Isiah POV

NASA MALALIM akong pag iisip nang pumasok si Chiennie. "Totoo ba, Isiah. Na alam na niya?" tanong sa akin ni Chiennie. May pag aalala sa boses nito.

"Oo, at di ko alam kung sino ang naglagay no'n sa schedule ko. Kaya ayon nabasa niya."

Napabuntong-hininga ito. "Dapat din namang malaman niya iyon. Mas lalo lang iyon masaktan pag di natin sinabi sa kanya."

"Alam ko, pero sana di ngayong kaaga, ngayon pa na bumalik na ang mga ala-ala niya," sabi ko dito.

Napatakip ito ng bibig. "Oh my, really, is it true Isiah? Talaga bang bumalik na ang mga ala-ala niya?" May saya at galak sa boses nito. Napangiti na lang ako. "Carla, Ruby need to know this. Those bitch, will be happy, if they know this. I can't wait, Isiah," Ngiti nitong saad.

Alam kung masaya ito, dahil nasa mukha at boses nito. Pero marami pa ring gumugulo sa aking isipan. Isa na doon ay si Amber. Pero tuloy pa rin ang plano. Kahit anong mangyari. I'll continue this, para matapos na ang lahat.

Agad din itong bumaling sa akin. "Bukas na ng gabi ang engagement party mo. T'yak na pupunta ang mga De Luca. And knowing Mom, she like fame. Gusto no'n, siya ang bida."

 "Yeah! Alam ko. You know Mom. She will do, para mag stunt." Napatingin na lang ako sa kanya.

"At malalaman at malalaman niya iyon, Isiah, isa pa Niccolo is part of the company where that Samantha belong. Kahit di mo sabihin ay malalaman niya iyon. Lalo pa ngayon na bumalik na ang mga alaala niya."

 "Alam ko iyon! Isa din iyon sa iniisip ko. Kaya nga mas mabuti ng malaman din niya ng maaga. Di na ako mahihirapan na sabihin sa kanya. And should I thank that person who put it in my schedule?"

"Nah, no need at isa pa di natin kilala kung sinong poncho pilato ang naglagay no'n. Just be careful brother. Wala tayong idiiya kung sino ang kalaban natin. Di lang iisa ang kalaban natin. Marami ang gustong pabagsakin ang Stuart or De Luca. Even Mom, we don't know her. Masyadong malinis ang trabaho nila. Masyadong polido, walang butas."

"I know. Kaya nga nag agree ako sa gusto ng mommy. Kahit na alam kung di siya ang totoong mommy talaga natin at di alam ni dad ito. 'Cause we know, that. He will furious if he know. I know he loves our mother so much. But if he found this. Baka makapatay pa ang ama natin." Bumukas ang pintuan ng aking opisina at sumugod agad sa akin si Amber. Tumayo ako at binayo niya ang dibdib ko.

"I hate you, Isiah! I hate you!" Hagulgol na saad niya. Hinuli ko ang mga kamay nito at niyakap ng mahigpit.

"I'll go, isiah." Paalam ng kapatid ko. Pagkaalis ni Chiennie ay agad kung ibinaling kay Amber ang aking atensyon.

"Amber, love. Stop it." Pigil ko sa kanya. Hinawakan ko nang mabuti ang kamay niya, pero nanatili ang pagwawala nito.

"Don't call me that. Your such as a jerk!" sigaw nito sa aking mukha. "Bakit ba minahal kita? Bakit ba nagmumukha akong tanga sa iyo!" sigaw nitong muli sa akin. Nanatili ang aking mga kamay sa palapulsohan nito. Pinipigilan ito sa pagwawala.

"No, love. Don't say that. Di ka tanga okay. Minahal mo lang ako. Ginagawa ko ito para sa atin ding dalawa. Just bare with me. I need you, for this battle. Hindi ko kayang, ako lang mag isa sa laban na ito," sabi ko sa kanya. Inilipat ko sa mukha niya ang aking dalawang kamay, iniangat ko ang mukha niya at  tinitigan ko ito. Pero tinignan niya ako na may panlilisik. 

"Na di dapat. Di dapat kita minahal, Isiah," nakatingala niyang saad. May luhang tumakas sa mga mata nito. "Pero bakit ayaw kung mapunta ka sa iba. Gusto ko, ako lang. Please, Isiah. Ako na lang ulit. Please. Ako na lang," Umiiyak nitong saad.

Niyakap ko siya ng mahigpit. Nahihirapan din ako sa sitwasyon namin ngayon. Niyakap ko siya ng mahigpit na mahigpit. And I smile. "Soon, love. Soon. Magkakasama din tayo. Pero sa ngayon. Just go with the flow," sabi ko dito. "I need you! For this battle." Nanatili kaming magkayakap.

Tumungo ito. "Ano ba talaga ang nangyayari. Isiah! Di ko maintindihan," lumuha nitong saad. Pinahid ko ang mga luha niya.

"Just bear with me, love. This is for us. Ang ginagawa ko ang lahat ng ito ay para sa atin," sabi ko sa kanya.

Kumawala ito sa akin. "Di ko maintindihan," Kunot-noong sambit nito.

"Sa ngayon lang ito." Hinawakan ko ang pisngi nito at idinikit ang noo namin."Pupunta ako bukas as Abby Cullen. Alam mo namang invited si Niccolo." Tumango-tango ako.

"I know. "

Dahil nagkokunyari na nagtatrabaho si Niccolo sa kumpanya nila Samantha. Kaya 

invited lahat ng employees.

Nanatili itong nakayakap sa akin. "Anong mga ginagawa mo? Noong nawala ako?" out of the blue niyang tanong. Napangiti ako.

"Wala naman. Busy sa business."

"Di ka nambabae? Like what you did, before." Kumunot ang noo ko.

"Nawala na sa isip ko iyon," sabi ko sa kanya. Mabuti na lang at kumalma na ito at di na nagwawala. Di ko na alam kung paano pa ito pamamaamo.

Nakaupo kami ngayon sa sofa ko. Kaya tumayo ito ay umupo sa kandungan ko. She kiss me. I response to her kisses.

"I miss you," bulong nito sa akin. "I miss your lips. Your hands that cupped my breast. Your finger to my clit. Your friend down there. I want you, Isiah! I want you now," bulong nito sa akin. Habang hinahalikan nito ang leeg ko ng pino.

Shit, bulong pa lang natuturn on na ako. "Stop, teasing me. Baka magsisisi ka," balik kong bulong.

"I know, and I know I will never regret it. Like before. Please. Isiah! Make love to me," nang aakit niyang saad.

She grinds her ass to my crotch. Kaya agad itong nabuhay. She moan. A seductive one.

 "Ahhhmmm, Isiah! Please!" She beg. She plead. Kaya tumayo ako at agad siyang binuhat. Isinandal ko siya sa pader at hinalikan ang kanyang leeg.

I switch-off the light and kiss her neck, habang akay-akay ko siya. Hinila ko ang skirt niya hanggang baywang at pinunit ang panty nito. Binuksan ko ang bottones at zipper ng slack ko. Para mabuksan ito. I position my d*ck in her hole. Habang hinalik-halikan ko ang kanyang leeg. I kiss her lips. She response. Isang ulos lang ay nakapasok na ako sa loob nito.

Bumilis ang paglalabas-masok ko sa kanya. "Ahh! I miss your pussy. Love!" pang-aakit kong bulong sa kanya.

"Aahhh. Faster, love. Faster. Harder please. Aaahhh!"

Mas binilisan ko pa ang paglabas-masok. Ang sarap sa pakiramdam ang maglalabas masok sa loob ni Amber. How I miss this. I miss this woman so much. Kaya mas sinagad at binilisan ko pa ang paglabas-masok sa lagusan nito.

 "Shit, f*ck aaahhh!"

Lumakad ako papuntang sofa. Ibinaba ko siya at pinatalikod. Isang madiin na ulos ang ginawa ko. Kaya sagad na sagad ang pagpasok ko sa kanya. Hinawakan ko ang baywang niya at umulos ako. "Tang*na. Ang sarap mo talaga Amber. Aaahhh! D-di ka nakakasawa."

Puro ungol lang naming dalawa ang narinig ko sa bawat sulok ng aking opisina. Ilang position din ang ginawa namin. Bago ako magsawa.

"Aaaahhhhh…" ungol ko ng labasan ako. Hinihingal ako dahil sa ginawa naming dalawa.

Sa lamesa, Sa visitor chair kahit saang sulok ng opisina ko ay bininyagan naming dalawa. Nakahiga kami ngayon sa sahig ng opisina ko. Walang saplot kahit na ano. Nakatitig lang kaming dalawa sa kisame. Gabi na rin pala. T'yak wala ng tao sa buong opisina ko.

"Pa'no na yan ngayon. Bukas na ang engagement party nyo. Di na tayo magkikita n'yan." Sabi nito sa akin.

"Sino ang nagsabi? Syempre. Magkikita at magkikita tayo. Doon tayo sa resthouse ko sa bacolod. Walang nakakaalam no'n do'n." Tumango-tango ito. Niyakap ko siya ng mahigpit. Nakaunan kasi ito sa dibdib ko.

"Uuwi na ako, baka hinahanap na ako," sabi nito. Hinalikan ko ang ulo nito bago ko siya pinakawalan.

Amber/ Abby POV

TINIGNAN KO ang repleksyon ko sa salamin. Napangiti ako ng wala sa aking sarili.

Ako at si Isiah dapat ang nakaengage ngayon. Bakit ba kasi maraming hadlang sa aming dalawa. Ngayon ay kailangan nitong sundin ang ina nito, para di ako ang pagbalingan. Yan ang sabi ni Kuya Andrew sa akin.

Napabuntong-hininga na.lang ako. "Handa ka na ba?" tanong sa akin ni Niccolo. Di ko namalayan na nakapasok na pala ito sa kwarto ko. Napalalim ata ang pag iisip ko.

"Oo naman. Kanina pa," nakangiti kong saad. Kailangan kung ipakita kay Niccolo na wala pa rin akong maalala. Dahil kung hindi ay baka mabulyaso ang mga plano nila.

"Okay, let's go. Baka malate na tayo," Nakangiti saad nito sa akin. Hanggang kailan ba ako makikisama sa mga taong ito.

"Di ko alam Niccolo na nagtatrabaho ka pala sa magiging fiancee ng boss ko," nakangiti kong tanong sa kanya.

"Di ka kasi nagtatanong," seryoso nitong saad. Bakit ako magtatanong kung pwede mo namang sabihin. "Akalain mo iyon ang amo ko at amo mo pala ang magkakatuluyan!" masayang sambit ni Niccolo.

Yon ang akala n'yo. It was just for a show, to satisfy those people who want us down. "Oo nga eh," nakangiti kong saad.

"Hindi ka ba nasasaktan? Iba ang ihaharap ng boss mo sa altar at hindi ikaw." Napalingon ako. Nginitian ko siya.

"May konting kirot, pero anong magagawa ko, kung ginawa lang akong panakip butas," madamdamin kong sabi dito. I should act. I need to cooperate, para magawa nila ang plano nila.

"Ganyan, dapat ay binabalewala mo na siya," sabi pa nito sabay hawak sa kamay ko. May kilabot akong nadama. Tinignan ko siya, may pagnanasa akong nakikita sa mga mata nito. "Kalimutan mo na lang ang nararamdaman mo sa kanya. Malay mo nasa tabi-tabi lang ang para sa iyo," ngiti niyang sabi sa akin.

"Baka nga." Sang-ayon ko na lang sa kanya. Para di ito makahalata.