Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

Chapter 46

Aabay na ba ata ako ng kasal. Gosh!

"Oh my gee! Why is this happening?!"

"Pota! Why is that? Kinikilig ako!"

"Maid of honor ako, Trisha!"

"Forever na talaga 'to!"

"Hyung, lalaki ka na! Nakakaiyak. Shit!"

"Porneber exist!"

"Tangna, pandak! Libog mo."

"Kami ng bahala sa pag-aasikaso ng kasal!"

Maingay na asar nila kay Trisha ay Suga.

Si Suga ay nakangiti lang habang nakatingin doon sa mga exaggerated naming kaibigan habang si Trisha nakatungo. Pulang-pula na ang mukha.

Hindi ko alam kung kinikilig ba siya o nahihiya.

"Kingina! Walang porneb— este forever!" tumatawamg sigaw ko bago lumabas ng studio.

Nakakarindi ka—

"Don't look at me like that." cold na sabi niya sa akin.

Damn. Shit. Fck.

Bigla naman siyang ngumisi sa naging reaction ko sa ginawa niya.

"One curse, one kiss." nakangising sabi niya sa akin.

"Fck yo—" tinakpan ko ng kamay ko 'yung bibig ko.

Ayokong pati third kiss ko makuha niya pa.

"Gusto mo pa?" nakangisi niyang tanong.

"Shut up!" sigaw ko sa kanya.

"Zeyon." seryosong tawag niya bigla sa pangalan ko.

"Ano?!"

"May sasabihin ako sa'yo diba? Pero please huwag kang magagalit. Hayaan mo muna akong mag-explain." seryosong sabi niya sa akin.

Bakit bigla siyang sumeryoso? Ano bang gusto niyang sabihin?

"Ano ba 'yun?" tanong ko sa kanya.

"Zeyon Chan. My first bestfriend. My childhood bestfriend. My first love..." seryosong sabi niya habang seryosong nakatingin sa mata ko.

"J-JK?"

"Zeyon, sorry. Sorry kung hindi ko agad sinabi say—" hindi ko na siya pinatapos sa sasabihin niya at sinampal siya.

"Damn it! Ikaw? Ikaw si JK? Imposible! Hindi siya katulad mo. Oo nagbago ka na pero hindi magagawa sa sa akin ni JK 'yung mga 'yon. Hindi!" sigaw ko sa kanya habang umaatras palayo sa kanya.

Nag-unahan na sa pagpatak 'yung mga luha ko. I feel betrayed.

I feel betrayed with my own bestfriend.

'Yung taong matagal ko ng hinihintay ay nakita ko na pala tapos hindi manlang niya sinabi sa akin.

Nagmumukha na pala akong tanga sa kakahintay sa kanya!

"Zeyon, please. Let me explain." nakiki-usap na sabi nito sa akin. Kita sa mga mata niya ang sakit ngunit wala akong pakialam. Nasasaktan din ako.

"I hate you, Jungkook! I hate you, JK! Ang tagal kong naghihintay sa'yo tapos ikaw lang pala 'yun. Bakit hindi mo sinabi? Bakit?!" sigaw ko sa kanya.

"I hate you, Jungko—"

Hindi ko na naituloy 'yung dapat kong sasabihin ng bigla niya akong hinila at naramdaman ko na lang na nakalapat na 'yung labi niya sa labi ko.

"Don't hate me please... Hindi ko kakayanin. I'm sorry for everything, Zeyon."

**

Third Person's POV

Habang nagkakagulo sa loob ng studio ay hindi na namalayan ng iba na lumabas si Ella.

"Uy, Ellay!"

Hindi alintana ni Ella ang narinig niyang tumawag tumawag sa pangalang Ellay dahil hindi naman siya 'yon.

"Ricaella!" tawag ulit ng boses ng lalaki.

Tuluyan ng nilingon ni Ella ang tumawag sa kanya at nakitang si Taehyung ito.

"Taehyung, bakit?" tanong ni Ella sa kanya.

