ZALEWSKI i KOMISARZ siedzą w cywilnym samochodzie. ZALEWSKI siedzi na miejscu kierowcy.

ZALEWSKI

Sprawdziłem tego ucznia – Łukasza Piotrkowskiego. Matka ma niewielką piekarnię. Ojciec odszedł jak chłopak był mały. Raczej im się nie przelewa.

KOMISARZ

To by wyjaśniało, dlaczego potrzebował pieniędzy z tego stypendium.

ZALEWSKI

Dodatkowo sprawdziłem, że gdyby osoba, która otrzymała stypendium, zrezygnowała z niego, to otrzymałaby je następna osoba z listy, którą jest... oczywiście Łukasz, który zapisał się na nią po terminie.

KOMISARZ

To by mógł być motyw.

Do samochodu puka PAULA. Otwiera drzwi i siada na tylne siedzenie.

KOMISARZ

Witamy ponownie. Mam do ciebie pytanie? Czy Łukasz Piotrkowski byłby w stanie kogoś zabić?

PAULA

Podejrzewacie go? Według mnie, jest trochę dziwny.

KOMISARZ

Dlaczego?

PAULA

Unika zapraszania do domu innych, ponieważ pracę grupową chciał wykonać samodzielnie.

ZALEWSKI

U niego w domu się nie przelewa... może dlatego...

KOMISARZ

Wstydzi się.

PAULA

No dobrze... to by wyjaśniało ten projekt, ale on coś ukrywa. Widzicie panowie, próbowałam sobie przypomnieć jak najwięcej szczegółów z wczorajszego dnia.

KOMISARZ

I co?

PAULA

Łukasz był zmęczony. Cały czas ziewał na lekcji. Jakby nie spał w nocy.

ZALEWSKI

Morderstwa dokonano w nocy.

PAULA

On groził jej śmiercią. Zdaję sobie sprawę, że to mogą być puste pogróżki, ale warto by było go sprawdzić.

KOMISARZ

Zalewski, jedź na miejsce zbrodni.

(Samochód rusza)

Trzeba by było sprawdzić co robił tej nocy. Masz jakiś pomysł? (odwraca się w stronę PAULI)

PAULA

Coś wymyślę...

ZALEWSKI

Jego matka ma piekarnię, jakbyś mogła to zaglądaj tam czasami. Będziesz wzbudzać mniej sensacji niż policjant.

PAULA

Tak jest, panie Zalewski.

KOMISARZ

Powiedz mi... kim właściwie są twoi rodzice?

PAULA

(po chwili namysłu)

Są zapracowanymi ludźmi.

KOMISARZ

Nie zamierzasz powiedzieć?

PAULA

Nie.