Ranpo: Wyobraźcie sobie, że trzymam w rękach pudełko, w którym mam rzeczy, które straciliście lata temu!
Akutagawa: Wow! Moja dziecięca niewinność! Dziękuję za odnalezienie jej!
Dazai: Mój sens życia! Nie widziałem go od lat!
Atsushi: Oh! Wiedziałem, że gdzieś zgubiłem ten potencjał!
Ranpo: Czy nie możecie być choć trochę bardziej pozytywni?