"Ahm... Wala lang." naiilang na sabi ng binata sa kanya.

"Bakit ka lumabas?" tanong sa kanya ni Ella ng makalapit ito sa kanya.

"Eh ikaw bakit ka lumabas?" balik tanong ni Taehyung sa kanya.

"Wala lang."

"Wala lang din."

"Ang weird mo!" natatawang sabi ni Ella.

"Hindi mo na ba ako natatandaan?" seryosong tanong ni Taehyung kay Ella.

"Anong natatandaan?" takang tanong sa kanya ni Ella. Wala namang matandaan ang dalaga na pinagsamahan nilang dalawa noon.

"Ikaw si Yicaeya Mayie Shoi diba?" nakangiting sabi ni Taehyung kay Ella.

"Taetae supot?"

**

Ricaella's POV

"Ikaw si Yicaeya Mayie Shoi diba?"

Pusang gala na kapatid ni Dora! Paano niya nakilala 'yung batang elyen na 'yon?

Siya ba si Taetae na supot?

"Taetae Supot?"

"Pffft! Hindi mo pa ba nakakalimutan 'yun?" natatawang tanong sa akin ni Taehyung.

Oh my gee! Ang gwapo talaga ng asawa ko. Siya ba talaga 'yung batang umiiyak dahil daw supot siya?

"Mama, pupunta yang (lang) po akong pweygwound! (playground)" sabi ko kay mama.

"Sige. Mag-iingat ka."

"Opo!"

Habang nagyayakad ako papuntang pweygwound may nakita akong batang umiiyak.

"Oy, bata! Bakit ka umiiyak?" tanong ko doon sa batang umiiyak na nakaupo sa duyan.

"Kasi s-sabi no'ng mga kalaro ko supot daw ako..." umiiyak na paliwanag nito sa akin. 

Ano raw? Supot siya. Aw so sad...

"Bakit iyang (ilang) taon ka na ba?"

"12 years old." sumisinghot-singhot pang sabi nito.

"Medyo bata ka pa naman eh. Wag mo siyang (silang) intindihin." nakangiti kong sabi sa kanya.

"Ikaw ilang taon ka na?"

"8 payang. (palang) Ako nga paya (pala) si Yicaeya Mayie Shoi! (Ricaella Marie Choi) at ikaw?" nakangiting sabi ko sa kanya.

"Ako si Taehy—"

"Tae? Taetae Supot na yang (lang) ang tawag ko sa'yo."

"Hindi ako supot!" sigaw niya sa akin sabay pout.

Mukha namang pato. Haist...

"Supot ka pa yin. (rin)" asar ko sa kanya sabay belat.

"Hmp! Pag nagkita tayo ulit hindi na ko supot tandaan mo 'yan."

"Oo naman! Magkikita pa tayo uyet! (ulit)"

"Ikaw talaga si Taetae Supot?" hindi makapaniwalang tanong ko.

"Oo nga. Pero pwede 'wag mo akong tawaging Taetae Supot? Hindi na ako supot 'no!" pagdepensa niya sa sarili niya.

"Oh em gee! Ikaw talaga 'yun? Paano mo naman ako naalala?"

"Dahil dito..." sabi niya sabay hila sa kanang braso ko. "Dahil d'yan sa balat mo." dagdag pa niya.

"As in? Ikaw talaga si Taetae Su—"

"Hindi na nga ako supot. Ipakita ko pa sa'yo eh?" nakangising sabi niya sa akin.

"Ay grabe! Joke lang. Pero ikaw talaga 'yun? Nakakatuwa naman." nakangiting sabi ko sa kanya.

"Ako rin eh natutuwang makita ka ulit."

Bakit ba ang gwapo nito? Jusko! Ito na ba talaga 'yung batang supot noon?

Shit! Lumalapit siya sa akin! Hahalikan ba niya ko? I'm not prepared!

"Namiss kita, Ella..." sabi niya habang nakayakap sakin.

Ay! Akala ko pa naman hahalikan ako pero oh my god!

Niyakap ako ni Taehyung!

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro