Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

21 : Secret Whisper

KEDIAMAN APPA SONG
Nayeon pov :

23:06 - Malam tu, semuanya berjalan macam biasa. Seperti hari hari lain, aku dan Jungkook akan menonton televisyen di ruang tamu. Tapi Jungkook diam, tak banyak cakap. Aneh bukan ?

Reported by: Agent 001, Song Nayeon.

"Jungkook, kau nak tengok cerita apa ?" Aku pandang Jungkook yang sedari tadi termenung ke luar jendela.

Jungkook masih lagi senyap tanpa sebarang jawapan.

Haa tengok tu, kan ke pelik mamat ni ?!

"Ehemm !" Aku berdehem.
"Tak tahu pulak yang sebenarnya kimak depan aku ni pekak. Woi !"

"Eh, kau panggil aku ke ? Mian, tak dengar." Kata Jungkook dengan feeling tak bersalah. LANGSUNG.

"Kau yang ajak aku tengok tv tadi, bila aku datang, kau buat pekak pulak. Macam cakap dengan tunggul sia." Aku jeling Jungkook.

"Ya, sorrylah. Aku kan dah cakap sorry tadi, nak aku buat apa lagi ? Nak suruh aku buat banner pastu tulis besar besar perkataan MIANEI SONG NAYEON, gitu ?"

Yes, nilah Jungkook yang aku kenal.

Aku tersenyum lalu menepuk bahu Jungkook.

"Nilah Jungkook yang aku nak, suka bantah cakap aku. Dari tadi kau termenung je memanjang, sunyi tau tak ?!" Aku memeluk tubuh.

"Heheh."

Kelihatan Jungkook ketawa kecil kemudian memaparkan senyuman gigi arnabnya. Aku merenung Jungkook tidak berkelip.

COMEL BODO *terbang ke alam ghaib*

"Sorry beb, tadi aku mood down sikit. Sekarang dah ok sebab kau." Jungkook menepuk bahuku semula.

Aku rasa ni masa yang sesuai untuk tanya kat dia.

"Jungkook, aku nak tanya kau something boleh ? Tapi jangan marah aku tau."

Jungkook memandangku pelik.
"Kau nak tanya apa ?"

BGM - Butterfly Prologue Mix : BTS

"Pasal semalam, yang kau cakap kau mabuk tu.." Tunduk. Aku tak sanggup nak pandang muka Jungkook sekarang.

"And then ?"

"Kau.. betul betul mabuk ke ? Kau tak ingat apa apa langsung ?"

"Haihh.." Aku terdengar keluhan berat dilepaskan olehnya. Susah sangat ke soalan aku ni ?

Tiba tiba, Jungkook pegang bahu aku menggunakan tangannya.
"Song Nayeon, look at me."

Aku menjadi teragak agak untuk mendongak memandang Jungkook. Dahlah mamat ni tinggi.

"Song Nayeon, I said look at me ! Look into my eyes !" Tengkingan Jungkook membuatku terus memandangnya, tepat ke dalam anak matanya.

"Kenapa kau sibuk sangat nak tau pasal semalam ? Sekarang ni aku dah baik dengan kau, kau nak apa lagi ?! Listen carefully, aku gembira kita hidup macam ni, macam diri kita. As a cousin, kau dengan aku."

Cousin.. dia cakap.. cousin..

"Aku....." Aku tunduk semula. Air mataku jatuh perlahan lahan menuruni pipi.

"Aku cuma nak tanya pasal confess aku semalam.. Aku suka kau.. Tapi, kita cuma cousin, macam yang kau cakap.." Suara aku cukup perlahan dan aku tidak pasti sama ada Jungkook dengar suara aku ke ak.

"Huh.." Aku terasa bahuku dilepaskan. Tiada lagi tangan hangat yang memegang bahuku.

Dia tinggalkan aku ?

Aku menutup muka menggunakan kedua tapak tangan.
"Please eyes, stop crying for him..."

***

Jungkook pov :

Aku medukung Nayeon gaya bridestyle yang sudah tertidur itu menuju ke biliknya di tingkat dua.

"Haih la budak ni, nangis sampai tertidur. Ingat aku tak tahu apa." Aku meletakkan Nayeon di atas katil. Mukanya ditenung lama.

"Aku cuma nak tanya pasal confess aku semalam.. Aku suka kau.. Tapi, kita cuma cousin, macam yang kau cakap.."

"Aku dengar apa yang kau cakap, aku dengar..." Kataku sambil menyelak rambut Nayeon ke belakang telinga. Selimutnya dibentang.

"Actually, kau ni babun yang rare. Bila benda tu rare, takkan nak sia siakan gitu je. Aku bukannya marahkan kau pun. Walaupun aku suruh kau pergi sekolah sendiri, aku cakap aku meluat tengok kau, aku tetap ikut kau dari belakang. Aku jaga kau sampai aku sanggup tidur kat pondok guard. But ego, aku tau aku ego. Aku ego bila aku cakap aku tak makan air tangan perempuan murahan. Aku ego..."

Pipiku terasa hangat dibasahi air mata. Air mata lelaki ego, ingat senang ke nak jatuh depan depan ?

"Masa kau masakkan aku tu, sebenarnya aku tunggu kau. For the beginner, its quite good act. Aku buang nasi tu sebab nasi tu dah basi. Aku ingat nak makan dengan kau tapi kau balik lambat, jadi aku terpaksa buang fried rice kau. Pasal hadiah kau pulak, mesti kau ingat aku buang kan ?"

Aku mengeluarkan satu earphone bertemakan ironman dari dalam kocek. (Boleh throwback chap 18 kpd yang lupa)

"Ni, hadiah kau. Aku guna, yang aku buang tu kotak je. Sorry buat kau nangis tanpa sebab. Aku nampak mata kau lebam, tapi aku tak tegur. Kau dah banyak kali nangis sebab aku. Aku salah. Masa kau confess kat aku tu, aku speechless. Jangan risau sebab semua note kau, aku simpan. Dan aku harap kau pun simpan semua note aku."

Aku memegang pipi Nayeon sambil tersenyum.

"Have a sweet dream, bae. Jangan nangis sebab lelaki ego yang paling bodoh macam aku lagi." Aku keluar dari bilik Nayeon lalu menutup pintu biliknya.

Nayeon pov :

Aku membuka mata perlahan lahan setelah menyedari Jungkook sudah keluar.

"Jeon Jungkook.. thats why aku sayang kau. Aku dah dengar semuanya. Aku yang salah." Aku mengelap air mata Jungkook yang jatuh di pipiku tadi.

"Thanks for everything, kau banyak berkorban untuk aku..."

Aku maafkan kau dan aku pun minta maaf..

***

Akhirnya semua terluah juga yay. Hahah, korang, Jungkook tak jahat and aku minta maaf sebab rahsiakan perasaan Jungkook selama ni lol. Btw to Laila Nadira yang sedang membaca note ni, tolonglah munculkan diri anda XD Asyik kata aku buat Jungkook watak jahat je en, haa amek kau.

Vote [/]
Comment [/]

crunchybiskut

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro