Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

Chapter 33

CHAPTER 33

Hindi na lang ako nagsalita at hinila s'ya para umalis sa lugar na iyon.

Huminto muna kami sa gitna ng kalsada. Wala pa ring nagdadaanang sasakyan kaya ayos lang na tumayo sa gitna ng daanan.

Naalala ko noon na lasing s'ya at ako mismo ang sumundo sa kan'ya. Parang bumalik lang kami sa umpisa pero ang pinagkaiba, may ilan na nagbago sa 'ming dalawa.

Nakayakap pa rin s'ya sa 'kin, parang sinisinghot pa ang aking amoy. Natawa na lang ako ng mahina at mas niyakap s'ya ng mahigpit. Miss na miss ko na talaga s'ya, ilang araw n'ya akong tiniis.

“Umuwi na tayo?” mahinahon kong sambit at sinilip ang kan'yang mukhang nakasubsob sa 'king dibdib.

Inangat n'ya ang kan'yang mukha sa 'kin at ngitian na naman ako na lasing. Napailing na lang ako at binuhat s'ya na parang bagong kasal at nagsimula nang maglakad.

Hindi naman malayo ang bahay namin kaya kaagad kaming nakarating sa bahay. Walang nakakita sa 'min, busy sila sa kaka-sayaw sa bakuran kasi.

Pumasok ako ng bahay at gano'n na lang ang gulat ko nang makitang nag-iinoman ang ilang barkada ni Eco. Lahat ng lalaki ay napatingin sa 'min, lalong-lalo na sa hawak-hawak ko.

Sumipol si Eco. “Anong meron? Nagkabalikan ba kayo?” tanong n'ya, may mapaglarong ngisi pa sa labi.

Naghiyawan naman ang ilang lalaki kaya naman halos isubsob ko ang aking mukha sa leeg ni Kestrel sa kahihiyan. Hindi pa rin ako sanay sa ganitong atensiyon kaya naman kaagad akong pumasok sa kwarto ko.

Sinara ko ang pinto gamit ang aking paa. Nilapag ko s'ya sa malambot na kama.

Napabuga ako ng marahas na hininga habang problemado s'yang tinignan. Patutulugin ko ba ulit s'ya rito? Wala naman sigurong problema. At saka hindi naman daw s'ya kasal di'ba?

Inalis ko ang suot n'yang takong. Ngayon ko lang ulit napagmasdan ang kan'yang kasuotan.

Naka-ripped jeans s'ya at spaghetti strap dahilan para makita ang kan'yang hubog ng katawan. Napalunok tuloy ako habang dahan-dahan inaalis ang kan'yang takong sa paa na kasing puti ng snow.

Namamawis ang noo ko habang nakatingin sa kan'yang katawan. Umiwas na lang ako, baka ano pa ang gawin ko sa kan'ya. Alam ko sa aking sarili na umuusbong ang aking pagnanasa sa kan'ya lalo pa't matagal na kaming 'di nagkita.

Miss ko na ang kan'yang katawan. Isang beses lang ang may nangyari sa 'min, iniisip ko pa tuloy na may mangyayari ulit sa 'min. Napailing na lang ako sa naisip. Ang bastos ko rin siguro.

Tumayo ako ng maayos at akmang lalabas ng kwarto nang biglang may humawak sa 'king kamay. Bumaba ang aking tingin kay Kestrel na namumungay na matang nakatingin sa 'kin habang pinipigilan akong umalis.

Yumukod ako sa kan'yang harapan at mahigpit na hawak ang kan'yang kamay. “May masakit ba sa 'yo? Kukuha lang sana ako ng maligamgam na tubig.” Hinaplos-haplos ko ang kan'yang noo na ikinapikit n'ya.

Agad naman s'yang dumilat at tinignan ako ng diretso sa mata. “D-Dito ka lang. Ayaw kong umalis ka na naman.”

Ngumiti ako sa kan'ya at tumango. “Sige, mamaya na lang kukuha ako ng bimpo.” Humiga ako sa kan'yang tabi at niyakap ang kan'yang beywang. “Matulog ka muna, maaga ka 'pang gigising bukas.”

Hindi naman siguro s'ya hinahanap sa kanilang bahay? Nalaman kong umuuwi s'ya sa isang bahay na tanging s'ya lang ang nakatira. Huling kita ko sa kan'ya no'n ay kasama ang kan'yang unang asawa.

