Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

quatorze.

quatorze.

luke miraba hacia un punto fijo en las baldosas del baño y michael tardó muy poco para darse cuenta de que éste estaba llorando.

"no, no," miró su ropa seca. "joder. luke, no llores." 

le partía el corazón verlo llorar, lo odiaba; así que no le importó mojarse y se metió junto a él en la ducha.

"¿qué pasó con liz, lukey?" pasó uno de sus brazos sobre los hombros del chico, atrayéndolo hacia él.

"s-se fue. m-me dejó con e-el puto de mi pap-pá." el rubio no dudó en apoyar su cabeza en el hombro de su amigo. "y y-yo la extraño más que a nada. si ella est-uviera aquí nada de esto pas-aría."continuó llorando fuertemente. "antes de irse m-me dijo que no lo hacía por mi, p-pero yo sé que fue así, pero si-siempre se gritaban cosas sobre m-mi, y-yo los escuchaba."

michael sólo lo abrazó más fuerte, y aunque no quería aprovecharse de la borrachera de luke para sacarle algunas cosillas, sabía que él estando sobrio no se las iba a decir.

"¿cómo te hiciste todos estos moretones, cariño?" hasta él mismo se sorprendió por la manera en la que había llamado al oji-azul, pero al fin y al cabo, él no iba a recordar nada -o al menos eso esperaba-.

luke lo miró con sus ojos ya tornándose rojizos y como si quisieran salirse de su cuenca, luego negó con la cabeza.

"no le digas nada de ésto a papá, no le digas nada de ésto a mi papá."

re broken home todo esto we.

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro