Mijałem po drodze uciekających w popłochu profesorów, których z bojowymi okrzykami i trzymanymi w dłoniach narzędziami poganiali ich właśni uczniowie. Próbowałem odszukać w tłumie Franka, jednak nigdzie nie mogłem dostrzec małej, czarnowłosej postaci.

- Frank! Frank, gdzie jesteś?!

Podbiegłem do grupy chłopców, którzy walili pięściami w drzwi stodoły.

- Co robicie?! - próbowałem przekrzyczeć ich bojowe okrzyki.

- Green zabarykadował się w środku! - ryknął ktoś z tłumu.

- Odsuńcie się! - rozkazałem. Chłopcy przestali zawzięcie walić w drewniane drzwi i odsunęli się, robiąc mi miejsce. Podszedłem do bramy i pociągnąłem za jedno skrzydło. Nic jednak to nie dało, ponieważ drzwi zostały zablokowane od środka. Nagle jednak usłyszałem huk upuszczanej na ziemię deski.

- Przygotujcie się!

Odsunąłem się od drzwi, łapiąc leżący na ziemi szpadel. Po chwili ze stodoły wyszedł Pete. Minę miał, jakby zobaczył ducha, a twarz bladą jak kartka papieru. Beznamiętnie rozejrzał się po stojących wokół niego chłopcach. Jakiś brunet wycelował w niego swoimi widłami.

- Zróbcie mu miejsce!

Posłusznie rozstąpili się, opuszczając swoje bronie. Pete powłócząc nogami ruszył przed siebie.

Jakiś chłopiec chwycił za skrzydło stodoły i otworzył je szerzej. Zaraz wszyscy zaczęli przepychać się, żeby móc zobaczyć, co stało się z Greenem, który przecież się tu schował. Poczułem, jak ktoś łapie mnie za rękę. Obróciłem się i ujrzałem tak dobrze znane mi miodowe oczy.

- Tu jesteś - złapałem mocniej jego dłoń - Bałem się, że coś ci zrobił

- Nic mi nie jest - uśmiechnął się lekko. Chłopcy odwrócili się w naszą stronę.

- Chyba musicie to zobaczyć - odezwał się jeden z nich.

Spojrzeliśmy z Frankiem po sobie i podeszliśmy bliżej. Widok, który ujrzeliśmy w środku, był dość wstrząsający. Green leżał nieruchomo na ziemi, a z jego ust wypływała krwistoczerwona ciecz. Tępym wzrokiem patrzył wprost na Iero, ciężko oddychając. Po chwili spuścił wzrok na nasze złączone dłonie.

- Niewiarygodne - wysapał, a z jego ust wylała się kolejna dawka krwi.

***

Razem z Frankiem obserwowaliśmy, jak grupa z bloku C znęcała się nad jednym z opiekunów, który stał pośrodku sypialni na taborecie. Śmiali się i okładali go patykami, co jakiś czas spluwając w jego stronę.

Nagle jakiś chłopiec zapukał w szybę.

- Dyrektor wyszedł! - usłyszeliśmy jego stłumiony przez szkło głos.

- Idziemy! - zarządziłem. Zostawili profesora i wybiegli na zewnątrz. My z Frankiem wyszliśmy na końcu.

Dość spory tłum zgromadził się pod budynkiem głównym. Kiedy nas spostrzegli, przepuścili nas na sam przód.

Dyrektor stał na szczycie schodów, a w dłoni dzierżył niewielką, skórzaną walizkę. Rozglądał się z niesmakiem po Bastøy, a raczej jej pozostałościach. Powoli zszedł na sam dół, stając naprzeciw tłumu.

- Przepuście go - rozkazał Iero. Tłum posłusznie rozstąpił się, a mężczyzna ruszył w stronę portu, nie oglądając się nawet, kiedy paru chłopców napluło na jego płaszcz.

- Żegnaj, dyrektorze! - krzyknąłem za nim, salutując. Frank zaśmiał się cichutko, wtulając się mocniej w mój bok.

***

Siedzieliśmy z Frankiem na progu pralni. Owinęliśmy się przyniesionymi z sypialni kocami i jedliśmy znalezione w spiżarni dżemy.

- Co teraz się z nami stanie? Na pewno długo nie będzie spokoju. Przyślą kogoś

- Coś się wymyśli

Nagle od strony budynków gospodarczych nadbiegł Connor wraz z dwoma innymi chłopcami.

- Chodźcie szybko - wysapał - Chcą powiesić Greena

***

Stodoła paliła się jasnym płomieniem. Z środka dobiegał krzyk przerażonego mężczyzny, którego wciągali na sznurze.

- Puście go!

Podbiegłem do grupki chłopców i wyrwałem linę z ich rąk. Green upadł na ziemię, gwałtownie łapiąc oddech. Płomienie niebezpiecznie zbliżały się w naszą stronę.

- Powiedział, żeby go zabić - Frank stanął obok mnie, nienawistnie wpatrując się w ledwo przytomnego profesora. Z sufitu spadła płonąca deska.

- Uciekajmy!

Wszyscy ewakuowali się ze stodoły. Tylko ja zostałem. Chciałem napawić się widokiem cierpiącego Greena po raz ostatni. Mężczyzna podniósł na mnie tępy wzrok.

- C19, zabijesz mnie? - wystękał, krztusząc się dymem.

***

-Frank-

- Gdzie jest Gerard? - spytałem stojącego obok mnie chłopaka, który podziwiał płonącą stodołę.

- Nie mam pojęcia - wzruszył ramionami.

- Nie wychodził chyba z nami ze stodoły

- Jak to nie wychodził?!

Rzuciłem się biegiem w stronę płonącego budynku.

- Frank, zaczekaj! Nie wchodź do środka! Poparzysz się!

Zasłoniłem rękawem twarz i zbliżyłem się do wejścia.

Wtedy go zobaczyłem.

Twarz miał całą osmoloną, ciężko kaszlał. Ciągnął za sobą prawie nieprzytomnego profesora Greena.