Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

Chapter 15

Sabado ng umaga, dumating sya sa beach front resto na nandon ang ama-amahan, si Ram at JR.

Dei:  Good morning Dad! morning bros!

Sir Simon:  Good morning Hija!

Magkatabi sa upuan si Ram at ang Daddy nila.  Umupo si Dei sa tabi ni JR.

Dei:  Sam, coffee please!

Sir Simon:  Mukhang totoo ang mga naririnig ko ah, masaya daw ang dalaga ko? at sa tingin ko lalong gumaganda.

Dei: Thanks dad, mana lang sa kagwapuhan mo. 

Wala pa ring imik si JR at Ram. Tinignan ni Dei ang dalawa.

Dei:  Dad, maaga ka bang nanermon?

Sir Simon:  Hindi ah

Dei: eh bakit nakabusangot ang dalawang ito?  Oy, ang aga-aga ang mga mukha ninyo parang nilukot na dyaryo!

JR: Masakit ang ulo ko, may hangover ako.

Dei:  Ikaw naman Ram... oh my hindi nagwork ang plano ko?

Nalungkot ang mukha ng dalaga. Tumayo ito sa likod ni JR sinimulang masahihin ang noo ni JR.

Dei:  Sam, wag mong pakainin tong kaibigan mo. Bigyan mo ng black coffee at ice cold water at ikuha mo ng gamot sa hangover.

Sam:  Ok po Mam.

Dei:  Ano ba naman  si Krizza, surprise dinner , flowers tapos loving words hindi pa rin umubra anong klaseng puso ba meron yang asawa mo Ramon? Nakakainis! hindi tuloy ako makakapag jetski ang ganda pa naman ng araw oh.

Tinignan ni Dei ang beach tsaka nya lang napansin ang dalawang jetski na nakaparada don. Nagtatalon ito at nagpaikot ikot pa.

Dei: Yes! yes! it worked! Niyakap niya si Ram, am so happy for you.  

Ram:  Yes it worked and we had a wonderful night.  Thanks to you!

Dei: Nakascore ka bro?

Sumenyas si Ram at ipinakita ang tatlong daliri.

Dei:  Yun naman! Ramon Santillan-Perez three points! babies here they come

Natawa na si Sir Simon, JR at Ram sa reaction ni Dei. 

JR:  parang ikaw ang naka 3 points sa reaction mo ah

Dei:  syempre masaya ako kasi malapit ng magka-apo ang daddy.  Oh di ba Dad masaya ka din?

JR:  Eh hindi naman ikaw ang magkakababy

Dei:  Alam mo ikaw, kahit kelan panira ka ng mood ko eh. Oy kung ikaw badtrip wag mo kaming idamay sa pagkabadtrip mo basta kami masaya. Ang sungit daig pa ang babaing nagmemenopause!

Ang lakas ng tawa ni Sir Simon at Ram.

Dei: Ay alam ko na hindi ka nakascore kay Shaina kagabi kaya mainit ang ulo mo? Or worst matagal ka ng hindi nakakascore at baka yang sakit ng ulo mo hindi dahil sa hangover kung hindi matagal ka nang tigang!

Humagalpak sa pagtawa si Sir Simon at Ram.

JR:  Ganon ha! Teka ka nga, kapag inabutan kita tignan natin kung sino ang tigang

Dei:  Daaaaddddddyyyyyy si Richie oh

Tawa lang ng tawa si Sir Simon at si Ram habang pinanonood na naghahabulan ang dalawa.

Sir Simon:  Ano sa palagay mo Ramon? may tyansa bang magkaapo ako sa dalawang yan?

Ram:  Dad, kung kakayanin nilang aminin sa isa't isa ang nararamdaman nila, palagay ko meron.  Pero mukhang matatagalan pa.

Ilang minuto pa ng paghahabulan inabutan na ni JR si Dei at nayakap ito sa bewang at natumba sila sa buhangin, hinawakan ni JR ang magkabilang kamay ng dalaga at dinaganan ito. 

JR: Bawiin mo yung sinabi mo, kung hindi hahalikan kita!

Napatigil sa pagtawa si Dei. 

Dei: You wouldn't dare do that sa harap ni Daddy at Ram

JR: Try me...

Hindi umimik si Dei, inilapit ni JR ang mukha nya kay Dei ng dahan dahan at pumikit. Nataranta si Dei.

Dei: Hindi na... sige na binabawi ko na, joke lang yon.

Itinulak niya si JR, tumayo at bumalik na sa lamesa para kumain. Bumalik na din si JR sa lamesa at ininom ang black coffee niya.

Dei: Nakakainis, ayan puro buhangin tuloy ako.

JR: Ikaw dyan ang nagumpisa eh.

Sir Simon:  Oh tama na yan, para kayong aso't pusa eh. Teka Hija, kailan ko naman makikilala ang lalaking nagpapasaya sa dalaga ko?

Ram:  Oo nga

JR:  Kilala nyo na ho, matagal na.  Si Uno ho, ang bagong manliligaw ng dalaga nyo.

Ram:  Si Uno ang nagpadala nung bulaklak?

JR:  Oh nagulat ka din di ba. Oo kuya si Uno.

Sir Simon:  Yung anak ni Yuri Tan?

JR:  Oho dad.

Dei: Hindi naman ho nanliligaw, nagpakilala lang at iniimbitahan ho ako sa birthday party nya mamayang gabi dito ho kasi gagawin sa atin.

Ram:  Yah, its a black and white party Dad,  Krizza and I got an invitation too.

