Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

27 : Don't Cry

taman kawasan sekolah


"Hey babeh, kenapa jalan laju sangat ni ?" Jungkook mengejarku dari belakang. Aku berhenti lalu menoleh memandangnya.

"Macam mana tak jalan laju kalau--"

Tiba tiba, sekerumunan pelajar perempuan datang ke arah Jungkook.

"Cikgu Jungkook, saya nak selfie dengan cikgu boleh ?"

"Haaa bole bole"

SABAR NAYEON, SABAR.

Aku memegang tangan Jungkook lalu menariknya pergi. Mampos ah minah minah tu nak cakap apa pun kat aku.

"Wei kau kenapa doe ?" Tanya Jungkook yang mulai pelik dengan sikapku.

"Kenapa kau tanya ? Oh kalau macamtu kau pergi la layan minah minah gatal tu semua. Layan semua sampai tak ingat girlfriend sendiri" Aku mencebik.

"Alahaiii, aku cuma layan diorang je pun,

takkan la kau nak marah kat aku sampai gini sekali ?"

"Daripada masa kau main basketball tadi, berapa ramai minah gedik yang melesek lesek kat kau sampai aku nak cakap congrats kat kau pun tak sempat ?

Eventhough masa kita jalan berdua pun ada jugak yang sibuk nak selfie dengan kau.

Bila masa je aku dapat spent time dengan kau ? Bila weh ?"

Keluhan berat dilepaskan oleh Jungkook. Dia memandangku.

"So sekarang ni kau nak salahkan aku la atas benda yang jadi ? Diorang yang kejarkan aku pastu aku yang kena marah ? Gitu ? Ok fine, aku terima"

Jungkook mendepakan kedua dua tangannya.

"Marahlah aku lagi. Marah aku puas puas" Jungkook menunjukkan muka menyampahnya.

Kenapa dia macam ni ?

Kenapa Jungkook tiba tiba jadi dingin macam ni kat aku ?

Tidak semena mena, air mataku mengalir membasahi pipi. Ape sia baru kena perli dengan bf sendiri dah goyah, lemah gila kau.

"Sudahlah kau, Jeon Jungkook" Aku terus pergi meninggalkan Jungkook sendirian.

"Pergilah layan makwe baru kau semua tu"

[ jungkook pov ]

Dia... nangis ke ?

Kasar sangat ke menda yang aku cakap tadi ?

"Mianei, Nayeon-ah !!" Aku cuba memanggilnya tetapi dia tidak menoleh, sebaliknya terus berjalan meninggalkanku di belakang.

JUNGKOOK U'RE A LUZER BUUUUU LUZERRRR~

Aku meraup wajahku dengan kasar.

"Bodoh, kau buat dia nangis sebab kau lagi"

"Jungkook, apa yang kau dah buat..."

***

[ nayeon pov ]

Petang tu, aku pulang ke rumah menaiki kereta Taehyung. Kelihatan rumah masih gelap dan tiada orang di dalamnya.

Jungkook belum balik ke ?

"Thanks bro hantar aku sampai rumah" Aku menumbuk lengan Taehyung.

"Welcome. Jaga diri leklok, papehal call je aku k, bye" Taehyung melambai tangan lalu menutup tingkap keretanya.

Langkah diatur menuju ke pintu rumah.

***

[ jungkook pov ]

"Sejuknyaa" Aku menggosok gosok tanganku lalu meletakkan keduanya di pipi.

Jam menunjukkan pukul 4.30 petang, tapi kelibat Nayeon masih tidak kelihatan.

Aku dahlah balik naik basikal, peh shit gila kalau tetiba memalam karang ada benda lain tumpang belakang heeeeee.

"Sudahlah, better aku cari Nayeon kat dalam" Aku bangun lalu mencari Nayeon di sekitar kawasan sekolah.

Aku mana boleh balik tanpa dia, walau situasi kitorang setegang mana pun.

6.30 petang

"Mana Nayeon ni... aku dah masuk tandas perempuan pun takde jugak" Aku menutup pintu tandas perempuan.

Tiba tiba, aku ternampak seorang perempuan berbaju putih sedang berjalan di kawasan koridor bangunan tempat aku berdiri.

Tapi semacam je aku tengok minah tu. Mampos ah.

"Baik aku tanya dia kalau kalau ada nampak Nayeon" Kataku hendak pergi kearahnya.

FAIYERRRRRR ~
FAIYERRRRRR EO EO ~
TETETETTETETETETETETETETETET ~

Ok aku sengaja set ringtone aku sama dengan ringtone Nayeon act muahahhahaha

"Moshi moshi" Aku mengangkat telefon. Hahahha aku tau sebijik orang jepun so this is fab bebeh /flip bulu hidung/

"Cikgu Jungkook, ni saya, V. Sebenarnya saya lupa nak inform kat cikgu yang saya dah hantar Nayeon balik rumah"

Mataku terbuntang luas.

WOII ASAL KAU TAK BAGITAU AKU AWAL AWAL GILA TAKGUNA KAU LENGUH SYAL KAKI AKU WOI AKU CARI KAU SAMPAI DAPAT KAU TUNGGU

"Cik..gu tak marah kan ?"

"Eh tak tak. Cikgu tak marah pun"

Aku cuba tersenyum padahal pokok bunga kertas depan aku ni dah patah riuk aku kerjakan.

"Sekarang ni cikgu kat mana ?"

AKU KAT SEKOLAH LA TUNGGU NAYEON DARI TADI BODOH TAKNAK BAGITAU AWAL AWAL BUAT PENAT AKU JE SIA

"Saya kat sekolah ni ha, ada urusan pejabat SIKIT" Perkataan sikit sengaja ditekankan.

"Oh. Oklah cikgu. Sebelum tu saya nak bagitau cikgu awal awal, kalau cikgu nampak perempuan tengah merayap kat sekolah jam jam gini, cikgu jangan tegur. Pergi cepat"

Aku memandang perempuan yang sedang berjalan menghadapku itu. Dia ke ?

"Asal pulak ? Saya baru nak tegur dia"

"JANGAN ! DIA TU HANTU. DIA MEMANG HOT DALAM MENGACAU BUDAK BUDAK YANG BALIK SEKOLAH LAMBAT TAU CIKGU"

FAKGODAI LA KAU

Aku terus berlari menaiki basikalku keluar dari kawasan sekolah. Perempuan tadi tersenyum senget memandangku yang kelam kabut.

PEH MACAM DRAMA SIA

Yang penting cuma aku jela yang tau betapa lajunya aku kayuh basikal balik rumah petang tu.

***
rumah

"Hah.. hahh" Aku membuka pintu rumah dalam keadaan tercungap cungap. Nasib baik minah ni tak kunci pintu.

Kelihatan satu figura perempuan sedang berbaring di atas sofa.

SUDAHLAH AKU DAH TRAUMA TENGOK PEREMPUAN

Aku mendekati sofa tersebut. Oh Nayeon rupanya. Asal tidur kat sofa pulak dia ni ?

"Kemain lah aku tunggu kau tadi last last hantu yang aku jumpa tau" Aku tersenyum sambil menyelak rambutnya kebelakang. Pipinya diusap lembut.

"Aku... minta maaf.. sebab buat kau sedih harini.."

Mata Nayeon yang bengkak itu dipandang lama. Aku ke.. penyebab bengkak tu ?

"Please jangan nangis sebab aku lagi" Mataku kini berkaca kaca. Rasa bersalah mula menyelubungi diri sendiri.

"Aku sayangkan kau.. more than the way how I love myself.. Dont cry because of a stupid badass like me again" Air mata mengalir menuruni pipi.

x x x



Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro