Za każdym razem kiedy to czytam, heheszkuję jak głupia i obiecuję sobie, że będę to pisać bardziej regularnie [trochę niezdrowego narcyzmu]. Muszę się bardziej postarać chyba.

20:21

plan filmowy

Żeby odciągnąć moje myśli od nieciekawych myśli o Zabójczym Głosie i moim aktualnym bezrobociu, Alex zaproponował, że weźmie mnie ze sobą do pracy. Zawsze lubiłem przychodzić na plan filmowy, a i tak nie miałem nic lepszego do roboty, bo nie zanosiło się nawet na kolejną rozmowę kwalifikacyjną, dlatego zgodziłem się bez zastanowienia.

Alex ma naprawdę świetną pracę. Zawsze kiedy tu przychodzę, jego koleżanki, wizażystki i fryzjerki, traktują mnie, jakbym był jego słodkim, młodszym braciszkiem. Pozwalają mi patrzeć, kiedy malują aktorów, a oni nie denerwują się, kiedy zadaję im głupie pytania. A przerwach pomiędzy poprawianiem makijażu układają mi włosy i udzielają porad odnośnie urody z których nigdy nie korzystam. Ale i tak jest fajnie. Czasem nawet pozwalam im się pomalować, chociaż zawsze strasznie marudzę, kiedy Alex próbuje "podkreślić moje atuty". 

Siedzę właśnie, podżeram lody podwędzone z zamrażalki ustawionej w kuchni i patrzę, jak Alex układa włosy Granta Show'a, który w rzeczywistości jest takim samym ciachem jak na ekranie, mimo pięćdziesiątki na karku. I w dodatku jest strasznie miły. Kto by się spodziewał, nie?

Alex obiecał, że kiedy skończy, pojedziemy do niego i urządzimy naradę wojenną, żeby zadecydować, co zrobić z Zabójczym Głosem. 

Chociaż już wiem, co Alex mi powie.

Ale niech mu będzie.

22:30

klub "Broken Wing"

Nie powinienem być jakoś szczególnie zaskoczony, z Alexem tak zawsze. Przynajmniej kiedy potrzebuję o czymś poważnie porozmawiać. 

Już mieliśmy się zbierać do niego, ale jedna z koleżanek-wizażystek rzuciła:

- Idziemy do klubu!

A Alex nawet nie zapytał mnie o zdanie. Dlatego uważam, że nie powinien mnie teraz szturchać, za pisanie w pamiętniku. To jego wina, że nie mam się przed kim wygadać.