Baby Blue

••••

Jiemie's Point of View.

"Could you please stop this? Stop calling me, pwede ba?" I shout and immediately hang up the call.

Bweset! May bago nga akong cellphone kaso ang daming unknown numbers na nagtetext sa akin. Magpalit na lang kaya ako ng sim card?

"Why the fvck are you shouting? Ang ingay-ingay mo, natutulog ako, Jiemie," reklamo n'ya, halatang bagong gising.

"Reklamador ka rin. Kung sa classroom ka kaya matulog?"

"E kung sa classroom ka kaya magsisisigaw?" sumbat niya.

Ito naman, may katawag lang ako. Bad trip na nga ako binabadtrip pa ako ni Niel. Ang daming bad trippers sa mundo, may ganun bang word?

Umalis ako at iniwan si Niel sa bench, pwesto ko yun. Araw-araw akong andun.

Sinilip ko ang classroom kaso wala pang tao. Ang aga kasi namin dumating sa school, dinamay ako ni Jehna dahil may tatapusin pa siya sa student council. Anong pake ko roon?

May tumawag na naman, si William! Ano bang problema ng pangit na to?

"O hello? Ano ba!"

📞 "Miss ko na boses mo, Jiemie."

Namiss nya boses ko? E ako? Nandidiri ako sa boses nya. "Hindi ko tinatanong, William."

📞 "Bakit ka ba kasi nakipagbreak sakin? Babe naman."

"Wag mo kong mababe-babe, tigilan mo na ko bye," sabay baba.

Ha! Nakakapagod din pala maging playgirl. Miss ko na yung pakiramdam na committed ako sa isang tao. Naramdaman ko lang kasi yun noong naging kami ni Kyn. Haay, miss ko na sya.

Ay naku kadiri, ano bang iniisip ko? Matagal na kong gising sa katotohanan. Break na kami. May call ulit.

"Ano na naman ba!"

📞 "Hi, chickababe, miss me?" Nakakarindi boses nito.

"Chickababe? Teka? Sino ka ba?"

📞 "Nakalimutan mo na ba ko? Grabe ka talaga."

"Tigilan mo na ako. Magbabagong buhay nako!" sabay end.

Bakit niyo ba ako ginagawang call center agent? Magbabagong buhay na talaga ako. Promise, magbabagong buhay na talaga ako! Napayuko ako nang sapakin ako ng katotohanan.

"Paano ko naman yun gagawin?"

Wala talaga akong kwentang tao. Huhu.

"Hoy emotera, andito na si sir Yoso!" sigaw ni Al.

"Hindi ako emotera!" pumasok na ako ng classroom.

Nakasunod lang pala si Niel, hindi man lang nagsabi. Sinimulan na ni sir magturo habang lutang na lutang pa rin ako.

-Fast Forward-

I'm starving!

"Hey, pupunta ka bang canteen ngayon, Jiemie?" tanong ni Michael.

"Hindi." Baka makita ko ulit siya.

"Parang hindi nakamove-on a," asar ng kumag.

"Ayoko nga, hindi ako gutom. Busog na busog pa ako."

"Really?!"

Tumunog bigla ang tiyan ko bago ako nakasagot. I rolled my eyes at Mike when I saw him smirked in amusement.

"Not hungry? Let's go, Jiemie," pangungulit niya.

"Ang kulit mo, Mike. Ayoko nga."

He sighed. "Suit yourself, Ms. Mendez."

Lumabas si Mike ng classroom. Kinulit niya lang ako dahil wala siyang kasama. Nawala kasi bigla sila Yoj, e. But I'm damn hungry kaso ayoko talagang mag-canteen.

God, alam kong nagkasala ako sayo pero sana magpadala ka ng anghel na may pagkaing bitbit. Kahit ano, ayoko kasing makita ang pagmumukha ni Kyn.

Lumabas muna ako upang magpahangin saka ko nakita si Kyn. Kapag minamalas ka nga naman, at kasama nya pa si Lyn. Sa gitna ng corridor pa talaga dapat mag-usap at mag-PDA? Oy, I'm not bitter. Pinanganak nakong ganito.

Dadaan lang sana ako kaso pinaringgan ako ng bruha. "Move-on move-on din pag may time. Alis nako, baby." Paghalik niya kay Kyn sa pisngi.

May problema talaga si Lyn sakin. Bweset talaga! At baby pa ang tawagan nila? Ano? Baby RED? Nanadya eh. I decided to run to the garden instead.

"Wait, Jiemie," he calls.

"What! Did I drop something?!" my eyebrow raised.

"Magcacanteen ka ba?"

"Hindi," tinalikuran ko siya at dumiretso sa garden.

Nakahinga na ako ng maluwag. Walang tao, walang exes, walang asungot, at walang bruha. Kaya lang... I'm damn alone.

'Nag-iisa nga lang pala ako.'

I put my head around my knees. Ayoko ng ganitong pakiramdam. Ito na siguro ang parusa ng Diyos sakin. Tatanggapin ko na. Sige Lord, parusahan nyo pa ako.

I heard footsteps approaching me. "S-Sabi na nga ba... nandito ka lang," hingal na hingal niyang sabi.

'Lord sabi ko anghel, ipinadala nyo naman sakin kaagad si Satanas.'

"Ginagawa mo rito? Sinusundan mo ba ako?"

Napatingin ako sa dala niyang pagkain.

"For you," saka niya yun binigay sakin.

"A-Ayoko," ayokong tanggapin. Basta lahat ng galing sayo ayoko.

"Wag kang oa. Galing ito kay Jen, pinabibigay nya sayo"

Tinanggap ko kahit hindi ako sure. If it's from Jen, I'll accept it. Tsaka Monde pa, paborito ko ito. Alam pala ni Jen ang gusto ko. Kain ako nang kain kaso nabilaukan ako. Gutom na gutom ako, e.

*cough cough*

"Tubig..."

"T-Tubig? Teka lang," nagmadali syang tumakbo.

Nagdala ng pangbilaok wala namang tubig. Teka, baka hindi na yun bumalik. Pinlano nya ito no?

*cough cough*

It took him minutes to come back saka niya binigay sakin ang coke. "Drink."

"Akin na!"

"Hindi ka pa rin nagbabago, ang takaw mo pa rin," aniya.

"Wala ka ring pinagbago, pakealamero ka pa rin."

"Psh, nagsalita ang playgirl."

"Nagsalita ang asungot."

"Hindi ako asungot but you're a playgirl."

I hate him so much! Bakit ba ayaw niyang magpatalo?

"I fucking changed nung naging tayo. E ikaw, kung makapagpalit ka ng babae, parang nagpapalit ka lang ng brief nung naghiwalay tayo," sumbat ko.

"And I'm fucking serious at that time. I did love you, Jiemie!" sumbat niya pabalik.

"What a coincidence, Kyn. So did I!" sarkastiko ko. "Bakit? Nakita mo ba akong nakipagflirt sa iba? Nawala nga ang pagka-playgirl ko dahil sayo."

"Really? E anong tawag mo dun sa sinabi ni Lyn sakin?"

"You did not even let me explain my side and only listened to that cunt's story. Napakataas ng pride mo. Mabuti nalang talaga at naghiwalay tayo ng maaga!" inis ko.

"At ako pa ngayon ang mataas ang pride? Sino ba sa atin ang hindi kayang pumunta ng canteen dahil ayaw makita ang pagmumukha ko?"

Nagsusumbatan lang kami rito sa garden. Buti at walang tao saka ba't ko ba sya pinapatulan? Binalik pa talaga namin ang nakaraan. Kasalanan nya to, e.

"I'm thankful that you brought foods for me pero wala akong gana makipagsumbatan sayo. Dyan ka na, Kyn." Tumayo ako at iniwan siya.

Babalik na ako sa classroom. Lyn told him something, ano na naman kayang paninira ang sinabi ng bruha na yun sakin? Eto naman si Kyn napakauto-uto.

Naglalakad lang ako nang may gumihit sa braso ko. "Kyn, ano b-"

"Kyn? Who's that? Lalaki mo na naman ba?" ani Arnel, one of my boyfriends.

"Arnel, hindi ba sinabi ko na sayo na tigilan mo na ako?" I pulled my arms back but he grabs it again. Mas mahigpit kumpara kanina.

"Aalis ka na? Hindi pa nga tayo nagkakausap, e."

"A-Aray. Arnel, nasasaktan nako ano ba!"

"Bakit? Ako ba, hindi mo sinaktan?" Lumapit siya sa akin at hinawakan ng mahigpit ang pisngi ko gamit ang isa niyang kamay. "Isang halik lang, Jiemie."

Gwapo sana e. Panget lang ng ugali.

"Layuan mo nga ko. Wala ako sa mood!"

"Tsk. Halik lang, e."

My arms are getting red. Ang sakit ng hawak niya. Naiiyak nako. "Ano ba, I said-" napipi ako nang mawala siya bigla sa harap ko.

I saw him lying on the floor with blood on his nose. Did I do that?

"She said no already, so get the fuck off!"

"You didn't have to do that!" inis ko siyang tinignan. "Napaka-bayolente mo talaga, Kyn."

Baka magsumbong siya sa prefect, madadamay ako, madudungisan ko pangalan ni Jehna.

"Then what do you want me to do, Jiemie?" he asked and slowly approached me. Tinitigan niya akong mabuti sa mga mata. "Tell me."

Napalunok ako dahil sa sobrang kaba. "S-Sana hindi mo siya sinuntok. Baka magsumbong siya sa prefect."

He looks at Arnel na nagpupunas sa kanyang ilong. "Don't worry. He won't tell 'cause if he will, I'll make sure he'll spend the rest of high school years in tears."

Lumapit siya rito at may sinabi. Hindi ko alam kung ano pero tumakbo si Arnel sa takot.

"What did you say to him?"

"None of your business," diretsahan niyang sagot saka niya ako hinila. "Come with me, Jiemie."

"Kyn, let me go," walang gana kong sabi. "Where are you taking me?"

Hindi siya nagsalita kaya't winaksi ko ang kanyang kamay. Inis niya akong tinignan. I haven't realized that I was crying. Kanina pa ako naiiyak kaso pinipigilan ko lang.

"Jiemie..."

"Why can't you just let me go, Kyn? Why is it so hard for me to let you go and why is it easy for you to do that?"

Natahimik siya at bumunot ng panyo. "I'm sorry."

"Sorry? Para saan? Pang-ilang sorry mo na yan? You know what, Kyn nasasaktan pa rin ako. Ang hirap pala, ang hirap mag-move on. Naiinis ako kapag kasama mo ang lintek na Lyn na yan! How I wish na ako ang nasa puder nya, na ako pa rin ang girlfriend mo," hagulhol ko.

I used my bare hands to wipe my tears, ayokong tanggapin ang panyo niya. He approached me but I quickly step back.

"Don't you see it, Kyn? Ayoko na sayo. Naaalala ko lang yung sakit na dinulot mo sakin," I gazed at him with teary eyes. "Because I still love you no matter what."

He didn't even say a word. Nakatitig lang siya sakin, walang ginagawa. Huminga ako ng malalim bago muling nagsalita.

"I'm sorry, I didn't mean it. I know you don't love me anymo-"

I was caught off guard when he pulls me closer and slams his lips on mine. Nagulat ko pero hinayaan ko lang siya na halikan ako. I pulled away when he's done, and looks at me with gentle eyes.

"Why did you do that?" mahina kong tanong.

"I don't know. I miss you."

"This is wrong, Kyn. You have a girlfriend, you shouldn't be kissing your ex."

"She's not my girlfriend, Jiemie. Ipapaliwanag ko ng maayos sa susunod, but I need to clear things between me and Lyn first," he said. "Because I still fucking love you too, Jiemie."

Jen's Point of View.

I've been waiting here for ages, ang tagal bumalik ni Tanga at kuya.

"Who are you looking for, Jen? I'm right here," aniya. I deathly side-eyed him. "Damn you're cold. But I still like you anyway."

"Shut up, Mike. Naririndi nako sayo."

I saw Renz approaching our table. He looks stupid as always. "Did you give it to Jiemie?"

"Hindi e, kasi habang papunta ako sa garden, inagaw ni Kyn yung burger saka kinain."

"What?" malamig kong sabi. So anong kinain ni Jiemie? "Ang tanga-tanga mo talaga."

"Don't worry, Jen. Kyn told he bought food for Jiemie."

If that's the case then I'm good. Jehna seems worried about her sister. Hindi kasi nagpunta rito sa canteen.

"Ate!" she calls nang makita si Jiemie at Kyn na papalapit sa table namin.

"Jiemie, sit beside me," si Jester.

I saw her wet eyes. Jiemie cried again because of my brother. Napabuntong ako at uminom ng tubig.

"Thank you sa monde, Jen," bulong niya.

"Monde? Burger pinabibigay ko sayo."

"Still... thank you," she smiled.

I looked at Kyn and saw him stealing glances at Jiemie. So it was really him. Good for them.

----