Hey, lieve lezers.
Ik had belooft een extra lang H. Hier is die dan! :)
Hoop dat je hem leuk vind. :)
P.S sorry als er fouten in dit verhaal zitten. Ik heb altijd al iets met spelling gehad maar ik hoop dat jullie dat begrijpen. En ik hoop dat jullie dit verhaal nog steeds leuk vinden? :)
Xxx < 333

Bella pov.
De auto stopt voor een wandelpad.

"Zijn we er al?", vraag ik. "Nee, nog niet maar we moeten een klein stukje lopen", zegt Edward die een glimlach op zet.

Mijn ogen worden groot. Hij denk toch niet dat ik op zijn rug ga? Ik heb duidelijk gezegd dat ik dat niet wil.

Ik bijt op mijn lip. Dan moet ik maar lopen.

Edward stapt uit en doet de deur voor mij open. Ik stap rustig uit de auto en loopt richting het pad.

"Bella, wil je niet op mijn rug?", vraagt Edward.

Ik schud mijn hoofd. "Oké dan", zegt Edward en hij loopt naar mij toe.

Snel doe ik een stap opzij maar ik struikel en net voordat mijn hoofd de grond raakt heeft Edward mij vast.

Zijn aanraking laat me schikken maar ik denk niet dat hij het door heeft want hij trekt me overeind en zegt niks.

Als ik weer op twee voeten sta, staan Edward en ik vijf centimeter voor elkaar.

Zijn geur gaat mijn neus binnen. Mijn ogen gaan half dicht. Ik kijk omhoog en kijk in zijn diep gouden ogen. Edward pakt zachtjes mijn kin en trekt mijn gezicht naar zijn gezicht. Onze lippen raken bijna elkaar als ik bedenk dat hij de moordenaar is van mijn vader.

Snel trek ik me terug en hij laat mijn kin onmiddellijk los.

"O Bella, het spijt me zo erg", zegt hij. Ik doe twee stappen naar achteren en kijk naar hem.

"Ik wil naar huis", zeg ik. Edward knikt en loopt naar de auto die maar tien meter van ons vandaan staat.

Ik loop er ook naartoe en stap in. Edward stapt ook in en we rijden weg.

Ik kijk uit het raam. Bomen flitsen voorbij en ik hoor een zacht getik op het dak. Buiten word het langzaam donkerder. Het begint hard te regenen.

De auto stopt voor het huis en snel stappen we uit. Ik ren snel naar de voordeur en natuurlijk is Edward sneller en is al bij de deur.

Esme doet al open en ik doe mijn jas uit. "Het is vies weer zeg", zegt ze. Ik knik en glimlach.

Esme is de enige van alle Cullen's + Alice die ik vertrouw.

"Bella, heb je zin in een warm kopje thee?", vraagt Esme. "Nee dankjewel", zeg ik en ze knikt."En wil je nog iets anders?", vraagt ze.. Ik schud mijn hoofd van nee.

Met zonder een blik te geven naar Edward loop ik naar mijn kamer en sluit de deur.

Edward pov.

Bella is naar haar kamer. Ik roep iedereen zachtjes bij elkaar.

"Waar wil je over praten mijn zoon", zegt Carlisle.

"Nou...", begin ik en ik vertel wat er was gebeurd toen ik en Bella op weg waren naar het weiland.

Als ik klaar ben met vertellen zegt Emmet: "Wat stom dat het zo is gelopen" Iedereen knikt mee wat Emmet heeft gezegd.

"En over dat gesproken wil Jasper jullie nog iets vertellen", begin ik.

"Ja, dank je Edward", zegt Jasper. Jasper begin te vertellen dat hij iets vermoed van Bella alleen niet wat en dat we haar nu beter op haar moeten letten.

Iedereen stemt in wat Jasper heeft gezegd.

Voordat we opstaan zeg ik snel: "Ik heb een slecht gevoel over die camera die in Bella's kamer verstopt zit, zullen we.."

Opeens hoor ik in Alice gedachten. "Bella hoort ons!"

In een ruk draai ik m'n hoofd en zie Bella's hand net achter een deur verdwijnen en hoor harde en snelle voetstappen op de trap.

"Oh' nee!", zegt Esme.

Mijn hoofd gaat omlaag. Ze heeft het gehoord. "Verdorie!"

Ik een flits ben ik in de woonkamer en pak mijn iPad. Op het scherm is te zien dat Bella overal in haar kamer aan het zoeken is.

Opeens kijkt ze recht in de camera en een glimlacht komt op haar mond.

"Asjeblieft Bella, doe dit niet!", schreeuw ik maar Bella pakt de camera.

"Jullie stomme vampiers" Hoor ik van boven, en op dat moment hoor ik net als je een raam kapot slaat, en het scherm waar ik naar kijk is zwart. Ze heeft de camera kapot gemaakt.

Mijn hoofd valt in mijn handen. Dit had denk ik niemand verwacht maar het is toch gebeurd.

Wat moet ik nou nu doen? Bella wil me nu denk ik nooit meer spreken.
Een hand voel ik op mijn schouder en ik kijk op.

"Zullen we even naar buiten gaan", vraagt Carlisle. Ik knik en ik zie dat iedereen van mijn familie om me heen staat.

"Ik blijf wel bij Bella", zegt Alice. "Ik blijf bij Alice", zegt Rose. Ik knik en sta op en ren naar buiten. Gevolgd door Carlisle, Jasper, Emmet, en Esme.

Bella pov.

Ik trap de camera kapot. Ik ben zo boos. Ik wil alle Cullen's nooit meer zien. Echt nooit meer!

Onder mijn voet zitten allemaal kapotter scherven van de camera.

Ik zucht en loop richting de boeken kast. Ik pak het boek van de Volturi Familie eruit en pak achter een paar boeken een telefoon. Die heb ik een keer stiekem gepakt en hem verstopt in mijn boekenkast.

Snel zoek ik het nummer en typ het in.

"Bella, straks ben je van deze Familie verlost en ben je weer vrij, dan kan je doen waar je zelf zin in hebt.", zeg ik tegen mezelf en een glimlach komt op mijn mond. Mijn vinger gaat naar de groene knop en ik druk erop en ik hou de telefoon tegen mijn oor.

En...