Bigla naman kumislot ang dibdib. Ayos lang naman siguro kung pangalawa ako, ang importante ako 'yong huli n'yang makakasama sa pagtanda.

Yumakap s'ya pabalik sa 'kin at ramdam kong inaamoy-amoy n'ya aking damit na manipis.

Biglang nanigas ang aking katawan na pati ang kan'yang kamay ay kung saan-saan na gumagala sa 'king katawan. Napalunok ako ng sariling laway, namumungay ang matang tumingin sa kan'ya.

“Kestrel.” Pipigilan ko sana s'ya pero parang ungol ang lumabas sa 'king bibig.

Napahigpit ang paghawak ko sa kan'yang beywang nang unti-unti n'yang hinalik-halikan ang aking panga.

Pilit kong pinipigilan kung ano man ang kan'yang balak kahit mismo sarili ko nagugustuhan ang kan'yang haplos. Na-miss ko talaga s'ya.

“Kestrel,” awat ko pero tila wala s'yang narinig.

Inangat n'ya ang kan'yang katawan, nabahala naman ako kung ano ang kan'yang gagawin. Huli ko nang napagtanto na nakadagan na s'ya sa 'king ibabaw.

Hinawakan ko ang kan'yang beywang ng mahigpit bilang suporta. Gano'n na lang ang aking gulat nang halikan n'ya ako sa labing nakaawang.

Nanigas ang aking katawan pero kalaunan sumabay na rin sa kan'yang ritmo. Kapwa kaming nakapikit at ninanamnam ang bawat sandaling ito.

Nababaliw na siguro ako. Matagal ko nang hinahanap-hanap ang kan'yang haplos at halik. Ngayon na nandito na sa 'king harapan ang matagal kong hinahanap ay hindi ko hahayaang makaalis s'ya sa 'kin.

“H-Hey!” gulat na hiyaw ni Kestrel nang mabilis kong binaliktad ang aming pwesto.

Ngumisi ako ng makahulugan sa kan'ya habang nasa ibabaw n'ya ako. Pinirmi ko ang kan'yang beywang sa kama nang akmang papahigain n'ya ako pabalik sa 'king pwesto kanina.

“Kasalanan mo 'to, ah. Pinigilan na kita kanina, hindi ko na kayang pigilan ngayon ang aking katawan.” Bumaba ang aking mukha sa kan'ya at agad na hinuli ang kan'yang labing nakaawang at namamasa pa.

Tinugon naman n'ya ang bawat galaw ng aking labi. Napaungol kami pareho hanggang sa namalayan na lang naming wala na kaming saplot.

“I want you, Way.” Nagpakawala ulit s'ya ng mahabang ungol nang halikan ko ang kan'yang gitnang dibdib. Malaki na ito, 'di ko alam kung parte na ba ito sa pagiging matured n'ya.

Mas pinabukaka ko pa ang kan'yang binti at pumagitna sa kan'ya. Hinawakan ko aking ari at dahan-dahang pinasok sa kan'ya. Napaungol na lang ako sa sarap na hatid nito.

Hinahalik-halikan ko s'ya sa leeg habang gumagalaw sa kan'yang loob. Hindi pa marahas ang aking galaw at baka mabigla s'ya sa pagiging agresibo ko.

Ungol at halinghing ang tanging narinig ko sa kan'yang bibig. Humigpit ang kan'yang hawak sa 'king braso na nakatukod sa kan'yang gilid ng ulo.

“B-Bilisan mo, Way...”

Hinalikan ko muna s'ya ng matagal sa bibig saka mabilis at sagad akong gumalaw sa kan'yang itaas. Halos isigaw n'ya ang aking pangalan sa mabilis kong galaw.

“O-Ohh,” ungol ko at mahigpit s'yang niyakap at mas binilisan pa ang galaw sa kan'ya.

Wala na akong naisip kundi kaming dalawa lamang. Nagtatalik dahil sa pagmamahal namin. Hindi ako papayag na isa lang itong sensasyon.

Ilang ulos ang ginawad ko hanggang sa nilabas kaming dalawa. Bumagsak ako sa kan'yang katawan. Kinumutan ko ang hubad naming katawan saka s'ya niyakap at mas pinalapit s'ya sa 'king katawan.

“Mahal kita, Kestrel,” bulong ko sa kan'ya bago nagpalamon sa kadiliman.


~•~•~•~

Naalipungatan ako nang marinig ang tawanan na nasa tingin ko ay nasa labas lamang ng aking kwarto. Dahan-dahan kong inimulat ang aking mga mata at napatingin ng matagal sa kisame.

Tuluyan nang nagising ang aking katawan at isipan nang marinig ulit ang ingay sa labas. Maaga talaga nagigising ang mga kapatid ko kaya maaga na rin ako palaging nagigising dahil sa kanila.

Babangon sana ako ngunit gano'n na lang ang panlalaki ng aking mga mata nang napagtantong hubo't hubad ako. Sino ang may magagawan nito?!

Sinapok ko na lang ang aking noo at dali-daling sinuot ang aking damit na nasa sahig. Do'n ko lang naalala na may nangyari sa 'min ni Kestrel at hindi ko man lang nasilayan ang kan'yang mukha sa umaga. Baka nakaalis na s'ya!

Patakbo kong tinungo ang pintuan at marahas na binuksan. Tarantang inilinga ko ang aking tingin at napatigil din nang makita ang hinahanap ko.

Naudlot ang kanilang tawanan nang makita akong hinihingal sa kanilang harapan. Nakatingin lang ako kay Kestrel na abala sa kakasawsaw ng kan'yang tinapay sa mainit n'yang gatas.

Alam kong ramdam n'ya aking presenya. Tumabi ako sa kan'ya ng upo saka walang paalam na niyakap ang maliit n'yang katawan. Napapikit ako sa maiinit n'yang katawan na tumatama sa 'king balat. Akala ko iniwan na naman n'ya ako.

Hinawakan ko ang kan'yang pisngi at pinaharap sa 'king. Naglulumikot ang kan'yang nga mata pero wala s'yang nagawa kundi tumingin sa 'kin.

“Sana ginising mo na lang ako. Sino ang naghanda ng almusal sa 'yo?” alala kong tanong, tinignan ko ang hawak n'yang tinapay na may bahid na ng kagat.

Tumikhim si Kestrel at inalis ang kamay ko na nasa kan'yang pisngi. “Nakatingin ang mga kapatid mo, Wayzer,” nahihiya n'yang bulong sapat na para marinig ko.

Tinignan ko lang saglit ang mga kapatid ko na patay malisya sa nagaganap. Inalis ko na rin ang mata ko sa kanila at inasikaso muna ang pagkain ni Kestrel.

Kumuha ako ng madaming tinapay sa lamesa at nilagay sa maliit na platito n'yang ginagamit. Tinampal n'ya ang kamay ko nang akmang kukuha pa ng marami.

“Tama na, Wayzer,” saway n'ya, pinagitna n'ya pagkatapos ang platito sa pagitan namin.

Sinubuan n'ya ako ng tinapay na kaagad ko namang kinagat. Sobrang sabik na talaga ako sa kan'yang pagiging maasikaso, ilang taon na rin, eh.

Nilapit ko ang aking bibig sa kan'yang taenga. “May nangyari sa 'tin kagabi,” paalala ko, baka nakalimutan n'ya kasi.

Gulat naman n'ya akong tinignan at hinampas sa braso. Inosente ko naman s'yang tinignan, mas lalo yatang sumama ang kan'yang timpla.

Umismid s'ya. “Alam ko! H'wag mo na ipaalala at pipitikin ko talaga ang bibig mong iyan!” Umasta pa s'yang pipitikin ang aking labi pero kaagad kong iniwas para 'di matuloy ang kan'yang binabalak.

Tahimik kaming kumakain ng almusal hanggang sa isa-isa nagsialisan ang mga kapatid ko sa hapag-kainan.

“Naiwan ko ang doll sa kapit-bahay.” Unang umalis si Eurine.

Mabilis na sumunod si Eurica sa kan'ya at si Willy naman ay may hawak ng towel, sinampay n'ya sa kan'yang balikat.

“Maliligo ako. Kayo na lang dito.” Mabilis s'yang dumiretso sa banyo at sinara ang pinto.

Katahimikan ang namayani sa pagitan namin. Niyakap ko ulit s'ya at napangiti na lang nang yakapin din n'ya ako pabalik. Alam kong sa oras na ito ay mahal namin ang isa't-isa. Wala nang bubuwag sa amin at mas lalong walang makikipaghiwalay.



Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro