Moje życie kostką cukru
Daj mi ją rozpuścić w kawie
Wyprzedałam prawie wszystko
Dziś więc serce swe wystawię

Opróżniłam w głowie kredens
Z zakurzonymi myślami
Wyrzuciłam nim by naszły
Myśli A co będzie z wami?

Nie chcę wiedzieć, chcę już zasnąć
Więc czemu popijam kawę?
Co mnie trzyma? W mojej głowie
Zatrzaśniętą mam szufladę

Ta szuflada już ostatnia
Co w niej tkwi? I co mnie męczy
I nie daje zasnąć kiedy
Życie uśmiech ma szyderczy?