Jin

– Tak, zaraz będę.

– O co chodzi? – spytałaś swojego chłopaka, gdy się rozłączył mając na twarzy nie tęgą minę.

– Dzwonił Jimin i mówił, że jedna z fanek na twiterze wstawiła nagranie z nami i rozpętała się burza.

– Aishh, a widzisz, mówiłam ci żebyśmy tamtędy nie wracali – westchnęłaś, nie wiedząc co o tym wszystkim myśleć.

– Chyba czas powiadomić wszystkich o naszym związku, [Imię]. Zgadzasz się? – zapytał, chcąc wiedzieć, czy jesteś gotowa na tak poważny krok.

– Wiesz, że przez to nie dadzą wam spokoju? – zapytałaś.

– Nie chce cię ukrywać, jesteś moim pączkiem – powiedział poważnym tonem, sprawiając, że twoje serce o mało się nie zatrzymało z nadmiaru emocji jak i śmiechu, który wypełnił całe pomieszczenie.

Suga

Wchodząc do salonu, zdziwiłaś się widząc w nim Yoongiego. Bardzo rzadko się zdarzało, że przychodził do ciebie wtedy, gdy nie było cię w domu.

Jeszcze dziwniejsze było to, że chodził podenerwowany. Co chwilę poprawiał włosy, mruczał coś pod nosem i rozglądał się po pomieszczeniu.

– Coś się stało? – spytałaś, na co narzeczony drgnął.

Spojrzał na ciebie i westchnął ciężko, sięgając po gazetę leżącą na stoliku. Szybkim krokiem podszedł do ciebie i wręczył ci prasę, czekając na twoją reakcję.

Z każdym przeczytanym słowem robiło ci się coraz bardziej słabo.

– Przecież to... – przerwałaś, spoglądając na niego niedowierzająco.

– Nie martw się. – Przytulił cię do siebie dość mocno. – Będziemy musieli uważać. Teraz reporterzy czekają, aż to wszystko okaże się prawdą.

– Co na to wytwórnia? – mruknęłaś, wzdychając głęboko. 

– CEO wkurzył się jak nigdy – odpowiedział. – Opowiedziałem mu o wszystkim i zgodził się nam pomóc. Ma wydać oświadczenie, że nasz związek to fikcja i oficjalnie Suga z BTS jest wolny – prychnął pod nosem. – Musimy tylko poczekać aż to się wszystko uspokoi.

Rap Monster

– Nawet tutaj nie odpuszczą takiej sensacji – burknęłaś, krzywiąc się na prowadzącego wiadomości, który akurat wspominał o tym, że lider BTS był widziany z dziewczyną na festiwalu.

Robią z tego zbyt wielkie halo, pomyślałaś.

– Pogadają jeszcze z półtora tygodnia i im przejdzie – powiedział Namjoon, wpatrując się beznamiętnie w telewizor.

Na nim odbiło się to najbardziej, ale jakoś dawał sobie radę. Najważniejsze było to, że miał oparcie w tobie i chłopakach.

– To będzie najgorsze półtora tygodnia w naszym życiu. – Zmarszczyłaś nos, wyobrażając sobie następne wywiady, gdzie Kim będzie musiał wypierać się związku dla dobra zespołu. Bolało cię to mocno, ale nic ci poza bezczynnym siedzeniem nie zostało. – Co na to wytwórnia?

– Nic, o wszystkim wiedzieli – odrzekł, ziewając krótko. – Menadżer mnie przyłapał, jak raz wymknąłem się z dormu.

– I nic mi nie powiedziałeś?

– Od razu byś się martwiła, dlatego wolałem tego uniknąć.

Wypuściłaś powietrze ze świstem i zagryzłaś policzek od środka.

– Nie martw się tak o mnie. – Położył swoją głowę na twoim ramieniu. – To nasz nie pierwszy i nie ostatni skandal. Przyzwyczaiłem się.

J-Hope

Miał zadzwonić do ciebie półgodziny temu, a jak dotąd nie dostałaś żadnego odzewu. Nawet zwykłego, ,,odezwę się później''.

Nadal się złości, że mu nie powiedziałam o wypadku?, przeszło ci przez myśl, gdy jadłaś gotowy ramen.

Słysząc dzwonek do drzwi, szybko wciągnęłaś gorący makaron przez co pisnęłaś głośno. Zacisnęłaś powieki i przyłożyłaś dłoń do ust, powoli przeżuwając. Zerknęłaś przez wizjer i widząc znajomą sylwetkę, wpuściłaś gościa do środka.

– Co ci się stało? – spytał Hoseok, widząc jak nadal zasłaniasz usta.

Pomachałaś wolną dłonią chcąc go uspokoić. Weszliście do salonu, a Jung zdjął z twarzy maskę i okulary.

– Makaron, gorący – powiedziałaś powoli, wskazując głową na kubek. – Zerwałeś się z treningu? Nie będziesz mieć kłopotów?

– Odrobię na następnym – odpowiedział, szukając czegoś po kieszeniach. Gdy znalazł telefon, zaczął coś szybko wpisywać i po chwili pokazał ci huczące od plotek tabloidy.

Zakrztusiłaś się widząc ogromny czerwony nagłówek.

Wskazałaś palcem od siebie na Hoseoka, kończąc na telefonie. Przechyliłaś głowę na bok.

– Dlaczego nie mogę mieć chwili spokoju? – burknęłaś, siadając na krześle. – Do tego wszyscy chcą mojej odpowiedzi.

– Odpowiedzi? – spytał głupio.

– Moja dawna znajoma, tabloidy, twoje wyznanie – ciągnęłaś dalej. – Chciałam to zrobić w jakiejś spokojniejszej atmosferze, a nie w takim kotle – wyszeptałaś na końcu. – Yah! Dlaczego wszystko się wali? I nie patrz tak na mnie! Tak, domyśliłam się po ostatnim i też cię lubię! – Nie kontrolowałaś słów.

Spojrzałaś na Hoseoka i dopiero teraz sobie zdałaś sprawę z wypowiedzianych zdań. Na twarzy poczułaś rumieńce, a Jung uśmiechnął się szeroko. Pierwszy raz widziałaś go takiego.

– Już i tak tego nie cofnę – szepnęłaś, chowając głowę w rękach. – Nie tak miało być! – Pociągnęłaś za spięte w kucyka włosy.

– [Imię], spójrz na mnie. Proszę!

– Nie chcę.

– [Imię].

– Nie i słyszę twoje kroki, zostań tam gdzie jesteś.

Zignorował rozkaz i powoli odciągnął twoje palce od kosmyków. Ukucnął i złapał twoją twarz w dłonie, powoli podniósł ją na wysokość swojej.

Już miał coś powiedzieć, ale rozdzwoniła się twoja komórka.

I całą atmosferę szlag trafił, przeszło przez myśl chłopakowi.

Podbiegłaś do urządzenia i odebrałaś połączenie. Odwróciłaś się w stronę idola i patrzyłaś wprost w jego oczy. Dopiero teraz zauważyłaś te wszystkie emocje.

– Później zadzwonię do szefa, dobrze? Tak, do usłyszenia. – Wcisnęłaś czerwoną słuchawkę. Wzięłaś głęboki oddech chcąc uspokoić kotłujące się emocje. – I co teraz?

– Jak się do mnie przytulisz, to coś z tym zrobię. – Rozłożył ramiona, a ty z lekkim uśmiechem w nie wpadłaś. Czując dość silny uścisk, bardziej się wyszczerzyłaś. – Czyli teraz...?

– Nie pytaj jak wiesz – odpowiedziałaś, przymykając oczy. – Teraz musisz wszystkim nakłamać, że nic nas nie łączy.

Jimin

– Aish! Mam dość, zrób coś z tym, Jimin – powiedziałaś, nie mogąc wytrzymać nieustannego siedzenia w domu jak w klatce już od tygodnia.

– Cały czas próbują zatuszować sprawę, ale i tak dopóki nie skończy się cały szum, nie powinnaś nigdzie wychodzić.

– Omo, nie mogłeś sobie tego darować wtedy? Musiałeś mu skłamać? – spytałaś wkurzona na chłopaka.

– Nie moja wina, że się do ciebie przystawiał. Musiałem mu oznajmić, że już jesteś zajęta – prychnął.

– Jimin, nie jestem zajęta – powiedziałaś twardo. – A tym bardziej nie musiałeś tego tak głośno obnosić, że usłyszało to przynajmniej osiem osób.

– Nie denerwuj mnie słonko i tak dostałem już za całą tą akcje.

– I dobrze, może następnym razem pomyślisz zanim coś takiego odpalisz – westchnęłaś. – A na razie lecisz mi po jedzenie – uśmiechnęłaś się wrednie. – Zaraz przygotuję ci długą-długą listę.

V

– Ej Tae, czemu tam był taki tłum? – spytałaś chłopaka oszołomiona ilością osób przy twoim bloku.

– W Internecie są nasze zdjęcia jak cię odprowadzałem do domu.

– Omo. – Zakryłaś usta rękami zszokowana. – Ale-e ja-ak? – zająknęłaś się.

–  Musieliśmy nie zauważyć fotografa – powiedział poważnym głosem, kompletnie nie w swoim stylu.

– Przepraszam, to moja wina – zawyłaś, wiedząc, że to przysporzy chłopakowi dużo problemów. – Może powinniśmy..

– [Imię], nie zaczynaj gadać głupot. Rano pojadę się spotkać z resztą i wtedy zdecydujemy jak to dalej poprowadzić.

– Ale i tak..

– No już, uśmiechnij się – rzekł, tuląc cię do siebie i głaszcząc wolnymi ruchami twoje włosy w geście uspokojenia. – Moja księżniczka – szepnął.

Jungkook

– I co teraz? – spytałaś, odwracając wzrok od zdjęcia, na którym byłaś ty i Jeongguk. Na szczęście twojej twarzy nie było widać, co było jedynym plusem w całej tej dramie. – Fanki się wściekły, te komentarze są dobijające.

Położyłaś się na łóżku i zakryłaś oczy ramieniem. Nie miałaś sił na nic. Po tym, jak jeden z fotoreporterów pstryknął wam zdjęcie, od tamtej pory w Korei powstała burza. Jungkook nie miał życia prywatnego, cały czas prawie siedział w wytwórni. Dlatego cudem było, że akurat znalazł czas na odwiedziny.

Chłopak przez dłuższą chwilę wpatrywał się w ekran laptopa, powoli łącząc wątki. W pewnej chwili zaklął pod nosem i przytulił się do ciebie.

– Damy radę – wyszeptał. – Wszystko się ułoży, musi – pocieszał, jednak doskonale zdawałaś sobie sprawę, że piekło dopiero nastąpi.

_____________

Następna Reakcja 27.05

Trochę słaby temat, ale nie mamy pomysłów na bardziej ambitniejsze rzeczy. Nauka za mocno daje nam w kość. Pocieszamy się tym, że jeszcze 3,5 tygodnia i koniec...

~Soo-Min i Shina