kapatid.