Kari Aia's POV

Kinaumagahan kahit na hindi pa ako ganun kagaling ay umuwi na ako. Si Harvey ay hinatid ako. Sana naman ay naintindihan nya na na kahit anong gawin nya ay si Chi ang gusto ko, si Chi ang minamahal ko.

"Anak! Waaaah! Okay ka na ba? Wala ka na bang lagnat? Pinag-alala mo si Mommy!" Niyakap ko si Mama dahil ang OA nya.

"Opo ma I just need some rest." Sabi ko at dumiretso sa kwarto. Sinalubong ako ng pamilyar na mukha ng aking kwarto.

The place made my heart calm because of the familiarity I felt. I opened the window and my eyes widen when I saw who the hell is standing infront of the balcony of our house. It's Chi.

His mysterious eyes is now open for any staring contest dahil wala syang salamin. I can sense how serious he is when he bore his eyes on me like I am some puzzle that he wants to solve. Agad kong nasara iyon dahil sa pagka-gulat na nandoon sya.

My heart is beating fast. It's palpitations are really hyper! It's like I've seen the last part of my favorite book! Waaaah ang lakas ng epekto nya sa akin.

Binaon ko ang ulo ko sa unan ko. Hindi ko maintindihan. Yung puso ko nasaktan sya nang makitang may iba nang mahal si Chi pero patuloy pa rin itong minamahal sya. I guess I'm really in love with Chi. And the best thing to get away with this thing is to confess it to him.

Pero paano? Paano kung totoo na may Girlfriend na sya? Tatanggapin ko ba? O ipapaglalaban ko tong nararamdaman ko?

At nakatulugan ko ang pag-iisip roon nagising nalang ako nang makarinig ako ng matinding ingay!

"Hay naku! Tong babaeng to talaga! Hmp. Pagkatapos ng minor heartbreak nya nakaraan kay Chi ay nagkasakit na! Hmp!" Unti unti kung iminulat ang mata ko.

"Ano ba yan Mira! Ang aga aga nag-iingay ka na!" Binato ko sya ng unan na nabato ko.

"Anong maaga? Hoy babae! Alas singko na ng hapon! Tapos maaga pa? Anong orasan ba meron ka?" Napanguso ako! Ang sweet talaga ng besfren ko imbes na magtanong kung okay lang ako eh binungangaan pa ako!

"Psh."

"Hay naku! Andito ako para ibigay sayo tong mga notes natin tsaka para sabihin na nagtanong si Chi lung nasan ka kanina sa room." Pagkasabi nya ay namilog ang mga ko! Totoo ba yun? Hinahanap ako ni Chi?

"T-talaga?" Tanong ko na nagtatanong ang mga mata kung totoo ba ito o nakikipaglokohan lang ang babaeng ito!

"Yuppy! Kikiligin na nga dapat  ako kaya lang naalala ko yung tungkol kay Jillianmalandede!" Sinamaan ko aya ng tingin. Ansama nya kay Jillian.
We didn't know what's really with Chi and Jillian.

Chi wasn't mine so I don't have the rights to be angry because of that. The only thing I can do is to endure the pain I am feeling. I know how to handle my pain. I know how, but my feelings for Chi? It's untouchable even my deepest souls cannot understand kung bakit sa tagal ng existence ko sa mundo ay sya lang ang nagustuhan ko.

"Totoo naman kasi anlandi nya! Sayo si Chi tapos lalandi sya." I sigh on what she said. Wala kaming karapatan na husgahan ang isang tao dahil lang sa nagmamahalan sila ng taong mahal ko.

"Shut it up Mira. Kumain na lang tayo." Alam kong patay gutom to. Kaya agad syang pumayag at sumama sa akin sa kusina. Agad syang kumuha ng isang basong gatas at cookies. Tss. PG talaga.

"So aamin ka sakanya?"

"Yup. And if he will reject me I will accept it clearly and fairly." Tatanggapin ko kahit ano. Pero kaya ko na talagang tanggapin kapag ang sagot nya ay hindi OO?

"Paano kung sabihin nyang....gusto ka rin nya?"

My mind and heart consider to think that 'What if?' Parehas silang natigilan. Paano kung may gusto si Chi sa akin? Pero napaka-imposible nun. Lalo na at little sister lang ang tingin nya sa akin. At si Jillian, paano kung meron nga talagang sila?

"Sigurado ka ba Kari? Aren't you afraid on his answer? You are friends with him. Mawawala rin ang pagkakaibigan nyo." Ang pag-mamahal ay sugal at kung di ka susugal hindi ka tunay na nagmamahal.

"Kung mawawala, edi mawawala. I'm not afraid of facing the consequences of my action. Tutal ako rin naman ang may gusto nun," I said and drink the glass of water. Habang si Mira ay nilantakan ang cookies na nibake ni Mama kanina bago magtrabaho.

"Kari, I just want to say. I'll support you no matter."

"Drama mo! Di ako sanay!" Sabi ko at tumawa. Sya naman ay inirapan ako.

"Duh. Concern ako sa well being mo beshy. Mamaya matulad ka sa ate ko na kada may magpa-alala sa ex nya ay iyak ng iyak." Si Ate Myca nagmahal pero nasaktan.

Pero diba ganun naman talaga pagnag-mamahal? Masasaktan ka talaga. Dahil kundi ka nasasaktan hindi ka nagmamahal.

Sasabihin ko lahat ng kailangan nyang marinig. Lahat ng kailangan kong masabi. Bago pa mahuli ang lahat. At mapunta ang nararamdaman ko sa wala.

"Babae, dito muna ako matutulog ha?" Sabi ni Mira na tinamad na namang umuwi sa kanila.

"Tss. May magagawa ba ako? Diba wala. Tsk. Imbes na bantayan mo ang ate mong broken ay nandito ka at gumagala!" Sermon ko sa kanya na ikinatawa nya.

"Magigising rin si ate maling pag-ibig nya. Hayaan mo muna syang magpakatanga. Lahat naman ata ay nagiging tanga pagdating sa taong mahal nila." Sabi nya ng may ngisi sa labi. Agad akong lumapit sa kanya.

"Sino ba ang may sakit sa atin? Ako ba? O ikaw? Mas malala ka na! Gosh!" Sabi ko at tumawa binato nya naman sa akin ang throw pillow na nahablot nya sa sofa namin.

"Minsan na nga lang magpakatalino binabara ka pa!" Natawa ako sa kanya at nagbatuhan na kami ng mga unan.

Ngayon alam ko na, alam ko na kung bakit andaming nagpapakatanga sa pagmamahal. Dahil tao tayo at ang magmahal ang ating talento.