Sir Simon: Well, you kids gets your acts together.  Kilala ko ang circle of friends ng mga Tan. Walang ibang gagawin yung mga yon kung hindi usisain ang mga suot niyo. You better go get some expensive dresses.

Natahimik si Dei, nalungkot ang mukha nito at halatang nagiisip.  Nakita yun ni JR.

Dei:  Dad huwag na ho, I can just tell Uno that I can't come.

Sir Simon: Gusto mo bang malungkot si Uno sa birthday niya.  I am sure Uno is sincere of  inviting you because he likes you.  Bakit hindi ka pupunta?

Dei:  Hindi naman ho ako mahilig sa mga sosyal na parties na yan  eh.

Sir Simon:  Well, I think you should come para masanay ka because eventually I will ask you to accompany me to this kind of parties.

Maya-maya pa narinig na ni Dei na kausap ng kanyang ama-amahan ang sekretarya nito sa Manila.

Sir Simon:  Hello Joanne, yes find me a famous couturier who has RTW cocktail dresses, the likes of Libiran, Cinco and Lhuiller. My daughters need them for tonight. Yes, black ang white party ng Unico Hijo ni Yuri Tan and hair stylist and make up artist. How long can you get back to me? Ok their mobile number and email is on my phonebook, ok. 

Hindi na lang umimik si Dei, kilala niya ang ama-amahan hindi ito papayag na hindi siya pumunta.

Dei:  Dad magjetski lang ho ako.

Tumango lang ito at sinenyasan si JR na samahan ang dalaga. Sumakay si Dei sa jetski at mabilis na pinatakbo ito. Sumunod naman si JR sa kanya nang malayolayo na sila huminto si Dei at huminto si JR sa harap niya.

JR:  Ok ka lang?

Dei:  Do I look okay to you? Nakakinis kasi why do we need to dress up?

JR:  Because you are attending a party of the rich and famous, the high society. Pictures from those parties usually end up on the lifestyle pages of the broadsheet.  Isa pa, you are already a Santillan-Perez, it goes with the name you know.

Dei:  kung alam ko lang

JR:  wait, are you saying you regret being one?

Dei:  Hindi, mahal ko ang daddy if not for him I would be six feet under the ground by now at lahat gagawin ko mapasaya lang sya.

JR:  Then if you can't do this for yourself, do this for him, because people in this world expect the best from us. At ayaw lang ni Dad na may masabi yang mga matapobreng bisita ni Uno sa atin.

Dei:  Oh well, wala naman akong magagawa eh. Lika mag-race na lang tayo.

JR:  let me see a genuine smile first

Ngumiti naman si Dei sabay sabi ng "GO!"

JR:  Ang daya mo talaga!

Tawa sila ng tawa, nagpunta sila sa laot hanggang sa maliit na lang ang resort sa paningin nila. Parang may biglang takot na naramdaman si Dei.

Dei:  Balik na tayo ang layo na natin eh.

Nang nasa malapit na sila...

Dei:  Alam mo nung nandon tayo sa malayo at nakita kong maliit na lang ang resort natakot ako. I just realized hindi ko kakayaning mawala ito sa pangingin ko. I love this place so much, I love the people in here so much.

JR:  Because no matter what your last name is, that is who you are, you value things, people and places not for what its worth but for what it means to you. Lika na mainit na eh.

Binalikan na nila si Ram at Sir Simon nandon na din si Krizza. Biglang tumunog ang celphone ni Dei, sinagot niya ito. 

Dei:  Hello, yes? Hi Joanne, black and white.  Ahm 36, 28, 38, I would like something simple, but expensively elegant, princess cut or off shoulders basta yung natatakpan yung arms ko kahit papano. yah tsaka para kay Krizza, wait... sis ano vitals mo? 

Krizza:  38 29 39

Dei:  Yun oh, sexy mo sis ha.  Ay sorry Joanne,  its 38 29 39. I think she would like something sexy, eye catching and grand.

Narinig ni JR napaisip ito, "36 28 38, not bad, not bad at all.  I like your vitals better."

Nagthumbsup sign naman si Krizza, 

Dei:  Yah that's my correct email, yup sa akin mo na lang ipadala, she's here with me naman. We'll chose at least 3 or 4 that we can try on. Ok, hair and make up... ahm, sino ba available Juan Sarte and Liz Uy.

Sir Simon:  take them both.

Dei: Joane sabi ng daddy, take them both daw. Ok, wait bigay ko sa kanya phone. Dad, kausapin ka daw ni Joanne.

Sir Simon:  Yes, Joanne, yah dyan mo papuntahin sa office and let the chopper bring them all here, sabay sabay na ha. Do you think you can organize them by lunch? Ok sige but not later than 3pm masyado ng late yon. Call me kapag paalis na ang chopper at dito sila dalhin sa Resort. Ok Thank you!

Krizza:  Wow dad, in fairness all the best.

Dei: Ang bilis naman non?

Sir Simon:  Hija, Money can buy everything, except happiness. I can give you everything you need but you will have to find your happiness dahil kahit ubusin ko lahat ng yaman ko I cannot buy that for you.

JR:  you can say that again Dad!

Alam na alam ni JR yon dahil sa mahigit na dalawang taon niyang paglalakbay, kahit gano kadaming pera ang dala niya, ang dami na niyang nabili sa kung saan saan pero kahit minsan hindi nya nahanap yung saya na nararamdaman nya ngayon sa piling ng ama at kapatid lalo na kapag kasama si Dei.



































































































































































































































































































































































































































































































































































































































































































































































































































































































































































































































































































































































































































































































Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro