Biz bu işi beceremezdik!

"Benden anne falan olmaz!"

Bu cümleyi birkaç kez tekrar ettim.

"Ben, bu bebek için en iyi senin anne olacağına eminim."

Kendinden emin konuşuyordu. Demek ki o bu emanet bebeğe baba olmaya şimdiden hazırdı.

"Ama neden?Beni ne kadar
tanıyorsun,normal bir kızım işte"

"Ben de bunu söylüyorum ya!Bana da normali lazım.Zaten bu aralar..."

İkimizde aynı anda mırıldandık.

"Herkes bir farklılaşma çabası içinde."

Merve bu bebeği bize emanet etti.

"Elimizde ağlayan bir bebek var ve ben ona annelik yapmalıyım."

Birazdan alacağım karar sadece iki dakikada bütün hayatımı, geri dönüşü olmayan bir yola saptıracaktı.

"Bebekler ne yer?"

Galiba yapabilirim.

Biz bu işi becerebilirdik!

°_BKT_°