Chisi Reyndolf's POV

After 2 years.........

"And this is the last group to perform! THE ARIZONA!" Malakas na sabi ng host at sunod-sunod na palakpakan ang sumalubong sa kanila, sa kanya.

The smile on her face never fades when she's on the stage. The sparkling of her eyes is visible and showing the emotions she feels right now.

Title: TT by Twice
(English Translation)

I’m in two minds
In an awkward situation
I just stare and say ba-ba-ba-baby
Everyday I only imagine without asking
I talk casually and say your name baby
But we don’t even know each other

Beautiful no matter what I wear
Just the two of us in the mirror having a
Fashion show show
This time for sure, I’ll be the first to talk talk
But it’s only in my head, always only in my head

She's stunning while dancing. Her passion towards dancing is too much. And I watched her growing from afar. I saw every steps she does while she's  away from me. From the little Aia I know to the lady who's dancing infront of everyone with so much confidence on her eyes.

That's her. Kari Aia Luna. She owns the stage on her way that no one could ever do like the way she is.

"President!"

I’m like TT, Just like TT
You don’t know how I feel, So mean, so mean
I’m like TT, Just like TT
Tell me that you’d be my baby

You say I’m ridiculous
That I don’t live up to my looks
Doesn’t cheer me up at all ba-ba-ba-baby
I’m going crazy in all this mess
Why do I feel hungry?
I eat all day and am still hungry

And every move she does, it makes her away from me in a million steps. Kahit na ilang beses ko pang subukan na lumapit hindi ko pa rin sya maabot dahil hanggang tingin pa rin ako sa kanya.

"President! Ano ba yan? Nandyan ka lang pala! Pinapanood mo na naman si Kari." Si Warren. He calls me President dahil ako ang Presidente ng Student Government. I know imposible yun pero nangyari ito. And I believe on God.

"You know I can't. I can't reached her. And this is the only way I can do for her." To support her in silence where she couldn't see me.

The sight of her crying in the rain while the man he deserves hugging him tight. It's still relying on my head like it just happened yesterday. It's like a memory I will never forget.

Nang natapos na sila ay agad ko syang sinundan gamit ang mga tingin. I saw her running towards him. Bagay na bagay sila walang maiipintas. Lahat ay gusto sila, lahat pinapangarap na sila na. Lahat kinikilig para sa kanila. Diba dapat masaya ako?

Dapat masaya ako na sila na? Na kasama nya na ang taong dapat na sa kanya. Na mahal nya na rin ang taong mahal sya at nararapat sa kanya. Yun yung hindi ako, oo minahal nya ako pero nararapat ba ako sa kanya?

Pagtalikod ko ay parang may mga kutsilyo ang tumarak sa puso ko. Ang sakit. Ang sakit pa rin. Hindi pa rin nasasanay ang puso ko na makita sila. Oo kasalanan ko, pero kung ako ba? Kung ako ba ang kasama nya mararating nya ba ang buhay na meron sya ngayon? Hindi dahil isa lang akong pabigat sa kanya.

"Warren, i-check mo kung ayos na ang  mga booths. Dahil maya-maya ay magbubukas na ang AUDM University Fair." Malamig na pahayag ko.

Nagmadali akong mag-lakad papunta sa office of the President. Agad akong pumasok sa CR. I saw my reflection on the mirror.

The eyes that emotionless. Wala akong makitang kahit ano. Hindi meron pala, kalungkutan. Punong puno ng kasakitan at kalungkutan.

Matatanggap na ba ako ng lipunan? The man on the mirror have fair skin. Hindi maputi hindi rin maitim. That face who was once homed of the  pores and pimples is now clear and smooth. The thin and petite body of mine before is now muscular and healthy.

But the eye glasses she gave on me still on my eyes. Hindi ko iyon tinanggal o pinalitan. Dahil kahit kailan hindi ko sya papalitan. Sa puso ko man o sa mundong aking ginagalawan.

"Chisi Reyndolf Castro. Guess what?" Sabi ni Genieve na sekretarya ng Student's Government.

Yes. I am Chisi Reyndolf Castro. And I am back for her. And I am ready to show off myself to the world. To fit on the world she lives.

"Pres, the captain of the basketball wants to see you." Sabi ni Genieve. Napakunot ang noo ko. Ano ang kailangan sa akin ng lalaking iyon?

Masyado ba syang natakot na marinig nya na bumalik na ako? O baka naman he's here to repeat the mistake I've made last time.

"Totoo pala? Nandito ka na." Paglalabas ko ay bumungad sa akin ang mga mata nyang naghahamon.

"Oo, kita mo naman diba?" Sabi ko at umupo sa swivel chair na nakalaan para sa akin.

"Tsk. Lakas din ng loob mo no. H'wag na h'wag kang magkakamaling lumapit sa kanya. Dahil palapit ka palang baka masapak na kita." Inis na pahayag nya.

"Why? Are you threaten? Mr. De Vera." Formality is flowing on my voice while saying that and causing him to get pissed off.

Kung mahal na nila ni Aia ang isa't isa bakit pa sya natatakot? Na para bang aagawin ko si Aia.

Aamba sya na susuntok sa akin pero dunating si Aris. Ang peace officer ng Student Government.

"Uh-uh don't try Mr. Captain Ball. Baka gusto mong ako ang magkulong sayo." Sabi nito na may ngisi sa mukha. Aristotle David Demokrasya one of my allies in this world.

"Natatakot ka ba? Ha Chi? Kaya yang chaperon mo ang pinasangga mo?!" Galit na may kayabangan na sabi nya.

Tinaasan ko aya ng kilay hinubad ko ang salamin ko at tinignan sya ng diretso sa mga mata. Kitang kita ko ang pangamba at pagkabahala sa kanyang mga mata.

"Ako ba ang natatakot sa atin Mr. De Vera?" Ngisi kong tanong sa kanya. Bakit ako matatakot?

Namula ang kanyang mukha tanda na may namumuong galit at inis sa kanyang dibdib na lalong nagpalaki sa ngisi ko.

"Kumalma ka Mr. De Vera. Nagpakita palang ako, wala pa akong ginagawa." Bigla syang kumawala kay Aris at nag-walk out.

Huminga ako ng malalim. Magugulo ko ang buhay nya. Magugulo ko ito at dun sigurado ako.

"Nice! Pres!" Sabi ni Aris at umambang makikipag high five pero tinignan ko sya ng masama.

Umalis syang nagkakamot ang batok.

"AND THE WINNER FOR THE DANCE CONTEST GROUP EDITION IS! IS THE ARIZONAAAA! CONGRATS ARIZONA."

The thought of her smiling in happiness is ruined on my mind because of my presence. And I'm afraid I'll cause her so much pain on her again.